Ring in the true

Thus we often begin the year by making New Year’s resolutions, setting new targets for ourselves, all in a bid to better ourselves, or ‘have a new soul’, as English writer G.K. Chesterton once said.
But why do we always look forward to a New Year? Why do we continuously indulge in the ritual of making resolutions? Is it simply because we always think ‘new is good’, so therefore what better time than a new year to turn over a new leaf, and what better way to do so than by setting new life goals?
Or is it because we humans must always have goals to strive for, new ideals to believe in? Or is it because we always fail in the face of life’s challenges and therefore always need second chances – year after year after year? A new year. Another chance to get it right. 
The truth is that most of us fail to keep to our resolutions, but that doesn’t stop us all tagging along the same lines of making and failing to keep the resolutions we make. So we all look forward to the New Year, if only to get a new start on old habits? Every year I make resolutions, and every year I not only don’t keep them, but by the end of the year I’ve even forgotten what they were to begin with.
My annual ritual is to start a New Year by promising to do, act, say, think, feel and see the world differently. But actually it’s not about me, or us, is it? Rather, it should be about our collective resolve as human beings and our responsibility to mankind, future generations and the environment.
Will our resolutions this year ask difficult questions about the true situation in world today? Shouldn’t the questions on our lips be about the collective good of mankind in 2010? Or will our New Year’s resolutions be simply the traditional lip service and self-consoling promises we make to ourselves to become better? Will they simply be like the many promises politicians, opinion makers, leaders and the like make year after year about how to make the lives of the citizenry better?
Or perhaps, just maybe, we will witness a new year devoid of the intrigues that almost drove our world to financial ruin last year? Will we see a more sincere resolution on issues such as poverty, HIV/Aids, illiteracy, malaria, energy, water crises and the environment? Will climate change and global warming feature more prominently in the sincere rhetoric, or will it simply be more rounds of futile, vague debates about making our world a better place? 
This may all sound like hoping in the face of despair, but this year let us all resolve to embrace new sincere resolutions that will offer real answers to life’s many hard questions. This year let us all resolve to make this the New Year in which we truthfully honor Lord Alfred Tennyson’s poetic words: ‘Ring out the old, ring in the new, Ring, happy bells, across the snow: The year is going, let him go; Ring out the false, ring in the true’.

Bemgba Nyakuma, from Nigeria, is a 2nd year MSc student studying sustainable energy technology at the Faculty of Applied Sciences. He can be contacted at b.b.nyakuma@tudelft.nl

Vorige week onthield de studentenraad zich per brief officieel van instemming op het bindend studieadvies. Dit omdat het compromisvoorstel van het college van bestuur niet naar wens was. Gevolg: een verschil van mening tussen raad en college.
“Ons standpunt is duidelijk en dat van het college ook”, vertelt raadslid Menno van der Kamp (Oras). “En die standpunten botsen.” Het verschil van mening tussen beide partijen draait om twee zaken: het niet meetellen van de augustusherkansingen en de te vlugge invoering van het bsa. Vooral het eerste punt was onderwerp van discussie op de laatste vergadering tussen studentenraad (sr) en college van bestuur.
De norm van dertig punten in juni heeft volgens collegelid Paul Rullmann ‘voldoende voorspellende waarde’. Verder ziet hij niets in een verplichte snelle nakijkperiode in augustus, zodat de student nog voor het nieuwe studiejaar zijn advies kan krijgen. “Ik ga de docent niet opjagen omdat de student zijn vak niet in een keer gehaald heeft.”
Sommige opleidingen hebben grote vakken in het tweede semester (7,5 of zelfs 15 ECTS), waardoor het bsa niet overal even zwaar is. Ook dat argument verwees Rullmann naar de prullenbak. “Het is een fictie dat opleidingen gelijk moeten zijn.”
Voorlopig is het wachten op het definitieve collegebesluit van volgende week. De sr heeft al contact gehad met een advocaat en is bereid naar de geschillencommissie te stappen. Van der Kamp: “Onze advocaat stelt dat wij een hard punt hebben en in ons recht staan.” Rullmann neemt dat nog niet erg serieus. “Dat is maar één advocaat. Wij gaan dat eerst zelf eens goed uitzoeken.” Het college lijkt alleen van plan een ander voorstel te doen als ze dat verplicht is. Rullmann: “Er is misschien wel een oplossing, maar ik wíl geen oplossing.”