Miguel (Wolbodo)

Alles wat er bij studentenvereniging Wolbodo gebeurt, speelt zich af in een ruimte ter grootte van een flinke huiskamer. Een flipperkast, een paar banken, tafels en stoelen en de onvermijdelijke bar. Vanaf half zes kunnen de gasten hier aan de bar een maaltijdbon kopen en in de achterkamer hun nummertje verruilen voor een maaltijd. Er wordt voor ongeveer dertig mensen gekookt en op is op, dus kom niet te laat. Een aparte eetzaal is er niet. Je kunt in de zaal aan een tafel of aan de bar eten of voor de televisie in de achterkamer.

Het eten is er goed, volgens ingewijden. De keuken van Wolbodo schijnt, zeker prijstechnisch, te kunnen concurreren met de ‘Vieux Jean’. Patrick: ,,Ik ben mede door het goede eten lid geworden van Wolbodo. Ik at vroeger ook wel eens bij andere eettafels, maar daar krijg je vaak gewoon friet met sla. De eerste keer dat ik moussaka at, bij de Bond, was bijna een reden om het nooit meer te eten. Terwijl nu blijkt dat ik het eigenlijk heel lekker vind.” De sfeer bij Wolbodo is altijd erg ontspannen rond etenstijd: ,,Ik eet hier elke dag, ik voel me hier thuis en kan gewoon mezelf zijn”, volgens een eter aan de bar.

De eettafel van Wolbodo in de sociëteit ‘Novum’ voedt vier keer per week (van maandag tot en met donderdag) zo’n vijfentwintig magen. Een aantal gasten komt er iedere dag. Achter de balie staat kok Miguel boven zijn potten en pannen in een kleine keuken. Een paar grote pannen op een oud fornuis en een oven met spit vormen het meubilair. Miguel: ,,Ik kan zonder moderne keuken. Wat ik nodig heb is een scherp mes nodig, en die is er.”

Miguel, die ook lid is van Wolbodo, is in Portugal geboren en woont nu zo’n zestien jaar in Nederland. Sinds drie jaar is hij verantwoordelijk voor de dagelijkse hap bij Wolbodo. Overdag is hij kok in het St. Joris gasthuis. ,,Daar kook ik voornamelijk aardappels, groente en vlees. Niet zoveel bijzonders.” Daarna kan de kok echter alle registers open trekken voor zijn vrienden bij Wolbodo.

Zijn recepten moeten nog wel binnen het programma van de maaltijdcommissie vallen. Soms is er ruimte voor een experiment. Miguel: ,,Koken is altijd mijn hobby geweest, ik doe het graag. Het liefst kook ik Portugese gerechten, zoals paëlla of kip met tomatensaus. Dat laatste wordt altijd erg lekker gevonden. Echte Hollandse stamppot maken vind ik minder, ik houd meer van Zuideuropese gerechten.”

Hoewel er elke dag iets anders wordt gekookt, heeft elke week dezelfde gerechtenindeling. Zo kookt Miguel op maandag altijd een Hollandse pot. In de winter is dat vaak stamppot. Miguel: ,,Wortelstamppot, boerenkoolstamppot, bietenstamppot, alles wat je kan stampen gaat wel eens in de pot.” Dinsdag is het vego-dag. ,,Aan dit soort gerechten moet ik wat meer aandacht besteden, meestal maak ik gevulde paprika of tomaat. Ook mijn quiche Lorraine en moussaka met champignons doen het altijd goed.” Woensdag wordt er rijst of pasta met saus gemaakt. Enop donderdag maakt Miguel iets aparts.

,,Deze donderdag staat er gevulde inktvis op het programma. Een heerlijke Portugese specialiteit. kleine inktvisjes gevuld met rijst, ham en gehakte tentakels en dan koken in tomatensaus. Ik houd sowieso erg van vis en schelpdieren, dat is typisch Portugees. Speciale ingrediënten haal ik bij de visbanken of de Portugese winkel. Ook het stokvisrecept, met gezouten, droge kabeljauw maak ik graag. In het water het zout eraf weken en dan pocheren of in de zomer barbecuen.”

Behalve kok is Miguel ook een soort ‘mentor’ voor de leden. Als er een jongen bij komt zitten vraagt Miguel wie het meisje was die hij gisteren bij zich had. Miguel: ,,Ik moet ze een beetje in de gaten houden.” Na het koken eet Miguel met de leden mee en blijft ook altijd hangen voor een bakkie. Patrick: ,,Miguel komt na het koken vaak bij de eters informeren of het smaakt. Niet omdat het zo hoort, maar omdat hij dat graag wil weten. Soms zeg ik dan ook dat hij het volgende keer beter anders kan maken.”

Miguel: ,,Sommige leden gaan meteen na het eten naar huis, maar ik vind het gezelliger om nog even te blijven.” De nog aanwezige leden klaverjassen met elkaar, flipperen en repareren een tv. ,,Het is hier geen eettafel, zoals bij de grote verenigingen. Ik vind het hier veel gezelliger omdat je met een vaste groep eet en koffie drinkt. Het is een goede vervanging voor de huiselijke gezelligheid.”

Een paar keer per jaar wordt er voor de leden een speciaal diner georganiseerd. Voor zo’n vijftig man maakt Miguel dan bijvoorbeeld een varken aan het spit klaar. Miguel: ,,Helaas was het varken laatst te groot voor het spit; hij woog meer dan acht kilo. Toen hebben we hem maar in stukken gehakt en gemarineerd op de barbecue gelegd.” Ook voor het jaarlijkse Wolbodo-kerstdiner doet Miguel erg zijn best.

Ter promotie van de eettafel zijn er af en toe thema-avonden. ,,Het plan is dit jaar een soort cowboy-achtige aankleding. Veel vlees eten en op strobalen zitten. Het eten wordt op die thema-avonden, anders dan normaal, aan tafel geserveerd. Dit jaar is deze avond op 7 maart, daar moet je ook bij zijn, dat is altijd erg gaaf”, weet een lid. Vandaag is Miguel vrij en komt er een Boeddhistische monnik koken. Patrick: ,,Ik heb geen idee wat die goeroe gekookt heeft, maar met al die kaarsen en wierook ziet het er wel gezellig uit. Misschien komen ze ons bekeren ofzo.”