Er zijn veel plekken in Parijs waar ijverig wordt gebouwd. Dankzij de internationalisering van onze universiteit kom ik daar zo om de paar maanden even langs en dan staat er weer zo’n fraai gebouw tussen alles in.
Heel attent van de architecten is om te beginnen met een groot doek langs het bouwterrein. Daarop staat op ware grootte het gebouw afgebeeld dat er komen gaat. Het ziet eruit als een stukje Panorama Mesdag dat laat zien wat de toekomst brengen zal. Wanneer je er langs loopt hoor je achter de schermen het lawaai van de bouw. Tot het doek valt.
In Delft hebben wij ook zoiets: het strategieplan van de TU Delft. Met veel verve is daarin het zicht op de toekomst geschetst. Van de week ben ik even gaan vragen bij mijn vrienden op Julianalaan 134 hoe het ermee staat. Het gaat goed is mij verzekerd. Met man en macht wordt nu gewerkt aan detaillering in het instellingsplan ’96 – ’99. Er wordt geklankbord en uitgevuld. U-raadsfracties en Collegeleden en vele anderen zijn er druk mee doende. Het zal werkelijk mooi worden.
Toch is er iets wat mij dwarszit. Het is zo stil wanneer ik langs de bouwplaats loop. Wat gebeurt er in Delft als het doek valt?
Er zijn veel plekken in Parijs waar ijverig wordt gebouwd. Dankzij de internationalisering van onze universiteit kom ik daar zo om de paar maanden even langs en dan staat er weer zo’n fraai gebouw tussen alles in. Heel attent van de architecten is om te beginnen met een groot doek langs het bouwterrein. Daarop staat op ware grootte het gebouw afgebeeld dat er komen gaat. Het ziet eruit als een stukje Panorama Mesdag dat laat zien wat de toekomst brengen zal. Wanneer je er langs loopt hoor je achter de schermen het lawaai van de bouw. Tot het doek valt.
In Delft hebben wij ook zoiets: het strategieplan van de TU Delft. Met veel verve is daarin het zicht op de toekomst geschetst. Van de week ben ik even gaan vragen bij mijn vrienden op Julianalaan 134 hoe het ermee staat. Het gaat goed is mij verzekerd. Met man en macht wordt nu gewerkt aan detaillering in het instellingsplan ’96 – ’99. Er wordt geklankbord en uitgevuld. U-raadsfracties en Collegeleden en vele anderen zijn er druk mee doende. Het zal werkelijk mooi worden.
Toch is er iets wat mij dwarszit. Het is zo stil wanneer ik langs de bouwplaats loop. Wat gebeurt er in Delft als het doek valt?
Comments are closed.