Achthonderdste seconde scheidde haar van het goud. Tijdens het WK roeien van 1995 moest Eeke van Nes het Canadese team in de dubbeltwee voor laten gaan, maar met de morele steun van roeivereniging Laga ligt olympisch goud dit jaar binnen bereik.
,,Het is erg lekker als je het gevoel hebt dat je club achter je staat.”
,,Hoe het komt dat je als roeier zo snel naar de top kunt doorstoten? Ik weet het niet. Ik ben in ’89 bij Laga gaan roeien, en in het derde jaar versloeg ik al tegenstanders die vanaf hun veertiende trainden. Maar ja, Ellen van Langen is ook pas relatief laat met atletiek begonnen.”
,,Dat je in een korte tijd ver kunt komen is ook het leuke van studentenroeien. Maar er wordt wel knetterhard voor gewerkt. In de periode van december tot april train ik drie keer per dag, in totaal een uur of vier. Nee, eerstejaars trainen maar één keer per dag. Die moeten hun studie nog gestructureerd krijgen, en dan zijn ze ook vaak lid van het Corps waar ze hun gezicht moeten laten zien. Dat is best veel gevraagd. Ouderejaars zijn toch beter in staat hun tijd in te delen. Dan heb je al redelijk wat rust in je kont.”
,,Ik heb vroeger alleen aan atletiek gedaan. Mijn ouders hebben allebei wel geroeid en die hadden ook roeivrienden die regelmatig over de vloer kwamen, dus de roeiverhalen kreeg ik al vroeg mee. Bij Laga word ik nu gedoogd; eigenlijk moet ik er weg omdat ik al ben afgestudeerd. Maar ik heb dat sfeertje en de mentaliteit die daar hangen nodig. Omdat iedereen er met hetzelfde bezig is, krijg je toch een bepaalde band. Mijn opa en vader zaten trouwens ook bij Laga.”
Vertrouwen
,,In mijn derde jaar ben ik senior B gaan roeien, en toen bleek ik het gat met de senior A klasse aardig te kunnen dichten. Het vierde jaar ging weer wat minder, maar in het vijfde jaar kreeg ik een nieuwe coach, Bea Bazuin. Die dacht dat we wel wat konden bereiken met een goede boot en ander materiaal, zij had er het volste vertrouwen in.”
,,Ik was zelf wat bescheidener, en had zoiets van: ‘hoho, we zien het wel’. Ze heeft de Spelen gelukkig nooit nadrukkelijk genoemd, anders was ik echt dichtgeklapt. Maar op een gegeven moment was die nieuwe boot er en dacht ik: ‘shit, nu moet ik het nog waar gaan maken ook’.”
,,Tijdens het WK van vorig jaar heb ik met Irene Eijs geroeid en daar misten we op de dubbeltwee het goud met achthonderdste van een seconde. En een dag later grepen we op de dubbelvier met tweetiende naast het zilver. Wat dat betreft zijn we een beetje minimumlijders.”
,,De laatste jaren is er erg goed gescoord bij de dames. Dankzij de frisse aanpak van bondscoach Korzeniowsky is het niveau sterk omhoog gegaan. Vroeger had je meer een oude gardewaar je je als buitenstaander in moest vechten, maar als je er eenmaal inzat dan was je kostje gekocht. Nu moet je je steeds bewijzen, en als je niet goed meer presteert lig je er zo weer uit. Maar die aanpak werkt wel.”
,,De Canadezen waar we op de WK van verloren trainden drie keer per dag, en dat doen wij nu ook. Maar wie weet hebben ze er in de tussentijd weer een schepje bovenop gedaan, of zijn er andere verrassingen. Je hebt soms van die kamikazepiloten die met de Spelen in aantocht denken: nu of nooit. Maar goud zit er gewoon in, het is heel goed mogelijk.”
Achthonderdste seconde scheidde haar van het goud. Tijdens het WK roeien van 1995 moest Eeke van Nes het Canadese team in de dubbeltwee voor laten gaan, maar met de morele steun van roeivereniging Laga ligt olympisch goud dit jaar binnen bereik. ,,Het is erg lekker als je het gevoel hebt dat je club achter je staat.”
,,Hoe het komt dat je als roeier zo snel naar de top kunt doorstoten? Ik weet het niet. Ik ben in ’89 bij Laga gaan roeien, en in het derde jaar versloeg ik al tegenstanders die vanaf hun veertiende trainden. Maar ja, Ellen van Langen is ook pas relatief laat met atletiek begonnen.”
,,Dat je in een korte tijd ver kunt komen is ook het leuke van studentenroeien. Maar er wordt wel knetterhard voor gewerkt. In de periode van december tot april train ik drie keer per dag, in totaal een uur of vier. Nee, eerstejaars trainen maar één keer per dag. Die moeten hun studie nog gestructureerd krijgen, en dan zijn ze ook vaak lid van het Corps waar ze hun gezicht moeten laten zien. Dat is best veel gevraagd. Ouderejaars zijn toch beter in staat hun tijd in te delen. Dan heb je al redelijk wat rust in je kont.”
,,Ik heb vroeger alleen aan atletiek gedaan. Mijn ouders hebben allebei wel geroeid en die hadden ook roeivrienden die regelmatig over de vloer kwamen, dus de roeiverhalen kreeg ik al vroeg mee. Bij Laga word ik nu gedoogd; eigenlijk moet ik er weg omdat ik al ben afgestudeerd. Maar ik heb dat sfeertje en de mentaliteit die daar hangen nodig. Omdat iedereen er met hetzelfde bezig is, krijg je toch een bepaalde band. Mijn opa en vader zaten trouwens ook bij Laga.”
Vertrouwen
,,In mijn derde jaar ben ik senior B gaan roeien, en toen bleek ik het gat met de senior A klasse aardig te kunnen dichten. Het vierde jaar ging weer wat minder, maar in het vijfde jaar kreeg ik een nieuwe coach, Bea Bazuin. Die dacht dat we wel wat konden bereiken met een goede boot en ander materiaal, zij had er het volste vertrouwen in.”
,,Ik was zelf wat bescheidener, en had zoiets van: ‘hoho, we zien het wel’. Ze heeft de Spelen gelukkig nooit nadrukkelijk genoemd, anders was ik echt dichtgeklapt. Maar op een gegeven moment was die nieuwe boot er en dacht ik: ‘shit, nu moet ik het nog waar gaan maken ook’.”
,,Tijdens het WK van vorig jaar heb ik met Irene Eijs geroeid en daar misten we op de dubbeltwee het goud met achthonderdste van een seconde. En een dag later grepen we op de dubbelvier met tweetiende naast het zilver. Wat dat betreft zijn we een beetje minimumlijders.”
,,De laatste jaren is er erg goed gescoord bij de dames. Dankzij de frisse aanpak van bondscoach Korzeniowsky is het niveau sterk omhoog gegaan. Vroeger had je meer een oude gardewaar je je als buitenstaander in moest vechten, maar als je er eenmaal inzat dan was je kostje gekocht. Nu moet je je steeds bewijzen, en als je niet goed meer presteert lig je er zo weer uit. Maar die aanpak werkt wel.”
,,De Canadezen waar we op de WK van verloren trainden drie keer per dag, en dat doen wij nu ook. Maar wie weet hebben ze er in de tussentijd weer een schepje bovenop gedaan, of zijn er andere verrassingen. Je hebt soms van die kamikazepiloten die met de Spelen in aantocht denken: nu of nooit. Maar goud zit er gewoon in, het is heel goed mogelijk.”

Comments are closed.