Laat alle Chinezen autorijden, en het worst case scenario op milieugebied wordt werkelijkheid. Toch werken ook de grotere Aziatische landen aan een economische inhaalrace, met de westerse levensstijl als hoofdprijs.
Om de jacht op een hogere levensstandaard in goede banen te leiden, volgden twaalf Aziaten in Delft een cursus duurzame technologie en productontwikkeling. Drie deelnemers geven hun oordeel. ,,Je moet je afvragen of je bepaalde technologie wel echt nodig hebt.”
Het Westen bereikte de huidige levensstandaard in drie generaties, maar de zorg voor het milieu krijgt pas de laatste tien jaar vorm. De bevolking van sommige Aziatische landen is in enkele decennia in de twintigste eeuw geworpen. Helaas zijn de gevolgen voor de leefomgeving vaak ernstig. Bangkok, door het buitensporige verkeer voortdurend gehuld in een deken van smog, is hiervan een afschrikwekkend voorbeeld.
Ook grote Aziatische landen als India en China staan aan de vooravond van een economische boom. Als zij daarbij de ontwikkeling van de westerse landen volgen, lijkt een milieuramp onvermijdelijk. Maar met enige voorkennis kunnen sommige valkuilen omzeild worden. Het CICAT, het TU-management centrum voor internationale samenwerking, nodigde daarom twaalf experts uit Zuid-Oost Azië uit voor een cursus duurzame technologie en productontwikkeling. Zij kregen afgelopen dinsdag hun diploma.
,,Het verhogen van de levensstandaard is ook in India gelijk aan het maken van producten. Dit is dus het juiste moment voor een systematische aanpak”, meent Praveen Nahar van het Indian Institute of Technology in New Delhi. ,,Het Westen heeft het ecodesign pas ontdekt, maar deze methodiek geeft ons veel uitgangspunten voor onze ontwikkeling. Je bent je nu bewuster van de alternatieven en hun gevolgen.”
Voor productontwerpers kan het ‘dubbele winst’ principe van ecodesign aantrekkelijk zijn. Door materiaalreductie, energiebesparing en levensduurverlenging, gaan lagere gebruiks- en productiekosten vaak gelijk op met milieuwinst en een betere functievervulling. Dit is iets anders dan een milieubewust sausje, leerde Mariano Ramirez jr.
,,Bij ons wordt ecodesign vooral gebruikt om oude producten nieuw leven in te blazen”, onderkent Ramirez jr die zelf productontwerper is in de Filippijnen. ,,Ze kunnen dan weer een paar jaar mee, maar dit is een end of life benadering die op de korte termijn gericht is. Ik heb hier geleerd om het leven van een product als geheel te bekijken, om te zoeken naar duurzame scenario’s voor een periode van vijftig jaar.”
Wasmachines
De tijd dringt, vindt Xin Ren. Zij werkt bij het China National Cleaner Production Center en stelt vast dat de markt landen dwingt naar nieuwe technologieën te grijpen. De manier van denken over ‘productie’ veranderen, lijkt echter eengrotere hobbel. Ren: ,,Wij kijken nu nog vooral naar het eind van de pijplijn, maar we moeten het productieproces als geheel gaan zien. Wij hebben een systeem van buiten nodig om dit te versnellen.”
De drie denken dat de cursus daarbij zal helpen, al vonden ze die soms teveel toegesneden op de westerse situatie. ,,De economische werkelijkheden komen natuurlijk niet overeen”, verklaart Nahar. ,,Zo werd een voorbeeld gegeven van wasmachines die minder water verbruiken. Als je naar mijn land kijkt, dan zie je dat de meeste mensen met de hand wassen en daarna het waswater ook nog gebruiken om de vloer schoon te maken en de wc te spoelen.”
Toch zal ook in India de levensstandaard stijgen en de vervuiling door productie toenemen. Volgens Nahar zit daar de kern van het probleem: ,,Als je mensen er niet van kan overtuigen minder te consumeren, dan los je het echte vraagstuk niet op.” Hij krijgt bijval. ,,Je moet je steeds afvragen of je sommige producten wel nodig hebt”, benadrukt Ramirez jr. ,,Je hoeft je ideeën niet altijd te materialiseren om aan een behoefte te voldoen.”
Ren wijst er echter op dat de ontwikkeling niet tegen te houden is. ,,In arme landen zijn de mensen er erg op gebrand om een beter leven te krijgen. Dat is zeer begrijpelijk, en ze hebben er ook het volste recht op”, meent zij. ,,Het Westen handhaaft deze levensstijl al vele decennia, en dat is wel iets om over na te denken.”
Maar al waren de voorbeelden misschien niet altijd even relevant, de cursisten zijn wel gelukkig met de geboden methodologie als ‘inspirerend instrument’. Ramirez jr: ,,Ik weet zeker dat ik mijn studenten er nu toe kan brengen als een ecodesigner te denken. Veel mensen beseffen nog niet dat duurzame ontwikkeling een zaak voor ons allemaal is.”
