De universitaire informatica-opleidingen moeten snel gaan samenwerken het groeiend tekort aan informatici op te vangen. Er is een campagne nodig om studenten te werven.
Voor de eerste nood moeten samen met het bedrijfsleven korte scholingsprogramma’s gestart worden. Ook bij het moderniseren van het onderwijs is meer samenwerking gewenst.
Dit pleidooi houdt de visitatiecommissie informatica in haar eindrapport. De boodschap lijkt niet aan dovemansoren gericht. De vereniging van universiteiten en de werkgeversvereniging VNO-NCW grepen de presentatie van het rapport dinsdag aan om de oproep tot landelijke samenwerking te onderstrepen.
Het tekort aan hoger opgeleide informatici spreekt al enige tijd uit de personeelsadvertenties: op elke afgestudeerde is er een veelvoud aan vacatures. Een bedrijf ging er onlangs al toe over om informatici in Zuid-Afrika te werven. De commissie stelt vast dat vooral het afgelopen jaar de vraag ‘enorm’ is gestegen. Opleidingen noch bedrijfsleven hebben dat zien aankomen.
Intussen wordt het probleem vergroot door een daling van het aantal studenten sinds 1990. Bij klassieke informaticastudies halveerde het aantal bijna tot in totaal 448; dat verlies werd maar half goedgemaakt door nieuwe studievarianten, zoals bedrijfsinformatica.
De dalende populariteit hebben de opleidingen volgens de commissie deels aan zichzelf te danken. Werkgeversvoorzitter drs. J.C. Blankert noemde de groei van nieuwe informatica- varianten, ten koste van de moederstudie, dinsdag een vorm van ‘kannibalisme’. Tot een helder beroepsbeeld heeft dit alles volgens hem niet bijgedragen.
Campagne
Zowel de visitatiecommissie als de werkgeversorganisatie vinden dat de opleidingen snel moeten gaan samenwerken. Een begin is er al. Voorlichters van de opleidingen praten over een landelijke wervingscampagne, zoals het hbo die eerder al hield. Ook zouden er, om de ergste nood te lenigen, samen met het bedrijfsleven korte scholingsprogramma’s kunnen komen.
Maar studentenwerving en snelle scholing zijn niet genoeg, zo werd dinsdag duidelijk. De commissie riep op tot sanering van het versnipperde studie-aanbod en werd daarin gesteund door de werkgevers. Op dit moment bieden de Amsterdamse universiteiten en Nijmegen samen al twaalf informatica-achtige opleidingen aan. ,,De visitatiecommissie overdrijft niet als ze daarvoor de term ‘desintegratie’ gebruikt”, zei Blankert.
Zowel vanwege de vraag naar breder opgeleiden als voor de beeldvorming bij aanstaande studenten is het nodig terug te keren naar brede basisopleidingen, met daarna pas uitwaaiering in specialisaties, vindt de commissie; de werkgevers zijn het daar mee eens. De vraag is hoever deze ‘convergentie’ precies moet gaan. Blankert stelde dat volstaan kan worden met twee basisopleidingen: algemene en technische informatica. Eenvrijwel identiek voorstel voor ‘herintegratie’ van de informatica tot twee of drie brede opleidingen komt inmiddels voor in een VSNU-plan voor sanering van het studie-aanbod.
Over de kwaliteit van de afzonderlijke informatica-opleidingen was de commissie over algemeen goed te spreken. Kritiek was er ondermeer op de lange gemiddelde studieduur en in een aantal gevallen op het smalle karakter van de opleiding of de geringe aandacht voor communicatieve vaardigheden.
Saillant is dat commissie weinig verschil aantrof tussen ‘gewone’ informatica-opleidingen en de technische. Hoewel deze onlangs met een jaar zijn verlengd, kon de commissie weinig onderscheid vinden. Beide waren tot nu toe, met hard werken, in vier jaar te doen. Beide leiden op voor dezelfde beroepen en de nieuwe ingenieursprogramma’s verschillen weinig van hun vierjarige voorgangers. Conclusie: òf er moet meer inhoudelijk verschil komen, òf alle opleidingen moeten een vijfde jaar krijgen om extra te schaven aan vaardigheden. (HOP/F.S.)
