Het beeld dat John B. Hayhurst, vice-president van Large Airplane Development van Boeing, van de toekomstige superjumbo schetst is een vliegtuig dat zo’n twee meter hoger en vijf meter langer is dan het grootste passagiersvliegtuig, de Boeing 747-400.
Een project dat nieuwe uitdagingen met zich mee brengt, zowel technologisch als economisch. Een project, ook, dat Boeing niet alleen aankan. Zijn visie hierop zette Hayhurst uiteen op de elfde Albert Plesman-lezing, afgelopen vrijdag in de Aula van de universiteit.
Nu het weer beter gaat met de luchtvaart – de verwachtingen bij Boeing zijn dat het aantal passagiers in het jaar 2013 zal zijn verdrievoudigd – lijkt de tijd rijp voor grotere passagierstoestellen. Onder de naam NLA (New Large Aircraft) is Boeing hier een onderzoek naar begonnen. ,,Niet alleen omdat groter ook beter betekent – bigger is better – maar omdat behoeften van de luchtvaartmaatschappijen, de marktvraag en luchtvaartindustrie een NLA rechtvaardigen. Of in ieder geval een onderzoek naar een NLA”, aldus Hayhurst. Naar de schattingen van Boeing zal er een vraag zijn naar 450 tot vijfhonderd van dergelijke toestellen in de komende vijftien jaar.
Ruim zeshonderd passagiers, verdeeld over twee decks, moeten vervoerd kunnen worden. Dit in een toestel dat niet alleen groter maar ook beter en efficiënter dan de huidige jumbo is. ,,De kostenreductie waarnaar we streven is vijftien à twintig procent per passagier. Dit is een grote uitdaging want de 747-400 is al het meest efficiënte vliegtuig dat nu vliegt.”
Veel technische problemen moeten worden opgelost bij het ontwerpen van de NLA. Wel het meest kritieke probleem is de evacuatie van zeshonderd passagiers binnen de voorgeschreven negentig seconden. ,,Een vliegtuig dat niet veilig is kan niet vliegen”, zegt Hayhurst, die ervan verzekerd is dat oplossingen zullen worden gevonden.
Een ander groot technisch probleem is het geluid. ,,De uitdaging is het geluid van vier grote straalmotoren te reduceren tot een niveau waar iedereen mee kan leven. Het niveau mag niet hoger zijn dan dat van de 747, en zal waarschijnlijk zelfs enkele decibellen lager moeten liggen.”
Behalve milieuproblemen noemt Hayhurst ook nog de fabricage-problemen (,,De fabrikant moet evenveel aandacht besteden aan het productie-proces als aan het ontwerp zelf”) en het infrastructuur-probleem: hoe past dit vliegtuig in de huidige luchthavens, hoe zal het in- en uitstappen plaatsvinden en hoe verandert dit alles de werkzaamheden van een luchthaven? ,,De infrastructurele problemen moeten worden aangepakt voordat de NLA in gebruik kan worden genomen.”
Revolutie
In tegenstelling tot het technische beeld van de NLA is de uiteindelijke vorm van het toestel vooralsnog vaag. Hayhurst: ,,Hoe het definitieve vliegtuig eruit komt te zien, hangtvooral af van de klant; passagier en luchtvaartmaatschappij.” Dit is anders in vergelijking met de beginjaren van de passagiersvliegtuigen toen fabrikanten uitmaakten hoe het vliegtuig eruit zou zien en bij de luchtvaartmaatschappijen werd gepresenteerd als een fait accompli.
,,Dit is meer dan zomaar een evolutie binnen de luchtvaartindustrie”, aldus de vice-president. ,,Het is een revolutie. Lange tijd achtte men het beter om de klant niet in de keuken te laten kijken, maar dat is nu verleden tijd.” Bij Boeing kwam deze kentering met het 777-programma. De klant was medewerker binnen het ontwerp- en bouwteam. Vier grotere luchtvaartmaatschappijen draaiden integraal mee met het 777-project.