Laat alle Chinezen autorijden, en het worst case scenario op milieugebied wordt werkelijkheid. Toch werken ook de grotere Aziatische landen aan een economische inhaalrace, met de westerse levensstijl als hoofdprijs. Om de jacht op een hogere levensstandaard in goede banen te leiden, volgden twaalf Aziaten in Delft een cursus duurzame technologie en productontwikkeling. Drie deelnemers geven hun oordeel. ,,Je moet je afvragen of je bepaalde technologie wel echt nodig hebt.”
Het Westen bereikte de huidige levensstandaard in drie generaties, maar de zorg voor het milieu krijgt pas de laatste tien jaar vorm. De bevolking van sommige Aziatische landen is in enkele decennia in de twintigste eeuw geworpen. Helaas zijn de gevolgen voor de leefomgeving vaak ernstig. Bangkok, door het buitensporige verkeer voortdurend gehuld in een deken van smog, is hiervan een afschrikwekkend voorbeeld.
Ook grote Aziatische landen als India en China staan aan de vooravond van een economische boom. Als zij daarbij de ontwikkeling van de westerse landen volgen, lijkt een milieuramp onvermijdelijk. Maar met enige voorkennis kunnen sommige valkuilen omzeild worden. Het CICAT, het TU-management centrum voor internationale samenwerking, nodigde daarom twaalf experts uit Zuid-Oost Azië uit voor een cursus duurzame technologie en productontwikkeling. Zij kregen afgelopen dinsdag hun diploma.
,,Het verhogen van de levensstandaard is ook in India gelijk aan het maken van producten. Dit is dus het juiste moment voor een systematische aanpak”, meent Praveen Nahar van het Indian Institute of Technology in New Delhi. ,,Het Westen heeft het ecodesign pas ontdekt, maar deze methodiek geeft ons veel uitgangspunten voor onze ontwikkeling. Je bent je nu bewuster van de alternatieven en hun gevolgen.”
Voor productontwerpers kan het ‘dubbele winst’ principe van ecodesign aantrekkelijk zijn. Door materiaalreductie, energiebesparing en levensduurverlenging, gaan lagere gebruiks- en productiekosten vaak gelijk op met milieuwinst en een betere functievervulling. Dit is iets anders dan een milieubewust sausje, leerde Mariano Ramirez jr.
,,Bij ons wordt ecodesign vooral gebruikt om oude producten nieuw leven in te blazen”, onderkent Ramirez jr die zelf productontwerper is in de Filippijnen. ,,Ze kunnen dan weer een paar jaar mee, maar dit is een end of life benadering die op de korte termijn gericht is. Ik heb hier geleerd om het leven van een product als geheel te bekijken, om te zoeken naar duurzame scenario’s voor een periode van vijftig jaar.”
Wasmachines
De tijd dringt, vindt Xin Ren. Zij werkt bij het China National Cleaner Production Center en stelt vast dat de markt landen dwingt naar nieuwe technologieën te grijpen. De manier van denken over ‘productie’ veranderen, lijkt echter eengrotere hobbel. Ren: ,,Wij kijken nu nog vooral naar het eind van de pijplijn, maar we moeten het productieproces als geheel gaan zien. Wij hebben een systeem van buiten nodig om dit te versnellen.”
De drie denken dat de cursus daarbij zal helpen, al vonden ze die soms teveel toegesneden op de westerse situatie. ,,De economische werkelijkheden komen natuurlijk niet overeen”, verklaart Nahar. ,,Zo werd een voorbeeld gegeven van wasmachines die minder water verbruiken. Als je naar mijn land kijkt, dan zie je dat de meeste mensen met de hand wassen en daarna het waswater ook nog gebruiken om de vloer schoon te maken en de wc te spoelen.”
Toch zal ook in India de levensstandaard stijgen en de vervuiling door productie toenemen. Volgens Nahar zit daar de kern van het probleem: ,,Als je mensen er niet van kan overtuigen minder te consumeren, dan los je het echte vraagstuk niet op.” Hij krijgt bijval. ,,Je moet je steeds afvragen of je sommige producten wel nodig hebt”, benadrukt Ramirez jr. ,,Je hoeft je ideeën niet altijd te materialiseren om aan een behoefte te voldoen.”
Ren wijst er echter op dat de ontwikkeling niet tegen te houden is. ,,In arme landen zijn de mensen er erg op gebrand om een beter leven te krijgen. Dat is zeer begrijpelijk, en ze hebben er ook het volste recht op”, meent zij. ,,Het Westen handhaaft deze levensstijl al vele decennia, en dat is wel iets om over na te denken.”
Maar al waren de voorbeelden misschien niet altijd even relevant, de cursisten zijn wel gelukkig met de geboden methodologie als ‘inspirerend instrument’. Ramirez jr: ,,Ik weet zeker dat ik mijn studenten er nu toe kan brengen als een ecodesigner te denken. Veel mensen beseffen nog niet dat duurzame ontwikkeling een zaak voor ons allemaal is.”
Comments are closed.