Dimes ontwikkelt uitrekbare chip

Tot nu toe bestaat flexibele elektronica vaak uit dunne chips die op een buigbare folie geplakt zijn. Een strookje daarvan is oprolbaar, maar dit kun je niet zonder plooien in een holletje leggen. Met andere woorden: de vervormbaarheid beperkt zich tot één dimensie.
Zoumpoulidis, een Griekse ingenieur die zijn opleiding elektrotechniek en informatica in Griekenland en in Duitsland volgde, promoveerde vorige week aan de TU op een nieuw concept voor tweedimensionale uitrekbare elektronica die hij bij Dimes (Delfts Instituut voor Microsystemen en Nanoelectronica) ontwikkelde.

Het mishandelde prototype dat hij daar maakte ligt nu op zijn bureau en meet een centimeter in het vierkant. Daarbinnen zijn afzonderlijke chips gemaakt met een oppervlakte van een halve vierkante millimeter. Alle minuscule chipjes zijn onderling verbonden met flexibele draadjes. Als je er met je vinger middenin duwt, vlijt de chip zich om je vingertop. Dat is met het prototype iets te vaak gedaan en iets te hard.

Niet alleen het eindresultaat is bijzonder, maar ook de manier waarop de chip gemaakt is. Namelijk met alle conventionele technieken die gebruikt worden bij vervaardiging van chip op basis van silicium zoals gebruik van maskers, belichten, opdampen en wegetsen. Functionele blokjes elektronica heeft Zoumpoulidis onderling verbonden met slingerende banen van aluminium voor voeding en informatietransport. Die banen worden tijdens het productieproces gecoat met de kunststof parylene (waar ook pacemakers mee bedekt worden). Dit fungeert als isolatielaag en tegelijk als flexibele versteviging van de dunne draden (twee bij twee micrometer).

Het prototype bevat lichtgevoelige fotodioden, maar ook chemische sensors zijn te maken. Net als drukmeters van chips die met een mechanisch deel zijn uitgerust. Toepassing in medische sensors ligt het meest voor de hand. Philips Research ondersteunde dit onderzoek. 

De afstudeerscriptie ‘Life to Lego’ van Steven Flipse is beloond met de NBN Rabobank scriptieprijs. De student life science and technology (Technische Natuurwetenschappen) onderzocht ethische aspecten van de international Genetically Engineered Machine competitie (iGEM), een wedstrijd op het gebied van de synthetische biologie. Flipse maakte deel uit van het TU-team, dat onderzoek deed naar een ‘thermometer-bacterie’. Hij vroeg het team – studenten life science and technology, bio-informatica, biomedical engineering en mechanical engineering – naar ethische overwegingen bij de keuzes in het project. Volgens de jury sloeg Flipse zo ‘een brug tussen de ethiek en de wetenschappelijke praktijk’.
Met de NBN Rabobank scriptieprijs beloont Netwerk Bedrijfsethiek Nederland jaarlijks de beste afstudeerscriptie op het gebied van bedrijfsethiek, integriteit en/of maatschappelijk ondernemen. Aan de prijs is een geldbedrag verbonden van duizend euro.