Duplo en speelgoedautootjes. Ik krijg een helikoptertje naar mijn hoofd. Dit is geen normaal studentenhuis.Om eerlijk te zijn, het is helema’a’l geen studentenhuis.
Het pand aan de Bagijnhof behoort tot de jongerenhuisvesting. Toch is het merendeel van de dertig bewoners wel student. Een enkele uitzondering daargelaten, want in één van de tweepersoonskamers wonen namelijk ook nog twee kleine kinderen, Wando en Tibor. Wando, twee jaar oud, en Tibor, pas een week oud, zijn overigens niet de eerste kinderen die er groot zijn gebracht. Al drie koters – voortgekomen uit een ‘huisrelatie’ – gingen hun voor. Een vruchtbaar huis dus, dat de term huisrelatie wel erg serieus neemt. Al zijn er ook gewoon kamers in het huis waar je als stelletje in kunt samenwonen.
De bewoners vinden het wel prima dat de kleintjes in hun huiskamer spelen. En het is natuurlijk extra mooi tijdens Sinterklaas. Zo hadden ze in het verleden altijd een huisgenoot die als Goedheiligman over de daken ging. Via de buren wist hij het dak van het huis te beklimmen en hij kwam dan als Sinterklaas via het dakraam van het huis. Het bijzondere was dat hij eigenlijk hoogtevrees had, maar deze als Sint Nicolaas wist te overwinnen. Ook speciaal aan deze Sint: zijn baard was eigenlijk zijn lange haar, dat met meel bepoederd was en met een elastiek rond zijn kin gebonden werd.
Een ander leuk aspect van dat babysitten is dat de bewoners de peuters allemaal nieuwe woordjes mogen leren. Zo kan de oudste van de twee al ‘tieten’ zeggen.
Wie ook ter sprake komt tijdens het eten is de oudste bewoner, van bijna vijftig. Hij zit niet aan tafel en dat willen de meesten zo houden ook. Want ondanks dat het geen officieel studentenhuis is, past hij er niet meer tussen, vinden ze. Het liefste zouden ze willen dat hij uit huis zou gaan. Maar ja, daar hebben ze niks over te zeggen – hij woont er tenslotte het langst. De huisgenoten weten uit een verhaal dat hij ooit vertelde, dat hij het pand zelfs nog gekraakt heeft nadat het zijn functie als psychiatrische inrichting verloren had. Maar of hij er daarvoor ook al woonde, dat heeft hij nooit verteld. Ik heb zo mijn vermoedens. (MvdS)
MENU
Kaassoufflé met aardappelkroketjes, rodekool, salade en Tomati Ketsup van Milda uit Letland
Yoghurt met kiwi of appel en kaneel
Rode wijn van Delta
Duplo en speelgoedautootjes. Ik krijg een helikoptertje naar mijn hoofd. Dit is geen normaal studentenhuis.
Om eerlijk te zijn, het is helema’a’l geen studentenhuis. Het pand aan de Bagijnhof behoort tot de jongerenhuisvesting. Toch is het merendeel van de dertig bewoners wel student. Een enkele uitzondering daargelaten, want in één van de tweepersoonskamers wonen namelijk ook nog twee kleine kinderen, Wando en Tibor. Wando, twee jaar oud, en Tibor, pas een week oud, zijn overigens niet de eerste kinderen die er groot zijn gebracht. Al drie koters – voortgekomen uit een ‘huisrelatie’ – gingen hun voor. Een vruchtbaar huis dus, dat de term huisrelatie wel erg serieus neemt. Al zijn er ook gewoon kamers in het huis waar je als stelletje in kunt samenwonen.
De bewoners vinden het wel prima dat de kleintjes in hun huiskamer spelen. En het is natuurlijk extra mooi tijdens Sinterklaas. Zo hadden ze in het verleden altijd een huisgenoot die als Goedheiligman over de daken ging. Via de buren wist hij het dak van het huis te beklimmen en hij kwam dan als Sinterklaas via het dakraam van het huis. Het bijzondere was dat hij eigenlijk hoogtevrees had, maar deze als Sint Nicolaas wist te overwinnen. Ook speciaal aan deze Sint: zijn baard was eigenlijk zijn lange haar, dat met meel bepoederd was en met een elastiek rond zijn kin gebonden werd.
Een ander leuk aspect van dat babysitten is dat de bewoners de peuters allemaal nieuwe woordjes mogen leren. Zo kan de oudste van de twee al ‘tieten’ zeggen.
Wie ook ter sprake komt tijdens het eten is de oudste bewoner, van bijna vijftig. Hij zit niet aan tafel en dat willen de meesten zo houden ook. Want ondanks dat het geen officieel studentenhuis is, past hij er niet meer tussen, vinden ze. Het liefste zouden ze willen dat hij uit huis zou gaan. Maar ja, daar hebben ze niks over te zeggen – hij woont er tenslotte het langst. De huisgenoten weten uit een verhaal dat hij ooit vertelde, dat hij het pand zelfs nog gekraakt heeft nadat het zijn functie als psychiatrische inrichting verloren had. Maar of hij er daarvoor ook al woonde, dat heeft hij nooit verteld. Ik heb zo mijn vermoedens. (MvdS)
MENU
Kaassoufflé met aardappelkroketjes, rodekool, salade en Tomati Ketsup van Milda uit Letland
Yoghurt met kiwi of appel en kaneel
Rode wijn van Delta
Comments are closed.