De gelukkige entrepreneur van morgen

In de Tegenlicht aflevering “het rendement van geluk” zien we hoe deze zogenaamde purpose economie steeds meer terrein wint.

Het is 2008 wanneer onze welvaart als gevolg van de economische crisis een flinke klap krijgt. Als gevolg daarvan lijkt een nieuwe mantra in het leven te zijn geroepen. Een waarin welvaart niet wordt uitgedrukt in het bruto nationaal product, maar in het bruto nationaal geluk. Want geluk is het nieuwe rijk.

De onvermijdelijke vraag, hoe cliché dan ook, blijft wat geluk dan precies inhoudt. Binnen de purpose economie wordt geluk gelinkt aan de maatschappelijke impact die je hebt als bedrijf of individu. Een nieuw realisme waarin delen eerder aan de orde is dan vermenigvuldigen en we een relevante relatie opbouwen met mens en natuur. Bovenal gaat het om het nastreven van een persoonlijk doel dat dieper gaat dan slechts oppervlakkige rijkdom. Iets waar marktdenkende mensen zich wellicht moeilijk een voorstelling bij kunnen maken.

Een economische formule waarin winst op de tweede plaats is komen te staan, is dan ook iets om makkelijk sceptisch over te zijn. “Het kan ook gewoon een heel goede business strategie zijn”, wordt er voorzichtig gespeculeerd. Zeker in een tijdperk waar de consument beter geïnformeerd is over wereldproblematiek en daar kritischer tegenover staat, is betekenisgeving aan ondernemerschap zeer rendabel.

Het altruïstische karakter van de purpose economie zou in dat geval een mooi rookgordijn rondom het marktdenken kunnen zijn. Het gaat hier immers niet om NGO’s en het commerciële aspect blijft dus in zekere zin altijd aanwezig. We moeten waken voor hypocrisie.

Toch gaat de pure purpose entrepreneur niet uit van een business plan met als doel de Forbes 500. Een belangrijk aspect is dat men een maatschappelijk probleem detecteert en besluit daar op eigenzinnige wijze iets aan te doen. Of daar veel of weinig geld mee te verdienen valt, zou niet uit moeten maken. De entrepreneur van morgen rekent zich rijk door het feit dat hij of zij iets heeft kunnen betekenen in de wereld.

Of de purpose economie een illusie is of niet, is eigenlijk misschien helemaal niet aan de orde. Aan het einde van de dag voelen we ons allemaal beter wanneer we uit de schappen een reep Tony’s Chocolonely graaien. “Het is moeilijk nee zeggen tegen een reep die helpt slavernij uit te bannen”, biecht een van ons op. Of iemand daar dan uiteindelijk een extra’tje aan over houdt, nemen we graag voor lief.

Laura Cardona