,,Is dit een open discussie”, roept LSVb-er Sander van Egmond op het einde van de avond verontwaardigd uit. Even, heel even dreigt de vlam in de pan te slaan.
Maar helaas, Nuis is alleen gekomen om te luisteren, niet om disputen te beslechten. Met zedig gevouwen handen maakt dagvoorzitter Jan Terlouw snel een einde aan de ophef. Het bier wacht, evenals de muzikale omlijsting van de eerste voorstelling van het ‘circus Nuis’.
Wat is nu leuker dan een avond Europees voetbal op televisie? Juist: in de kale kantine van een katholieke pabo in Arnhem tweeëneenhalf uur debatteren over de toekomst van het hoger onderwijs. Een handvol agenten, opgetrommeld wegens dreigend bezettingsgevaar, is snel weer vertrokken. De portiers trekken zich discreet terug achter hun mini-beeldscherm, terwijl de genodigden schoorvoetend aan hun tafels plaats nemen. Als Nuis, Terlouw en gastheer Brouwer van de Gelderse Hogeschool zijn uitgepraat is er per persoon maar liefst drie minuten spreektijd over om de staatssecretaris de opgekropte grieven voor de voeten te werpen.
De bewindsman kijkt er een beetje sip bij. Wie ook aan het woord komt, allemaal eisen ze méér tijd. De studenten willen zichzelf ontplooien, de werkgevers dromen hardop van breed opgeleide specialisten en de opleidingen wensen niet verder weg te zakken in het zompige moeras van de internationale titelrace. Niemand is Nuis vrijwillig komen melden dat er bij hem of haar wel een jaar af kan. Verbazingwekkend. Maar geen nood, stelt Nuis de aanwezigen gerust. Wie zich bedenkt kan hem altijd nog een brief schrijven.
Zou Nuis het kamertje van O&W kennen? Precies twintig jaar geleden slaagden de toemalige bewindslieden Van Kemenade en Klein er na jarenlange debatten in de Wet Herstructurering Wetenschappelijk Onderwijs door de Tweede Kamer te loodsen. De cursusduur moest terug naar vier jaar, tenzij het echt niet anders kon. Academisch Nederland greep de kans om bezwaar te maken massaal aan. Op het ministerie moest een complete kamer worden vrijgemaakt om de papierberg met rapporten in onder te brengen. Een nieuwe minister en een nieuwe wet waren nodig om de vierjarige cursusduur alsnog af te dwingen.
Maar staatssecretaris Nuis is een positief mens. Hij gelooft in zijn circus. Een ‘zinvolle gedachtenwisseling’ is het geweest met de eerste ‘bruikbare korrels werkelijkheid’. Welke dat zijn horen we pas in september, als de toekomst van het hoger onderwijs definitief op papier wordt gezet. De enige trofee van de avond is vooralsnog voorbehouden aan twee scholieren van het plaatselijke Maas-Waal College. Als ware fans verlaten zij het pand met een handtekening van Nuis, de bewindsman achterlatend met de eerste echt verbaasde blik van de avond. (M.W./HOP)
,,Is dit een open discussie”, roept LSVb-er Sander van Egmond op het einde van de avond verontwaardigd uit. Even, heel even dreigt de vlam in de pan te slaan. Maar helaas, Nuis is alleen gekomen om te luisteren, niet om disputen te beslechten. Met zedig gevouwen handen maakt dagvoorzitter Jan Terlouw snel een einde aan de ophef. Het bier wacht, evenals de muzikale omlijsting van de eerste voorstelling van het ‘circus Nuis’.
Wat is nu leuker dan een avond Europees voetbal op televisie? Juist: in de kale kantine van een katholieke pabo in Arnhem tweeëneenhalf uur debatteren over de toekomst van het hoger onderwijs. Een handvol agenten, opgetrommeld wegens dreigend bezettingsgevaar, is snel weer vertrokken. De portiers trekken zich discreet terug achter hun mini-beeldscherm, terwijl de genodigden schoorvoetend aan hun tafels plaats nemen. Als Nuis, Terlouw en gastheer Brouwer van de Gelderse Hogeschool zijn uitgepraat is er per persoon maar liefst drie minuten spreektijd over om de staatssecretaris de opgekropte grieven voor de voeten te werpen.
De bewindsman kijkt er een beetje sip bij. Wie ook aan het woord komt, allemaal eisen ze méér tijd. De studenten willen zichzelf ontplooien, de werkgevers dromen hardop van breed opgeleide specialisten en de opleidingen wensen niet verder weg te zakken in het zompige moeras van de internationale titelrace. Niemand is Nuis vrijwillig komen melden dat er bij hem of haar wel een jaar af kan. Verbazingwekkend. Maar geen nood, stelt Nuis de aanwezigen gerust. Wie zich bedenkt kan hem altijd nog een brief schrijven.
Zou Nuis het kamertje van O&W kennen? Precies twintig jaar geleden slaagden de toemalige bewindslieden Van Kemenade en Klein er na jarenlange debatten in de Wet Herstructurering Wetenschappelijk Onderwijs door de Tweede Kamer te loodsen. De cursusduur moest terug naar vier jaar, tenzij het echt niet anders kon. Academisch Nederland greep de kans om bezwaar te maken massaal aan. Op het ministerie moest een complete kamer worden vrijgemaakt om de papierberg met rapporten in onder te brengen. Een nieuwe minister en een nieuwe wet waren nodig om de vierjarige cursusduur alsnog af te dwingen.
Maar staatssecretaris Nuis is een positief mens. Hij gelooft in zijn circus. Een ‘zinvolle gedachtenwisseling’ is het geweest met de eerste ‘bruikbare korrels werkelijkheid’. Welke dat zijn horen we pas in september, als de toekomst van het hoger onderwijs definitief op papier wordt gezet. De enige trofee van de avond is vooralsnog voorbehouden aan twee scholieren van het plaatselijke Maas-Waal College. Als ware fans verlaten zij het pand met een handtekening van Nuis, de bewindsman achterlatend met de eerste echt verbaasde blik van de avond. (M.W./HOP)
Comments are closed.