Een fundamentele vernieuwing binnen het ontwerp- en fabricageproces dat het NLA-project meebrengt, is de samenwerking van de verschillende fabrikanten. Zo zal ook de destructieve concurrentie binnen de luchtvaartindustrie bij dit project tot het verleden behoren. ,,Toen Boeing 25 jaar geleden om de markt van de nieuwe jumbo vocht, leverde dat de 747 op. Dit kostte ons bijna de kop. Een jaar na de ontwikkeling moest de helft van het personeel worden ontslagen. De twee andere concurrenten, Lockheed en McDonnel Douglas moesten ook zwaar betalen. Lockheed werd zelfs gedwongen te stoppen met de bouw van passagiersvliegtuigen.”
De ontwikkeling van een NLA is alleen mogelijk door samenwerking, vindt Hayhurst. ,,Het project is eenvoudig te groot voor een enkele fabrikant. Geschat wordt dat de ontwikkeling van de NLA vijftien miljard dollar kost. Dat kan geen enkele fabrikant betalen.” Dit leidde ertoe dat Boeing nu onderzoekt hoe samen te werken met vier Europese fabrikanten: Aerospatiale, British Aerospace, Constructiones Aeronauticas en Deutsche Aerospace.
De NLA is dus niet een uitdaging voor Boeing alleen. Hayhurst ziet het project als symbool voor de toekomst van de gehele luchtvaartindustrie. ,,Een samenwerkingsverband op deze schaal is bijna onvoorstelbaar. Het moet meer zijn dan een vereniging van diversiteiten, het moet een team zijn. Dit zou de grootste onderneming zijn in de geschiedenis van de internationale luchtvaart.”
,,Dit vraagt het beste van ons als individuele fabrikant, maar ook als collectief. Dit is een grote sprong binnen het idee van samenwerking”, eindigt Hayhurst. ,,Het beste wordt van ons gevraagd. Als collectieve industrie.” (E.S.)
John Hayhurst: …de grootste onderneming in de geschiedenis van de internationale luchtvaart …
Het beeld dat John B. Hayhurst, vice-president van Large Airplane Development van Boeing, van de toekomstige superjumbo schetst is een vliegtuig dat zo’n twee meter hoger en vijf meter langer is dan het grootste passagiersvliegtuig, de Boeing 747-400. Een project dat nieuwe uitdagingen met zich mee brengt, zowel technologisch als economisch. Een project, ook, dat Boeing niet alleen aankan. Zijn visie hierop zette Hayhurst uiteen op de elfde Albert Plesman-lezing, afgelopen vrijdag in de Aula van de universiteit.
Nu het weer beter gaat met de luchtvaart – de verwachtingen bij Boeing zijn dat het aantal passagiers in het jaar 2013 zal zijn verdrievoudigd – lijkt de tijd rijp voor grotere passagierstoestellen. Onder de naam NLA (New Large Aircraft) is Boeing hier een onderzoek naar begonnen. ,,Niet alleen omdat groter ook beter betekent – bigger is better – maar omdat behoeften van de luchtvaartmaatschappijen, de marktvraag en luchtvaartindustrie een NLA rechtvaardigen. Of in ieder geval een onderzoek naar een NLA”, aldus Hayhurst. Naar de schattingen van Boeing zal er een vraag zijn naar 450 tot vijfhonderd van dergelijke toestellen in de komende vijftien jaar.
Ruim zeshonderd passagiers, verdeeld over twee decks, moeten vervoerd kunnen worden. Dit in een toestel dat niet alleen groter maar ook beter en efficiënter dan de huidige jumbo is. ,,De kostenreductie waarnaar we streven is vijftien à twintig procent per passagier. Dit is een grote uitdaging want de 747-400 is al het meest efficiënte vliegtuig dat nu vliegt.”
Veel technische problemen moeten worden opgelost bij het ontwerpen van de NLA. Wel het meest kritieke probleem is de evacuatie van zeshonderd passagiers binnen de voorgeschreven negentig seconden. ,,Een vliegtuig dat niet veilig is kan niet vliegen”, zegt Hayhurst, die ervan verzekerd is dat oplossingen zullen worden gevonden.
