Vrouwen drinken slimmer

De Bruin nam in haar onderzoek verschillende soorten drinkers onder de loep, die gemiddeld ongeveer tien alcoholische drankjes per week dronken.

De onderzoekster kwam tot de ontdekking dat de wat zwaardere mannelijke drinkers die zij volgde in bepaalde delen van hun hersenen minder grijze stof hadden. Die grijze stof bevat de cellichamen van de hersencellen. De hoeveelheid witte stof, de verbindingen tussen de hersencellen, was juist toegenomen.

Met deze veranderingen ontstond ook een verminderde hersenactiviteit, wat bleek tijdens verschillende concentratieopdrachten die de proefpersonen moesten uitvoeren.

De Bruin verstaat onder zwaardere drinkers overigens absoluut geen alcoholisten. Veel studenten zullen zelfs wel voldoen aan de hoeveelheid van 21 drankjes per week, het laagste aantal waarbij de hersenactiviteit veranderde. “Ik denk dan niet aan een vaasje, maar aan een klein biertje”, vertelt de onderzoekster.

Komt het nog wel goed met mensen die jarenlang 21 drankjes per week of meer drinken? De Bruin weet het niet zeker, maar ze verwacht van wel. “Het is moeilijk om te zien of het gemeten effect blijvend is. Wel weten we van alcoholisten dat hun hersenactiviteit weer toeneemt als ze ophouden met drinken. Ik denk dan ook dat de hersenen flexibel zijn.”

Natuurlijk zou het nog beter zijn als mensen op zijn minst minder zouden drinken, zegt De Bruin. “Het gemeten effect was niet dramatisch, maar drank heeft wel impact op het lichaam. Alcohol is giftig en het blijft niet zonder gevolgen als je drinkt.”

Toch kon ze bij haar vrouwelijke proefpersonen geen verminderde hersenactiviteit vaststellen. Kunnen vrouwen dan toch beter tegen drank dan mannen? En hoe is dat mogelijk?

De Bruin vindt dat een moeilijke vraag. “Het zou wel kunnen dat vrouwen anders drinken dan mannen. Mannen gaan in de kroeg op een stoel zitten en beginnen met hijsen. Vrouwen drinken niet minder, maar wel vaak rustiger. Als je sneller alcohol drinkt, is de concentratie daarvan in het bloed ook hoger. Misschien dat daardoor het effect sterker is.”

Helaas heeft De Bruin haar proefpersonen niet gevraagd naar hun manier van drinken. “Ze hoefden alleen te noteren hoeveel ze op een dag hadden gedronken, niet hoe snel.”

Een andere mogelijke verklaring voor het verschil tussen mannen en vrouwen is volgens De Bruin hormonaal. “Oestrogenen, die vrouwen meer hebben dan mannen, werken mogelijk beschermend tegen schadelijke invloeden op het brein”, legt De Bruin uit.

Genoeg stof voor een vervolgonderzoek, dus. Al is het nog even de vraag hoe dat eruit moet komen te zien. “Ik kan mensen niet vragen tien jaar lang een bepaalde hoeveelheid alcohol te drinken.”

Eveline de Bruins onderzoek verscheen vorige maand in het tijdschrift NeuroImage, onder de titel ‘Focal white matter differences associated with lifetime alcohol intake and visual attention in male but not in female moderate drinkers’.

De Bruin nam in haar onderzoek verschillende soorten drinkers onder de loep, die gemiddeld ongeveer tien alcoholische drankjes per week dronken.

De onderzoekster kwam tot de ontdekking dat de wat zwaardere mannelijke drinkers die zij volgde in bepaalde delen van hun hersenen minder grijze stof hadden. Die grijze stof bevat de cellichamen van de hersencellen. De hoeveelheid witte stof, de verbindingen tussen de hersencellen, was juist toegenomen.

Met deze veranderingen ontstond ook een verminderde hersenactiviteit, wat bleek tijdens verschillende concentratieopdrachten die de proefpersonen moesten uitvoeren.

De Bruin verstaat onder zwaardere drinkers overigens absoluut geen alcoholisten. Veel studenten zullen zelfs wel voldoen aan de hoeveelheid van 21 drankjes per week, het laagste aantal waarbij de hersenactiviteit veranderde. “Ik denk dan niet aan een vaasje, maar aan een klein biertje”, vertelt de onderzoekster.

Komt het nog wel goed met mensen die jarenlang 21 drankjes per week of meer drinken? De Bruin weet het niet zeker, maar ze verwacht van wel. “Het is moeilijk om te zien of het gemeten effect blijvend is. Wel weten we van alcoholisten dat hun hersenactiviteit weer toeneemt als ze ophouden met drinken. Ik denk dan ook dat de hersenen flexibel zijn.”

Natuurlijk zou het nog beter zijn als mensen op zijn minst minder zouden drinken, zegt De Bruin. “Het gemeten effect was niet dramatisch, maar drank heeft wel impact op het lichaam. Alcohol is giftig en het blijft niet zonder gevolgen als je drinkt.”

Toch kon ze bij haar vrouwelijke proefpersonen geen verminderde hersenactiviteit vaststellen. Kunnen vrouwen dan toch beter tegen drank dan mannen? En hoe is dat mogelijk?

De Bruin vindt dat een moeilijke vraag. “Het zou wel kunnen dat vrouwen anders drinken dan mannen. Mannen gaan in de kroeg op een stoel zitten en beginnen met hijsen. Vrouwen drinken niet minder, maar wel vaak rustiger. Als je sneller alcohol drinkt, is de concentratie daarvan in het bloed ook hoger. Misschien dat daardoor het effect sterker is.”

Helaas heeft De Bruin haar proefpersonen niet gevraagd naar hun manier van drinken. “Ze hoefden alleen te noteren hoeveel ze op een dag hadden gedronken, niet hoe snel.”

Een andere mogelijke verklaring voor het verschil tussen mannen en vrouwen is volgens De Bruin hormonaal. “Oestrogenen, die vrouwen meer hebben dan mannen, werken mogelijk beschermend tegen schadelijke invloeden op het brein”, legt De Bruin uit.

Genoeg stof voor een vervolgonderzoek, dus. Al is het nog even de vraag hoe dat eruit moet komen te zien. “Ik kan mensen niet vragen tien jaar lang een bepaalde hoeveelheid alcohol te drinken.”

Eveline de Bruins onderzoek verscheen vorige maand in het tijdschrift NeuroImage, onder de titel ‘Focal white matter differences associated with lifetime alcohol intake and visual attention in male but not in female moderate drinkers’.