Vorig studiejaar haalden opnieuw meer vrouwen dan mannen een diploma in het hoger onderwijs. Aan de universiteiten liepen vrouwen verder uit dan in het hbo, waar hun voorsprong ongeveer even groot bleef.
Dit blijkt uit nieuwe cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek. De universiteiten reikten meer dan vijftienduizend masterdiploma’s (15.226) aan vrouwen uit: een groei van 7,8 procent ten opzichte van het jaar ervoor. Mannen deden het minder goed. Iets minder dan dertienduizend (12.722) kregen een masterdiploma, wat een groei van 5,1 procent behelst.
Onder hbo’ers is het verschil tussen mannen en vrouwen veel groter, maar de mannen gaven afgelopen studiejaar geen terrein prijs. Vorig jaar haalden 26.934 mannelijke hbo-studenten hun diploma: een groei van 0,8 procent. Onder vrouwen was de toename iets kleiner (0,4 procent): in totaal 35.120 diploma’s.
Maar het is te vroeg om te beweren dat mannen aan een inhaalrace zijn begonnen. Sterker nog, wie alleen naar het voltijdsonderwijs kijkt, ziet bij vrouwen een snellere toename van het aantal diploma’s: 1,2 procent. Onder mannen was het 1,1 procent.
De tendens heeft weinig met het soort opleidingen te maken waar mannen en vrouwen voor kiezen. Technische opleidingen leverden in het hbo iets minder mannelijke gediplomeerden af, terwijl het (kleine) aantal gediplomeerde vrouwen er juist enigszins toenam. Aan de universiteiten groeide het aantal technisch gediplomeerden onder mannen en vrouwen even snel.
Voorlopig zullen er meer vrouwen dan mannen blijven afstuderen: er gaan al jaren meer vrouwen dan mannen naar het hoger onderwijs. Zij halen bovendien vaker (en sneller) hun diploma.
Jeetje wat erg. De laatste twee feestjes ben ik door afzonderlijke mensen diepzinnig, wijs en het engst van allemaal … volwassen genoemd. Waar komt dit opeens vandaan?
Mijn eerste gok is dat ik extreem wijze dingen vertel wanneer ik aangeschoten ben. Ik neem de proef op de som en schrijf mijn gedachten op na uitgebreid kroegenbezoek. De volgende dag vind ik ‘Gewoon van iedereen houden’ toch een minder realistische oplossing voor wereldvrede. Zou het mijn uiterlijk zijn dan, zie ik er volwassen uit? Vorige week kwamen twee meisjes aan de deur om folders uit te delen. Zij vroegen mij vrolijk: ‘Zijn je ouders ook thuis?’. Mijn uiterlijk is het dus ook niet. Wat is er dan aan de hand en veel belangrijker nog, het klopt toch hopelijk niet?
Sinds een tijdje heb ik de zaken goed op een rijtje. Ik weet waarom ik studeer wat ik studeer, ik woon in een fijn huis, ik heb een lieve vriendengroep en sport veel. Aangezien ik vroeger meer een losgelaten projectiel was die duizend en één dingen begon maar ze het liefst allemaal niet afmaakte, durf ik toe te geven dat ik daarmee vergeleken wellicht een piepklein beetje volwassener ben geworden.
Ik krijg hier enorm de kriebels van. Volwassen zijn doet mij denken aan huisje, boompje, beestje, anderhalf kind en een Volvo voor de deur. Doodeng dus. Dat wil ik allemaal niet! Maar als anderen mij hierin gaan herkennen, is het voor mij dan al te laat? Godzijdank is daar de wetenschapseditie van de zaterdag Volkskrant. Hersenwetenschapper Dick Swaab stelt dat je hersenen pas op je 25ste uitgerijpt zijn, voor deze leeftijd ben je nog niet rationeel genoeg om volwassen genoemd te worden. Gelukkig, ik heb nog een half jaar waarin ik heerlijk jong en lui kan zijn.
Comments are closed.