‘Verkeerde cultuur bij inspectie industriële installaties’

Een oorzaak hiervan is de verkeerde cultuur die in de sector heerst. Dat stelt Casper Wassink, die donderdag 12 januari op dit onderwerp promoveerde aan de TU Delft. Zijn onderzoek sluit goed aan bij de conclusies die zijn getrokken na de recente ramp bij Chemie-Pack in Moerdijk.

Wassink richtte zich in zijn onderzoek op het vakgebied Non Destructive Testing (NDT). Daarin worden metingen verricht aan raffinaderijen, reactoren, pijpleidingen en vliegtuigen om met grote zekerheid vast te stellen dat ze veilig zijn. De metingen worden gedaan met technologie op basis van bijvoorbeeld röntgenfoto’s en ultrasoon-echo’s.

De bevindingen van Wassink, die ook werkzaam is als Business Development Manager bij het bedrijf Applus RTD, strekken echter verder dan alleen het terrein van Non Destructive Testing. Wassink: ‘Veiligheid in de industrie wordt een steeds belangrijker onderwerp. Commerciële belangen op de korte termijn en duurzaam ondernemen staan hier tegenover elkaar. Ik heb laten zien dat het niet de technologie of de regelgeving is die momenteel tekortschiet, maar dat er een verkeerde cultuur heerst en dat er sprake is van een verkokerde sector. De conclusies van mijn onderzoek sluiten goed aan bij de conclusies die zijn getrokken na de recente ramp bij Chemie-Pack in Moerdijk.’



‘De cultuur van het verdelen van budgetten in afzonderlijke potjes voor inspectie en onderhoud, en het vervolgens ‘inhoudsarm’ snijden in kosten, maakt dat NDT-afdelingen afkerig zijn geworden van innovatie en niet verder kijken dan de volgende kwartaalrapportage’, zegt Wassink. ‘Vernieuwingen die veiligheidsrisico’s verminderen, maar pas op langere termijn kosten besparen, blijven hierdoor op de plank liggen. Om deze ongewenste situatie te veranderen, is het nodig dat wetenschap, dienstverlening en industrie gaan samenwerken met als gezamenlijk doel: sneller innoveren’, adviseert Wassink.



‘Het toezicht moet financieel onafhankelijk zijn om de industrie onvoorwaardelijk te houden aan de regelgeving’, vervolgt de promovendus. ‘Maar op dit moment is de richting van het regeringsbeleid juist omgekeerd. Toezichtfuncties in NDT zijn recentelijk geprivatiseerd. Daardoor zijn de toezichthouders afhankelijk geworden van de inkomsten van hun klanten. Die ongewenste trend moet worden gestopt’, stelt Wassink krachtig.

De modellen en bevindingen in zijn proefschrift zijn goed te generaliseren naar andere sterk gereguleerde sectoren zoals de gezondheidzorg en de financiële wereld. In deze sectoren bestaan volgens Wassink soortgelijke problemen met onafhankelijkheid van toezicht en inspectie.

 

“It was at a friend’s party that I met Frank, a typical Dutch guy, tall and friendly. Frank had lived in Asia with his family for a long time, and probably because of his experience we clicked immediately. Three weeks later Frank became my boyfriend. It was, as they say, love at first sight, and we’re much alike – both like drowning our stress in bags of chips, both regretting it later. And like most couples we’ve come up with our own rituals, like of weekend breakfasts of BLTs, Wednesday night movie nights…. Yet being in a cross-cultural relationship makes us face some challenges we never would’ve had to in a mono-cultural one.

First, language. We used to communicate completely in English, which was fine until we started mingling with each other’s friends and family. With Frank present, I’m forced to limit my time talking to Chinese friends in our most comfortable language. Meanwhile, at Frank’s family gatherings, I’m ‘like an infant who had to point and cry to get her point across’, as the writer Bill Bryson once hilariously explained, which is frustrating and inconvenient. But lately we’re both learning each other’s language, since it’s actually ridiculous that our communication relies on a language that s native to neither one of us. And realising how much fun it’ll bring to our life, we ultimately aiming to replace English with

‘Dutchinese’, a mix of our native languages sprinkled with wonderful made-up expressions. ‘Dutchinese’ will be our own private language and the language of our love story.

Besides language, family members are an even bigger sticking point. Somehow my conservative parents couldn’t shake off the stereotype they hold of Western guys not being ‘family-oriented’. Only recently have they started loosening up and agreed to our short visit to them next month. As the day approaches both sides are getting nervous. My parents say they’re not sure what to talk about – the events over there, their favourite TV shows…things my Dutch boyfriend probably just can’t relate to, they worry. And that’s not to mention the huge language barrier, since my parents’ knowledge of English extends to just a couple of words. But despite all these bad conditions, Frank swears he’ll salvage whatever scraps of good impression he can. I admire his bravery.
The biggest issue for me – as is perhaps the same for most cross-cultural couples – is where geographically our future lies. Holland? China? I can’t help but feeling a bit melancholy now that I’m far from my family, which perhaps has to do with my parents growing old. But let’s face it, for as romantic, fascinating or whatever your relationship may be, you can only dream for so long before reality bites.

It’s certainly true that cross-cultural relationships are complicated and bridging cultural chasms takes lots of work. But at least there is one great perk about being in East-West cross-cultural relationship: the two batches of presents we get around the end of every year – some extras for me on Sinterklaas and some more for Frank next week during China’s spring festival. Long live cross-cultural love!”

Lei Li, from Shanghai, China, is recent MSc graduate in science communication. She can be contacted at: LeiLivanShanghai@ gmail.com