Toekomstmuziek: fuzzy en easy

Een binnenstad zonder auto’s. Dat is het toekomstbeeld volgens zeven twaio’s (aio’s van de tweejarige ontwerpersopleiding) van Industrieel Ontwerpen. Als oplossing voor stadscentra die dichtslibben met lawaaierige en vervuilende auto’s, bedachten zij de ‘fuzzyTaxi’ en de ‘EasyRider’.

De vier IO’ers, een werktuigbouwer en twee lucht- en ruimtevaartingenieurs onderzochten in anderhalve maand tijd duurzame, milieuvriendelijke mogelijkheden voor vervoer in de toekomst. Ze richtten zich met name op korte ritjes; zeventig procent van de gemaakte reizen beslaat immers niet meer dan 7,5 kilometer. En een groot deel van deze reizen wordt met de auto afgelegd.

,,Met onze nieuwe vervoermiddelen zitten we tussen de auto en de fiets in. Het gevaar bestaat dat we de fiets verdringen, in plaats van de auto”, zegt Bas Flipsen, een van de ontwerpers, ,,dat is natuurlijk niet de bedoeling.” De auto, een statussymbool, laat zich niet zo makkelijk verdringen. ,,Maar voor de deur afgezet worden door een taxi heeft toch ook een zekere status”, brengt medeontwerper Dennis Kok in.

De fuzzytaxi is een automatisch bestuurd voertuigje dat, als een normale taxi, van huis af gebeld kan worden. Het voertuigje rijdt vanaf een wijkstation binnen enkele minuten naar de besteller. Deze voert zijn chipcard in, geeft de gewenste bestemming op en de taxi is op weg. De wagen vindt zijn weg door het gebruik van een digitale kaart en bepaalt zijn plaats door middel van het GSM-netwerk. ,,Het GPS-systeem is te traag en niet nauwkeurig genoeg, maar GSM-toestellen kunnen nu al getraceerd worden. In de toekomst kan dit nog beter”, legt Flipsen uit.
Cool

Een milieuvriendelijke brandstofcel levert de energie waarmee het voertuigje een topsnelheid van vijftig kilometer per uur kan bereiken. Het huidige openbaar vervoer heeft een gemiddelde snelheid van achttien kilometer per uur, vertellen Kok en Flipsen, dat wil zeggen inclusief stoplichten en haltes. De fuzzytaxi zal door het gebruik van zijn communicatiemiddelen drukke wegen en files ontwijken, waardoor hij een gemiddelde snelheid van dertig kilometer per uur kan halen. Vandaar de naam fuzzytaxi: de taxi rijdt over vage, niet van tevoren vastgelegde routes om een optimale verdeling van voertuigen in de stad te verkrijgen.

De easyrider is een privé-voertuigje. Het is een futuristische sparta-met op elektriciteit. De twaio’s willen elke vergelijkingmet sigaarvormige ligfietsen vermijden. Door het knullige karakter daarvan willen mensen niet in zo’n ding rijden, denken ze. De easyrider moet er ‘cool’ uitzien, hij moet plaats bieden aan een volwassene met kind plus bagage en bij regen ‘overkapbaar’ zijn. De aandrijving gebeurt gedeeltelijk door spierkracht en gedeeltelijk door een (twee kilo wegende) accu. Hierdoor zijn snelheden van vijfendertig kilometer per uur en afstanden tot vijftig kilometer haalbaar. Is de accu leeg, dan levert de gebruiker deze in bij een oplaadstation en least (weer door zijn chipcard te gebruiken) een nieuwe.

Vandaag presenteren de twaio’s hun plannen aan een tiental contacten waaronder Greenpeace, TNO, Vrom en Batavus, en aan een aantal andere belangstellenden. Flipsen: ,,De ideeën hoeven niet precies zo worden uitgevoerd als wij ze voorstellen. We willen de bedrijven en instanties inspireren en laten zien wat mogelijk is.”

