Een bureaufunctie bij de overheid, dat klinkt niet als een leuke gevarieerde baan. Toch is dat waar ik voor ging. En tot zover heeft het me nog niet teleurgesteld.
Achter mijn bureau duik ik in de al verzamelde papieren over de watersector in Maleisië en probeer ik nieuwe contacten – eerst potentiele kennispartners – boven tafel te halen. Heel interessant natuurlijk. Maar wat gebeurt er buiten dat bureau?
Om maar meteen met de deur in huis te vallen. Twee weken geleden (het weekend van 29 en 30 augustus) waren er demonstraties in Kuala Lumpur. Deze demonstraties komen niet onverwacht. Zij komen voort uit ontevredenheid over de vrijheid van de verkiezingen en het recente corruptieschandaal van de regering. De oproep resulteerde in een massa van mensen in gele shirtjes die twee dagen in de straten van Kuala Lumpur bivakkeerden (wil je hier meer over weten google dan op Berish 4.0).
Omdat een vorige demonstratie een beetje uit de hand was gelopen, besloot ik om toch de stad te verlaten en deze kans te grijpen om een paar grote rivieren van Maleisië te bezoeken. Ik ging naar Kuantan en Pekan, de huidige en vroegere hoofdstad van de provincie Pahang. Beide steden liggen aan de monding van een rivier en hebben ieder jaar te maken met de Moesson en de bijbehorende overstromingen. Maar dat is ook wel waar de overeenkomsten ophouden. Pekan is een oude stad met veel koloniale gebouwen en het paleis van de sultan. Daarentegen is Kuantan een zich snel ontwikkelende stad met, om het diplomatiek te zeggen, iets minder karakteristieke huisjes. Helaas was het lastig om met de lokale bevolking over de overstromingen te praten; dat krijg je als je de lokale taal niet spreekt.
Do you have a question or comment about this article?
delta@tudelft.nl
Comments are closed.