An architect aims to make an island out of the plastic rubbish floating in the Pacific Ocean, reports Cobouw, a Dutch journal for the building industry.
‘Recycled Island’ is the name of the plastic island envisioned by Dutch architect, Ramon Knoester, of WHIM architects agency. He plans to filter out 44 million kilos of plastic waste from the North Pacific Gyre, which is the place situated between California and Japan where the ocean’s currents carry and amass pelagic debris. Knoester wants to turn this debris into 10,000 square kilometers of living space for half a million people. The waste will be sorted out, shredded, cleaned and heated, and from this floating elements will be made that can be bonded together to form an island.
Perhaps needless to say, investors for this project are yet to be found.
“I’m trying to be as least skeptical as possible”, says Peter Berkhout, a plastic recycling expert at the faculty of Civil Engineering & Geosciences. He wonders what kind of business plan this project is based on.
“I expect that you would need high quality plastic. The elements need to be watertight and resistant to ultraviolet light, to name a few properties. But if you mix all kinds of different plastics and recycle them, you obtain very low quality plastic”, Berkhout explains. Sorting plastics is a big challenge. Together with colleagues, Berkhout is developing a system to sort out plastic bottle shreds. The process occurs in an opaque liquid containing iron oxide nano particles. A solution of iron oxide nanoparticles flows across a conveyor belt, below which a strong magnet is fitted. The nanoparticles closer to the magnet will be attracted more strongly, locally increasing the effective density of the liquid. This gives the liquid its separating capability. The higher the density of the scrap, the more it will sink into the liquid. In this way, the Delft researchers can sort polyethylene from polypropylene. However, sorting all kinds of plastics from the ocean is a different ball game altogether.
Dr. Gijsbert Korevaar (faculty of Applied Sciences), programme director of the MSc programme industrial ecology, posits another problem: “Most of the plastic is degraded and has turned into little particles that are hardy visible. Those particles, the size of plankton, are eaten by animals. They form most of the plastic mass.”
According to Korevaar, the ‘plastic soup’, as the gyre with high plastic concentration is also known, is not a stretch of ocean with floating plastic as far as the eye can see; rather, the plastic is spread out and much of it, especially the smaller particles, is suspended below the surface.
“If Knoester would retrieve plastic from the ocean, the amount would just be the tip of the iceberg. But it would be great if he could do it and make some kind of big tangible construction out of it. It would be a statement generating more attention to this ecological problem.”
De oppositie laat nogal eens vallen dat ons kabinet geen daadkracht toont. Ik heb het idee dat dat erg meevalt. We hebben immers een minister van economische zaken die grote beslissingen neemt om de klimaatdoelstellingen van het kabinet te realiseren. Zo kunnen we sinds september geen gloeilampjes van 100 Watt meer kopen en zullen die van 75 en 60 Watt tegelijkertijd uit de schappen worden gehaald. Ook onze minister van verkeer en waterstaat, niet zomaar een ingenieur, draagt bij met het aanschaffen van niet minder dan vierhonderd ‘schone’ elektrische auto’s, kennelijk vergetend dat achter ieder stopcontact een snoer zit dat leidt naar de dichtstbijzijnde kolencentrale. Nee, met de daadkracht van dat kabinet zit het wel goed.
Maar toen ik dacht dat het niet gekker kon worden, las ik maandag dat minister van financiën Wouter Bos studenten wil ‘genezen van leenangst’ zodra hij de basisbeurs heeft afgeschaft. Hij ziet daarbij, kennelijk in het bezit van een glazen bol, ‘geen gevaar voor de kenniseconomie.’
Wat was er ook weer gebeurd? Bos redde de feitelijk failliete banken met ons belastinggeld. Die banken konden daardoor gelukkig nog net over 2008 hun bonussen uitkeren, tot soms een kwart van de verkregen staatssteun. Vervolgens kwam er geen euro meer uit die banken tevoorschijn want zij sparen(!) kennelijk voor de bonusronde van 2009. Alle starters, van klein tot groot, moesten het vervolgens zelf uitzoeken. De kenniseconomie lijkt nu meer op een kennisseneconomie: de kennissen van Wouter Bos welteverstaan. Zoals Gerrit Zalm, die kennelijk toch weer meer bonussen schijnt te krijgen dan het vier keer Balkenendenorm-salaris, dat hij krijgt als directeur van staatsbank ABN/Amro.
Door al deze grappen staat ons nationale kasboekje uiteraard in de min. De universiteiten was al aangekondigd dat ze de komende jaren minder geld krijgen. Logisch, het moet ergens vandaan komen. Om hun onderzoek te kunnen blijven doen – iemand moet kabinetsambities waarmaken – moeten universiteiten binnenkort gaan lenen om de salarissen te kunnen betalen. Waar? Bij de staatsbanken natuurlijk en tegen een ongetwijfeld marktconforme, dikke bonusopleverende rente.
Maar nu krijgt straks dus ook de student opnieuw minder geld. Het moet ergens vandaan komen. De creativiteit en daadkracht van het kabinet kennen geen grenzen: de student mag gaan lenen. Gelukkig kunnen zij dan wel een cursus ‘kom van je leenangst af’ volgen bij een van onze genationaliseerde banken. Uiteraard tegen een vette rente. En zo lenen we ons dus met zijn allen het schompes om maar te zorgen dat we … ja waarom eigenlijk?
Het op krediet gebaseerde kapitalistische model is namelijk in elkaar geklapt. Toegegeven, er wordt alles aan gedaan om dit lijk te reanimeren. Waarmee? Met extra leningen. Leningen aangegaan door de staat, de bedrijven (als ze ze krijgen) en nu dus ook universiteiten en zelfs studenten.
Wanneer stoppen we hier eigenlijk mee? Waarschijnlijk pas als we meer kunnen betalen met geld uit ons monopoliespel. Dat is straks namelijk zeldzamer dan de euro’s en dollars van deze wereld.
Welk advies aan universiteit en studenten past hierbij? Aftanken die schulden. Tot aan het plafond lenen. Want wat gaat het kabinet doen als Nederland vergrijsd is? Wat gaat het kabinet doen als de kenniseconomie instort? Wat gaat het kabinet doen als de klimaatproblematiek langs het torentje het Binnenhof op stroomt? Wacht niet op de daadkracht van het kabinet, maar toon zelf daadkracht. Stop met alle onzinonderzoek en maak werk van je ambities als universiteit en als briljante jonge student om werkelijk bij te dragen aan een betere wereld.
Ik kan daarbij niet nalaten om een voorbeeld van verkeerde inzet van middelen aan te halen uit mijn eigen vakgebied. Want wie verzint het in deze tijd om af te studeren op ruimtetoerisme: met een raket een rondje rond de aarde en terug voor een slordige twintig miljoen euro per persoon? Alleen weggelegd voor bankiers van hun zojuist verkregen bonussen.
Dr.ir. Coen Vermeeren is docent luchtvaart- en ruimtevaarttechniek en hoofd Studium Generale van de TU Delft.
Comments are closed.