Een binnenstad zonder auto’s. Dat is het toekomstbeeld volgens zeven twaio’s (aio’s van de tweejarige ontwerpersopleiding) van Industrieel Ontwerpen. Als oplossing voor stadscentra die dichtslibben met lawaaierige en vervuilende auto’s, bedachten zij de ‘fuzzyTaxi’ en de ‘EasyRider’.

De vier IO’ers, een werktuigbouwer en twee lucht- en ruimtevaartingenieurs onderzochten in anderhalve maand tijd duurzame, milieuvriendelijke mogelijkheden voor vervoer in de toekomst. Ze richtten zich met name op korte ritjes; zeventig procent van de gemaakte reizen beslaat immers niet meer dan 7,5 kilometer. En een groot deel van deze reizen wordt met de auto afgelegd.

,,Met onze nieuwe vervoermiddelen zitten we tussen de auto en de fiets in. Het gevaar bestaat dat we de fiets verdringen, in plaats van de auto”, zegt Bas Flipsen, een van de ontwerpers, ,,dat is natuurlijk niet de bedoeling.” De auto, een statussymbool, laat zich niet zo makkelijk verdringen. ,,Maar voor de deur afgezet worden door een taxi heeft toch ook een zekere status”, brengt medeontwerper Dennis Kok in.

De fuzzytaxi is een automatisch bestuurd voertuigje dat, als een normale taxi, van huis af gebeld kan worden. Het voertuigje rijdt vanaf een wijkstation binnen enkele minuten naar de besteller. Deze voert zijn chipcard in, geeft de gewenste bestemming op en de taxi is op weg. De wagen vindt zijn weg door het gebruik van een digitale kaart en bepaalt zijn plaats door middel van het GSM-netwerk. ,,Het GPS-systeem is te traag en niet nauwkeurig genoeg, maar GSM-toestellen kunnen nu al getraceerd worden. In de toekomst kan dit nog beter”, legt Flipsen uit.
Cool

Een milieuvriendelijke brandstofcel levert de energie waarmee het voertuigje een topsnelheid van vijftig kilometer per uur kan bereiken. Het huidige openbaar vervoer heeft een gemiddelde snelheid van achttien kilometer per uur, vertellen Kok en Flipsen, dat wil zeggen inclusief stoplichten en haltes. De fuzzytaxi zal door het gebruik van zijn communicatiemiddelen drukke wegen en files ontwijken, waardoor hij een gemiddelde snelheid van dertig kilometer per uur kan halen. Vandaar de naam fuzzytaxi: de taxi rijdt over vage, niet van tevoren vastgelegde routes om een optimale verdeling van voertuigen in de stad te verkrijgen.

De easyrider is een privé-voertuigje. Het is een futuristische sparta-met op elektriciteit. De twaio’s willen elke vergelijkingmet sigaarvormige ligfietsen vermijden. Door het knullige karakter daarvan willen mensen niet in zo’n ding rijden, denken ze. De easyrider moet er ‘cool’ uitzien, hij moet plaats bieden aan een volwassene met kind plus bagage en bij regen ‘overkapbaar’ zijn. De aandrijving gebeurt gedeeltelijk door spierkracht en gedeeltelijk door een (twee kilo wegende) accu. Hierdoor zijn snelheden van vijfendertig kilometer per uur en afstanden tot vijftig kilometer haalbaar. Is de accu leeg, dan levert de gebruiker deze in bij een oplaadstation en least (weer door zijn chipcard te gebruiken) een nieuwe.

Vandaag presenteren de twaio’s hun plannen aan een tiental contacten waaronder Greenpeace, TNO, Vrom en Batavus, en aan een aantal andere belangstellenden. Flipsen: ,,De ideeën hoeven niet precies zo worden uitgevoerd als wij ze voorstellen. We willen de bedrijven en instanties inspireren en laten zien wat mogelijk is.”