Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Campus

Rijdend koffiezetten

Auto’s die slimmer zijn dan hun bestuurders – daar ging het om tijdens het Intelligent Vehicles Symposium vorige week in Eindhoven.

Op de Eindhovense Kennedylaan vertonen onderzoekers hun kunstjes. Ze rijden zonder handen aan het stuur en voeten op de pedalen op en neer over de kruising. Het ene voertuig maakt volautomatisch een noodstop voor een plots overstekende voetganger. Het andere herkent verkeersborden.

Prof.dr.ir. Jörg Eberspächer van de Technische Universiteit München benadrukt dat dit soort auto’s niet bedoeld is om binnenkort op de markt gebracht te worden. “Het zijn onderzoeksvoertuigen. De technologie die wij ontwikkelen kan later ook op andere terreinen toegepast worden, in de luchtvaart bijvoorbeeld. Maar voor sommige vrouwen zou het ook wel handig zijn, een auto die automatisch kan inparkeren.” Voor sommige mannen natuurlijk ook.

Naast de demonstraties van allerhande fourweeldrives die volhangen met camera’s, radarapparatuur en zendmasten, ziet de demonstratie van de Delftse werktuigbouwkundige dr.ir. David Abbink er niet bijzonder spectaculair uit. Abbink heeft in zijn stand slechts een simulator, bestaande uit een computer en een ‘haptisch’ gaspedaal, opgesteld. Geïnteresseerden kunnen plaatsnemen en krijgen de opdracht de auto op het beeldscherm te volgen. Als de bestuurder zijn voorganger op het scherm te dicht nadert, geeft het gaspedaal wat tegendruk. In een reflex mindert de proefpersoon gas en voorkomt zo een virtueel ongeluk.

“In vrijwel alle auto’s die hier worden gepresenteerd, krijgen bestuurders via displays een waarschuwing als ze te hard rijden. Of ze krijgen auditieve prikkels toegediend. Die waarschuwingssignalen leiden vooral de aandacht af en zijn bovendien irritant”, vertelt Abbink. Hij pleit ervoor een beroep te doen op andere zintuigen. “Een bestuurder die wat tegendruk krijgt van het gaspedaal reageert hier heel natuurlijk op.”

In tegenstelling tot de meeste wagens die tijdens het symposium gedemonstreerd worden, staat bij de opstelling van Abbink de mens centraal. “Ik wil de bestuurder niet vervangen met ingenieuze techniek. In veel intelligente auto’s kun je bij wijze van spreken koffie zetten terwijl je aan het rijden bent. Maar ik vind dat de bestuurder op elk moment verantwoordelijk moet blijven voor zijn rijstijl. Het is ondertussen wel bewezen dat mensen al heel snel gaan vertrouwen op de techniek die taken van hen overneemt. Het zal wel goed gaan, denken ze. Mensen zijn er niet op voorbereid dat de techniek het kan laten afweten. Als ze dan plotseling moeten ingrijpen, is het te laat.”

Jörg Eberspächer wordt een beetje moe van opmerkingen over de verantwoordelijkheid van de bestuurder. “Hoe denk je dat de landing van een vliegtuig in zijn werk gaat? Die gebeurt ook vrijwel volautomatisch. De piloot grijpt alleen in als er iets misgaat. Daar heeft iedereen wel vertrouwen in, maar als het om auto’s gaat heeft iedereen plotseling problemen met automatisering.”

De ‘intelligente’ wagens zitten volgepropt met elektronica. Volgens Eberspächer zitten in de hogere klasse auto’s die nu op de markt zijn, vaak al zeventig à tachtig computers. In de gedemonstreerde intelligente auto’s komen daar nog eens zo’n tien computers bij. Is het niet een groot nadeel voor de gebruiker dat de auto door de voortschrijdende techniek steeds meer een blackbox wordt? Eberspächer: “Je ziet inderdaad dat garages steeds minder werk krijgen doordat het makkelijker is om onderdelen te vervangen dan om ze te repareren. Gelukkig kun je overal nieuwe onderdelen krijgen.” Op de opmerking dat het vervangen van onderdelen toch niet de ideale manier is om een auto te repareren, lacht Eberspächer: “Als je zelf zo graag je auto wilt kunnen repareren, moet je maar met een ingenieur trouwen.”

Tja. Een intelligente auto en een intelligente man . wat kan een moderne vrouw zich nog meer wensen?

