De passagiers waren vooral genodigden: medewerkers van de spoortunnel en het station maar ook een select aantal geïnteresseerden. De geïnteresseerden konden zich, net als bij de laatste trein op zaterdagavond 21 februari, opgeven via de website van de Spoorzone Delft. Jong en oud meldden zich aan om bij dit historische moment aanwezig te zijn.
Erik Otto, die al vanaf het begin betrokken is bij de actiegroep spoortunnel in Delft, had ook de laatste trein meegemaakt en wilde dit niet missen. “Het is jammer dat het zo donker is maar het is toch een mooi moment.” De handvol aanwezige studenten vinden het stiekem ook wel bijzonder, al gaf TU alumnus Laurens van Campen toe dat zijn deelname vooral ‘compensatiegedrag’ was. “Ik had eigenlijk met de laatste trein mee gewild, maar die had ik gemist. Deze eerste trein ging toch op een minder prettig tijdstip.”
De eerste treinrit was een stuk officiëler dan de laatste, die Delft stapvoets en met DJ en ouderwetse conducteurs verliet. Nu werden de passagiers toegesproken door een trotse wethouder en de burgemeester van Delft, die de pluspunten van de tunnel en het nieuwe station benadrukten.
Het pareltje van het station is het plafond, waarop op een artistieke manier een oude stadskaart van Delft te zien is. Dit staat symbool voor de link tussen de het innovatieve en het historische Delft, het nieuwe station en het oude centrum.
Wat de ochtend iets minder speciaal maakte, was dat dit niet echt de eerste trein was. Toen de trein uit Den Haag het station binnenreed stond er namelijk al een sprinter uit Rotterdam op het andere spoor.
Comments are closed.