Sport- en cultuurcentrum wordt ‘studententent’

Om dat streefaantal te halen moeten niet alleen TU-studenten en .medewerkers vaker komen sporten of musiceren, maar ook de op de TU-campus studerende hbo’ers. Verder zet het centrum in op externe bedrijven die hun werknemers bij de TU laten sporten en doordat particulieren.

Dat staat in het businessplan 2006-2009, dat in december door het college van bestuur van de TU Delft is goedgekeurd. Daaruit blijkt ook dat personeelsmedewerkers en fiscalisten van de TU onderzoeken of het mogelijk is het aanbod van sport en cultuur onder te brengen in het flexibele arbeidsvoorwaardenpakket. Dan kunnen medewerkers in plaats van bijvoorbeeld voor een fiets kiezen voor sport.

In het plan zijn volgens het hoofd van het sport- en cultuurcentrum, Raymond Browne ‘de kaders’ vastgelegd voor de komende jaren. “Binnen die kaders kunnen we nog keuzes over de invulling maken.”

Browne noemt het voorbeeld van het prijsbeleid voor studenten. “Hun bijdrage moet kostendekkend zijn, maar daarvoor zijn verschillende varianten denkbaar. We kunnen alle activiteiten bijvoorbeeld in één collectief pakket stoppen, we kunnen studenten ook laten betalen voor aparte onderdelen.”

Op 9 februari organiseert het sportcentrum samen met de studentenraad een workshopdag voor studenten waarop dat soort onderwerpen besproken zal worden.

Volgens Browne is flexibiliteit het sleutelwoord voor zijn businessplan. “Blijft de stijging van het aantal bezoeken bijvoorbeeld uit, dan gaan we ook niet investeren in nieuwe accommodatie.”

Het sport- en cultuurhoofd denkt dat de stijging naar zeshonderdduizend bezoeken in 2009 alleen haalbaar is door van zijn centrum een ‘studententent’ te maken. “Er moeten studenten achter de balies zitten en in de horeca werken. Maar we willen ook jaarlijks een studentprogrammeur aanstellen, die de verantwoordelijkheid krijgt voor de dynamische programmering.”

De grotere studentenbetrokkenheid hangt samen met een daling van het aantal vaste dienstverbanden. De huidige twintig fte moet terug naar twaalf. Niet door mensen te ontslaan, maar door natuurlijk verloop.

Een andere manier om meer TU-studenten en .medewerkers naar het einde van de Mekelweg te krijgen, is volgens het businessplan de ‘versterking van de relatie met de TU-organisatie’. De band tussen wetenschap en techniek en sport moet sterker worden.

Met twee pilots wordt getest of dat mogelijk is. Het eerste is een roeiproject, gericht op de ‘afvaardiging van Delftse studentroeiers naar de Olympische Spelen van Peking’. Laga en Proteus Eretes kunnen daarin met elkaar, met de faculteiten en het sportcentrum samenwerken.

Het tweede project richt zich op het schaatsen en dan voornamelijk op ‘de actieve uitbouw van de wetenschappelijke reputatie die de TU op dit gebied al heeft’, zo stelt het businessplan. Ook wil het sport- en cultuurcentrum getalenteerde individuele sporters of artistiekelingen onder de studenten ondersteunen.

De studentenraad en de ondernemingsraad moeten hun zich nog uitspreken over het businessplan. De laatste doet dat op 25 januari.

Om dat streefaantal te halen moeten niet alleen TU-studenten en .medewerkers vaker komen sporten of musiceren, maar ook de op de TU-campus studerende hbo’ers. Verder zet het centrum in op externe bedrijven die hun werknemers bij de TU laten sporten en doordat particulieren.

Dat staat in het businessplan 2006-2009, dat in december door het college van bestuur van de TU Delft is goedgekeurd. Daaruit blijkt ook dat personeelsmedewerkers en fiscalisten van de TU onderzoeken of het mogelijk is het aanbod van sport en cultuur onder te brengen in het flexibele arbeidsvoorwaardenpakket. Dan kunnen medewerkers in plaats van bijvoorbeeld voor een fiets kiezen voor sport.

In het plan zijn volgens het hoofd van het sport- en cultuurcentrum, Raymond Browne ‘de kaders’ vastgelegd voor de komende jaren. “Binnen die kaders kunnen we nog keuzes over de invulling maken.”

Browne noemt het voorbeeld van het prijsbeleid voor studenten. “Hun bijdrage moet kostendekkend zijn, maar daarvoor zijn verschillende varianten denkbaar. We kunnen alle activiteiten bijvoorbeeld in één collectief pakket stoppen, we kunnen studenten ook laten betalen voor aparte onderdelen.”

Op 9 februari organiseert het sportcentrum samen met de studentenraad een workshopdag voor studenten waarop dat soort onderwerpen besproken zal worden.

Volgens Browne is flexibiliteit het sleutelwoord voor zijn businessplan. “Blijft de stijging van het aantal bezoeken bijvoorbeeld uit, dan gaan we ook niet investeren in nieuwe accommodatie.”

Het sport- en cultuurhoofd denkt dat de stijging naar zeshonderdduizend bezoeken in 2009 alleen haalbaar is door van zijn centrum een ‘studententent’ te maken. “Er moeten studenten achter de balies zitten en in de horeca werken. Maar we willen ook jaarlijks een studentprogrammeur aanstellen, die de verantwoordelijkheid krijgt voor de dynamische programmering.”

De grotere studentenbetrokkenheid hangt samen met een daling van het aantal vaste dienstverbanden. De huidige twintig fte moet terug naar twaalf. Niet door mensen te ontslaan, maar door natuurlijk verloop.

Een andere manier om meer TU-studenten en .medewerkers naar het einde van de Mekelweg te krijgen, is volgens het businessplan de ‘versterking van de relatie met de TU-organisatie’. De band tussen wetenschap en techniek en sport moet sterker worden.

Met twee pilots wordt getest of dat mogelijk is. Het eerste is een roeiproject, gericht op de ‘afvaardiging van Delftse studentroeiers naar de Olympische Spelen van Peking’. Laga en Proteus Eretes kunnen daarin met elkaar, met de faculteiten en het sportcentrum samenwerken.

Het tweede project richt zich op het schaatsen en dan voornamelijk op ‘de actieve uitbouw van de wetenschappelijke reputatie die de TU op dit gebied al heeft’, zo stelt het businessplan. Ook wil het sport- en cultuurcentrum getalenteerde individuele sporters of artistiekelingen onder de studenten ondersteunen.

De studentenraad en de ondernemingsraad moeten hun zich nog uitspreken over het businessplan. De laatste doet dat op 25 januari.