Een ander groot technisch probleem is het geluid. ,,De uitdaging is het geluid van vier grote straalmotoren te reduceren tot een niveau waar iedereen mee kan leven. Het niveau mag niet hoger zijn dan dat van de 747, en zal waarschijnlijk zelfs enkele decibellen lager moeten liggen.”
Behalve milieuproblemen noemt Hayhurst ook nog de fabricage-problemen (,,De fabrikant moet evenveel aandacht besteden aan het productie-proces als aan het ontwerp zelf”) en het infrastructuur-probleem: hoe past dit vliegtuig in de huidige luchthavens, hoe zal het in- en uitstappen plaatsvinden en hoe verandert dit alles de werkzaamheden van een luchthaven? ,,De infrastructurele problemen moeten worden aangepakt voordat de NLA in gebruik kan worden genomen.”
Revolutie
In tegenstelling tot het technische beeld van de NLA is de uiteindelijke vorm van het toestel vooralsnog vaag. Hayhurst: ,,Hoe het definitieve vliegtuig eruit komt te zien, hangtvooral af van de klant; passagier en luchtvaartmaatschappij.” Dit is anders in vergelijking met de beginjaren van de passagiersvliegtuigen toen fabrikanten uitmaakten hoe het vliegtuig eruit zou zien en bij de luchtvaartmaatschappijen werd gepresenteerd als een fait accompli.
,,Dit is meer dan zomaar een evolutie binnen de luchtvaartindustrie”, aldus de vice-president. ,,Het is een revolutie. Lange tijd achtte men het beter om de klant niet in de keuken te laten kijken, maar dat is nu verleden tijd.” Bij Boeing kwam deze kentering met het 777-programma. De klant was medewerker binnen het ontwerp- en bouwteam. Vier grotere luchtvaartmaatschappijen draaiden integraal mee met het 777-project.
Een fundamentele vernieuwing binnen het ontwerp- en fabricageproces dat het NLA-project meebrengt, is de samenwerking van de verschillende fabrikanten. Zo zal ook de destructieve concurrentie binnen de luchtvaartindustrie bij dit project tot het verleden behoren. ,,Toen Boeing 25 jaar geleden om de markt van de nieuwe jumbo vocht, leverde dat de 747 op. Dit kostte ons bijna de kop. Een jaar na de ontwikkeling moest de helft van het personeel worden ontslagen. De twee andere concurrenten, Lockheed en McDonnel Douglas moesten ook zwaar betalen. Lockheed werd zelfs gedwongen te stoppen met de bouw van passagiersvliegtuigen.”
De ontwikkeling van een NLA is alleen mogelijk door samenwerking, vindt Hayhurst. ,,Het project is eenvoudig te groot voor een enkele fabrikant. Geschat wordt dat de ontwikkeling van de NLA vijftien miljard dollar kost. Dat kan geen enkele fabrikant betalen.” Dit leidde ertoe dat Boeing nu onderzoekt hoe samen te werken met vier Europese fabrikanten: Aerospatiale, British Aerospace, Constructiones Aeronauticas en Deutsche Aerospace.
De NLA is dus niet een uitdaging voor Boeing alleen. Hayhurst ziet het project als symbool voor de toekomst van de gehele luchtvaartindustrie. ,,Een samenwerkingsverband op deze schaal is bijna onvoorstelbaar. Het moet meer zijn dan een vereniging van diversiteiten, het moet een team zijn. Dit zou de grootste onderneming zijn in de geschiedenis van de internationale luchtvaart.”
,,Dit vraagt het beste van ons als individuele fabrikant, maar ook als collectief. Dit is een grote sprong binnen het idee van samenwerking”, eindigt Hayhurst. ,,Het beste wordt van ons gevraagd. Als collectieve industrie.” (E.S.)
John Hayhurst: …de grootste onderneming in de geschiedenis van de internationale luchtvaart …
Comments are closed.