Campus

Shitty Bars

“Taxi!” Ingepakt in wanten, muts, sjaal en winterjas staan we klaar voor a night out in town. Onder mijn winterjas: mijn cocktailjurk. We nemen een taxi naar ons volgende adres, because we are on heels.

We zijn in New York, the Big Apple, the city that never sleeps… En het is mijn verjaardag.

Op weg naar onze New Yorkse vrienden. Ik knijp mezelf zachtjes in mijn arm. I am living the American dream. Drie dagen geleden kwam ik hier aan. Een vriendin gaat stage lopen bij een grote bank en ik ga haar brengen.

En zo komt het dat ik nu twee weken in een luxe appartement op 88 Greenwich street woon, fully furnished. De taxi stopt. 165 Chamberstreet. Taylor doet open. “Hi girls! Come in!” Taylor is een New Yorkse sociologiestudent met als main subject het New Yorkse nachtleven. “Tonight I am taking you girls to shitty bars.”

Alles in New York is even hip, even trendy en even duur. We willen ergens heen waar hij zelf graag komt. “Students go to shitty bars. Cheap beers, great atmosphere and cool people.” Na drie enorme wodka and soda’s (indrinken is hier noodzaak) nemen we een taxi naar Swift op East forth street. All American. We bestellen dark beers. ‘Oh sweet Carolina’, klinkt het op de achtergrond. De hele kroeg zingt mee. De barman staat op de bar met zijn armen in de lucht. De ene na de andere ‘we love to be Americans’-song wordt gedraaid. “Okay girls. This was just to scare you off. Finish your drinks and let’s go.”

De volgende bar is Taylors ‘favourite place in the world’: 2×4 op Fourth street. Het is de enige kroeg waar nog binnen gerookt mag worden. Het publiek is een verrassende mix tussen lesbische vrouwen, fanatici uit New Jersey, arty studenten, African Americans en een pooltafel. We drinken Jack and coke. Ik kom een kleine, zeer gespierde physical instructor tegen, die ook jarig is. Ik kom helaas niet meer van hem af. Ik kan net de verleiding weerstaan om ter ere van mijn verjaardag op de bar te paaldansen.

Om vier uur rollen we de kroeg uit, de bittere kou in. De alcohol in ons bloed verzacht de pijn. We lopen naar onze laatste stop: PressToast op MacDougal in Greenwich. Een piepklein winkeltje waar een Mexicaanse man (ook piepklein) de beste panini’s in town maakt. Dag en nacht. Het staat stampvol hongerige studenten. In een woord: fantastic. Een laatste taxi brengt ons terug naar het appartement waar de doorman op ons wacht. “Goodnight Miss Noyons and miss Van Bijsterveld. Sleep well.” In the city that never sleeps, I can’t help but wonder: Could there be a better way to celebrate your 23rd birthday? (AN)

“Taxi!” Ingepakt in wanten, muts, sjaal en winterjas staan we klaar voor a night out in town. Onder mijn winterjas: mijn cocktailjurk. We nemen een taxi naar ons volgende adres, because we are on heels. We zijn in New York, the Big Apple, the city that never sleeps… En het is mijn verjaardag.

Op weg naar onze New Yorkse vrienden. Ik knijp mezelf zachtjes in mijn arm. I am living the American dream. Drie dagen geleden kwam ik hier aan. Een vriendin gaat stage lopen bij een grote bank en ik ga haar brengen.

En zo komt het dat ik nu twee weken in een luxe appartement op 88 Greenwich street woon, fully furnished. De taxi stopt. 165 Chamberstreet. Taylor doet open. “Hi girls! Come in!” Taylor is een New Yorkse sociologiestudent met als main subject het New Yorkse nachtleven. “Tonight I am taking you girls to shitty bars.”

Alles in New York is even hip, even trendy en even duur. We willen ergens heen waar hij zelf graag komt. “Students go to shitty bars. Cheap beers, great atmosphere and cool people.” Na drie enorme wodka and soda’s (indrinken is hier noodzaak) nemen we een taxi naar Swift op East forth street. All American. We bestellen dark beers. ‘Oh sweet Carolina’, klinkt het op de achtergrond. De hele kroeg zingt mee. De barman staat op de bar met zijn armen in de lucht. De ene na de andere ‘we love to be Americans’-song wordt gedraaid. “Okay girls. This was just to scare you off. Finish your drinks and let’s go.”

De volgende bar is Taylors ‘favourite place in the world’: 2×4 op Fourth street. Het is de enige kroeg waar nog binnen gerookt mag worden. Het publiek is een verrassende mix tussen lesbische vrouwen, fanatici uit New Jersey, arty studenten, African Americans en een pooltafel. We drinken Jack and coke. Ik kom een kleine, zeer gespierde physical instructor tegen, die ook jarig is. Ik kom helaas niet meer van hem af. Ik kan net de verleiding weerstaan om ter ere van mijn verjaardag op de bar te paaldansen.

Om vier uur rollen we de kroeg uit, de bittere kou in. De alcohol in ons bloed verzacht de pijn. We lopen naar onze laatste stop: PressToast op MacDougal in Greenwich. Een piepklein winkeltje waar een Mexicaanse man (ook piepklein) de beste panini’s in town maakt. Dag en nacht. Het staat stampvol hongerige studenten. In een woord: fantastic. Een laatste taxi brengt ons terug naar het appartement waar de doorman op ons wacht. “Goodnight Miss Noyons and miss Van Bijsterveld. Sleep well.” In the city that never sleeps, I can’t help but wonder: Could there be a better way to celebrate your 23rd birthday? (AN)

Editor Redactie

Do you have a question or comment about this article?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.