Caroline, de ‘intelligente auto’ van de Technische Universiteit Braunschweig. (Foto: Saar Slegers)

Op de Eindhovense Kennedylaan vertonen onderzoekers hun kunstjes. Ze rijden zonder handen aan het stuur en voeten op de pedalen op en neer over de kruising. Het ene voertuig maakt volautomatisch een noodstop voor een plots overstekende voetganger. Het andere herkent verkeersborden.

Prof.dr.ir. Jörg Eberspächer van de Technische Universiteit München benadrukt dat dit soort auto’s niet bedoeld is om binnenkort op de markt gebracht te worden. “Het zijn onderzoeksvoertuigen. De technologie die wij ontwikkelen kan later ook op andere terreinen toegepast worden, in de luchtvaart bijvoorbeeld. Maar voor sommige vrouwen zou het ook wel handig zijn, een auto die automatisch kan inparkeren.” Voor sommige mannen natuurlijk ook.

Naast de demonstraties van allerhande fourweeldrives die volhangen met camera’s, radarapparatuur en zendmasten, ziet de demonstratie van de Delftse werktuigbouwkundige dr.ir. David Abbink er niet bijzonder spectaculair uit. Abbink heeft in zijn stand slechts een simulator, bestaande uit een computer en een ‘haptisch’ gaspedaal, opgesteld. Geïnteresseerden kunnen plaatsnemen en krijgen de opdracht de auto op het beeldscherm te volgen. Als de bestuurder zijn voorganger op het scherm te dicht nadert, geeft het gaspedaal wat tegendruk. In een reflex mindert de proefpersoon gas en voorkomt zo een virtueel ongeluk.

“In vrijwel alle auto’s die hier worden gepresenteerd, krijgen bestuurders via displays een waarschuwing als ze te hard rijden. Of ze krijgen auditieve prikkels toegediend. Die waarschuwingssignalen leiden vooral de aandacht af en zijn bovendien irritant”, vertelt Abbink. Hij pleit ervoor een beroep te doen op andere zintuigen. “Een bestuurder die wat tegendruk krijgt van het gaspedaal reageert hier heel natuurlijk op.”

In tegenstelling tot de meeste wagens die tijdens het symposium gedemonstreerd worden, staat bij de opstelling van Abbink de mens centraal. “Ik wil de bestuurder niet vervangen met ingenieuze techniek. In veel intelligente auto’s kun je bij wijze van spreken koffie zetten terwijl je aan het rijden bent. Maar ik vind dat de bestuurder op elk moment verantwoordelijk moet blijven voor zijn rijstijl. Het is ondertussen wel bewezen dat mensen al heel snel gaan vertrouwen op de techniek die taken van hen overneemt. Het zal wel goed gaan, denken ze. Mensen zijn er niet op voorbereid dat de techniek het kan laten afweten. Als ze dan plotseling moeten ingrijpen, is het te laat.”

Jörg Eberspächer wordt een beetje moe van opmerkingen over de verantwoordelijkheid van de bestuurder. “Hoe denk je dat de landing van een vliegtuig in zijn werk gaat? Die gebeurt ook vrijwel volautomatisch. De piloot grijpt alleen in als er iets misgaat. Daar heeft iedereen wel vertrouwen in, maar als het om auto’s gaat heeft iedereen plotseling problemen met automatisering.”

De ‘intelligente’ wagens zitten volgepropt met elektronica. Volgens Eberspächer zitten in de hogere klasse auto’s die nu op de markt zijn, vaak al zeventig à tachtig computers. In de gedemonstreerde intelligente auto’s komen daar nog eens zo’n tien computers bij. Is het niet een groot nadeel voor de gebruiker dat de auto door de voortschrijdende techniek steeds meer een blackbox wordt? Eberspächer: “Je ziet inderdaad dat garages steeds minder werk krijgen doordat het makkelijker is om onderdelen te vervangen dan om ze te repareren. Gelukkig kun je overal nieuwe onderdelen krijgen.” Op de opmerking dat het vervangen van onderdelen toch niet de ideale manier is om een auto te repareren, lacht Eberspächer: “Als je zelf zo graag je auto wilt kunnen repareren, moet je maar met een ingenieur trouwen.”

Tja. Een intelligente auto en een intelligente man . wat kan een moderne vrouw zich nog meer wensen?

Caroline, de ‘intelligente auto’ van de Technische Universiteit Braunschweig. (Foto: Saar Slegers)

Editor Redactie

Do you have a question or comment about this article?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.