Captain Brown

,,Dit Duitse vliegtuig was in de lucht de schrik van elke geallieerde piloot, maar de landingsprestaties waren belabberd. In vijf oorlogsjaren kukelden vijftienhonderd Messerschmidt’s op hun rug.”

Afgelopen donderdagavond hield de beroemde WOII-vlieger E.M. Brown bij Lucht- en Ruimtevaarttechniek een lezing over zijn ervaringen met defecten tijdens testvluchten. Met een honderdtal aanwezige vliegtuigfanaten in zaal A kon de lezing zonder problemen concurreren met de gebruikelijke opkomst bij de jaarlijks terugkerende Top Gun-filmavond.

Als testpiloot van meer dan zeshonderd verschillende vliegtuigen, weet Brown bij elk vliegtuigtype dat op het scherm verschijnt de vinger op de zere plek te leggen. ,,De Duitse Heinkel was het eerste vliegtuig met twee schietstoelen. Ze waren alleen wel zo afgesteld dat de banen van de afgeschoten stoelen elkaar wel eens kruisten.” Brown moet achteraf wel eens lachen om de ontwerpfouten van ingenieurs. ,,Maar ik hoop dat jullie van dit soort dingen leren en niet dezelfde fouten maken”, is zijn boodschap.

Bij een Engels vliegtuig begint Brown over zijn eigen oorlogsverleden te vertellen. ,,Vijf dagen voor de capitulatie van de Duitsers werden wij met een klein team naar Denemarken gestuurd om technische documenten over Duitse toestellen te bemachtigen. Onze kolonel had ons verteld dat het gebied waar we naar toe vlogen veilig verklaard was.” Brown’s avonturen klinken als door opa voorgelezen verhalen uit een spannende jongensroman. ,,Toen we geland waren bleken de achtduizend gestationeerde Duitsers nog niet vertrokken te zijn. We dachten dat we er geweest waren, maar de Duitse kolonel droeg het bevel aan ons over. De bewoners van een nabijgelegen dorp hebben de hele nacht om onze slaapplaats gezeten om ons te beschermen tegen op wraak beluste Duitse soldaten.”

Als iemand Brown vraagt of hij zelf wel eens een vliegtuig heeft laten neerstorten, verschijnt er een glimlach op zijn gezicht. ,,Je zou kunnen zeggen dat de rekening vrij hoog is opgelopen.” Brown legt uit wat voor grote risico’s piloten vroeger namen met het uittesten van nieuwe vliegtuigen. ,,Toen we in de vijftiger jaren bezig waren met experimentele vliegtuigen die de geluidsbarrière moesten doorbreken, was de druk om te presteren heel groot. Er zijn in die tijd ontzettend veel van mijn collega’s omgekomen. Vandaag de dag worden alle testvluchten goed voorbereid en de technici trekken er veel meer tijd voor uit om alle onderdelen van het vliegtuig apart te testen.”

Brown zelf zette in ’92 een punt achter zijn vurige relatie met het vliegtuig. Captain Brown ligt zijn beslissing om te stoppen met vliegen in eigen stijl toe. ,,Als je op een leeftijd komt dat je je niet meer kunt herinneren waarom je nog steeds achter de vrouwen aan zit, dan is dat het moment waarop je moet stoppen.”

,,Alle elementen waren aanwezig om je grond te laten happen.” Captain Brown tikt met zijn aanwijsstok op een afbeelding van het landingsgestel van een Messerschmidt. ,,Dit Duitse vliegtuig was in de lucht de schrik van elke geallieerde piloot, maar de landingsprestaties waren belabberd. In vijf oorlogsjaren kukelden vijftienhonderd Messerschmidt’s op hun rug.”

Afgelopen donderdagavond hield de beroemde WOII-vlieger E.M. Brown bij Lucht- en Ruimtevaarttechniek een lezing over zijn ervaringen met defecten tijdens testvluchten. Met een honderdtal aanwezige vliegtuigfanaten in zaal A kon de lezing zonder problemen concurreren met de gebruikelijke opkomst bij de jaarlijks terugkerende Top Gun-filmavond.

Als testpiloot van meer dan zeshonderd verschillende vliegtuigen, weet Brown bij elk vliegtuigtype dat op het scherm verschijnt de vinger op de zere plek te leggen. ,,De Duitse Heinkel was het eerste vliegtuig met twee schietstoelen. Ze waren alleen wel zo afgesteld dat de banen van de afgeschoten stoelen elkaar wel eens kruisten.” Brown moet achteraf wel eens lachen om de ontwerpfouten van ingenieurs. ,,Maar ik hoop dat jullie van dit soort dingen leren en niet dezelfde fouten maken”, is zijn boodschap.

Bij een Engels vliegtuig begint Brown over zijn eigen oorlogsverleden te vertellen. ,,Vijf dagen voor de capitulatie van de Duitsers werden wij met een klein team naar Denemarken gestuurd om technische documenten over Duitse toestellen te bemachtigen. Onze kolonel had ons verteld dat het gebied waar we naar toe vlogen veilig verklaard was.” Brown’s avonturen klinken als door opa voorgelezen verhalen uit een spannende jongensroman. ,,Toen we geland waren bleken de achtduizend gestationeerde Duitsers nog niet vertrokken te zijn. We dachten dat we er geweest waren, maar de Duitse kolonel droeg het bevel aan ons over. De bewoners van een nabijgelegen dorp hebben de hele nacht om onze slaapplaats gezeten om ons te beschermen tegen op wraak beluste Duitse soldaten.”

Als iemand Brown vraagt of hij zelf wel eens een vliegtuig heeft laten neerstorten, verschijnt er een glimlach op zijn gezicht. ,,Je zou kunnen zeggen dat de rekening vrij hoog is opgelopen.” Brown legt uit wat voor grote risico’s piloten vroeger namen met het uittesten van nieuwe vliegtuigen. ,,Toen we in de vijftiger jaren bezig waren met experimentele vliegtuigen die de geluidsbarrière moesten doorbreken, was de druk om te presteren heel groot. Er zijn in die tijd ontzettend veel van mijn collega’s omgekomen. Vandaag de dag worden alle testvluchten goed voorbereid en de technici trekken er veel meer tijd voor uit om alle onderdelen van het vliegtuig apart te testen.”

Brown zelf zette in ’92 een punt achter zijn vurige relatie met het vliegtuig. Captain Brown ligt zijn beslissing om te stoppen met vliegen in eigen stijl toe. ,,Als je op een leeftijd komt dat je je niet meer kunt herinneren waarom je nog steeds achter de vrouwen aan zit, dan is dat het moment waarop je moet stoppen.”