De universitaire informatica-opleidingen moeten snel gaan samenwerken het groeiend tekort aan informatici op te vangen. Er is een campagne nodig om studenten te werven. Voor de eerste nood moeten samen met het bedrijfsleven korte scholingsprogramma’s gestart worden. Ook bij het moderniseren van het onderwijs is meer samenwerking gewenst.
Dit pleidooi houdt de visitatiecommissie informatica in haar eindrapport. De boodschap lijkt niet aan dovemansoren gericht. De vereniging van universiteiten en de werkgeversvereniging VNO-NCW grepen de presentatie van het rapport dinsdag aan om de oproep tot landelijke samenwerking te onderstrepen.
Het tekort aan hoger opgeleide informatici spreekt al enige tijd uit de personeelsadvertenties: op elke afgestudeerde is er een veelvoud aan vacatures. Een bedrijf ging er onlangs al toe over om informatici in Zuid-Afrika te werven. De commissie stelt vast dat vooral het afgelopen jaar de vraag ‘enorm’ is gestegen. Opleidingen noch bedrijfsleven hebben dat zien aankomen.
Intussen wordt het probleem vergroot door een daling van het aantal studenten sinds 1990. Bij klassieke informaticastudies halveerde het aantal bijna tot in totaal 448; dat verlies werd maar half goedgemaakt door nieuwe studievarianten, zoals bedrijfsinformatica.
De dalende populariteit hebben de opleidingen volgens de commissie deels aan zichzelf te danken. Werkgeversvoorzitter drs. J.C. Blankert noemde de groei van nieuwe informatica- varianten, ten koste van de moederstudie, dinsdag een vorm van ‘kannibalisme’. Tot een helder beroepsbeeld heeft dit alles volgens hem niet bijgedragen.
Campagne
Zowel de visitatiecommissie als de werkgeversorganisatie vinden dat de opleidingen snel moeten gaan samenwerken. Een begin is er al. Voorlichters van de opleidingen praten over een landelijke wervingscampagne, zoals het hbo die eerder al hield. Ook zouden er, om de ergste nood te lenigen, samen met het bedrijfsleven korte scholingsprogramma’s kunnen komen.
Maar studentenwerving en snelle scholing zijn niet genoeg, zo werd dinsdag duidelijk. De commissie riep op tot sanering van het versnipperde studie-aanbod en werd daarin gesteund door de werkgevers. Op dit moment bieden de Amsterdamse universiteiten en Nijmegen samen al twaalf informatica-achtige opleidingen aan. ,,De visitatiecommissie overdrijft niet als ze daarvoor de term ‘desintegratie’ gebruikt”, zei Blankert.
Zowel vanwege de vraag naar breder opgeleiden als voor de beeldvorming bij aanstaande studenten is het nodig terug te keren naar brede basisopleidingen, met daarna pas uitwaaiering in specialisaties, vindt de commissie; de werkgevers zijn het daar mee eens. De vraag is hoever deze ‘convergentie’ precies moet gaan. Blankert stelde dat volstaan kan worden met twee basisopleidingen: algemene en technische informatica. Eenvrijwel identiek voorstel voor ‘herintegratie’ van de informatica tot twee of drie brede opleidingen komt inmiddels voor in een VSNU-plan voor sanering van het studie-aanbod.
Over de kwaliteit van de afzonderlijke informatica-opleidingen was de commissie over algemeen goed te spreken. Kritiek was er ondermeer op de lange gemiddelde studieduur en in een aantal gevallen op het smalle karakter van de opleiding of de geringe aandacht voor communicatieve vaardigheden.
Saillant is dat commissie weinig verschil aantrof tussen ‘gewone’ informatica-opleidingen en de technische. Hoewel deze onlangs met een jaar zijn verlengd, kon de commissie weinig onderscheid vinden. Beide waren tot nu toe, met hard werken, in vier jaar te doen. Beide leiden op voor dezelfde beroepen en de nieuwe ingenieursprogramma’s verschillen weinig van hun vierjarige voorgangers. Conclusie: òf er moet meer inhoudelijk verschil komen, òf alle opleidingen moeten een vijfde jaar krijgen om extra te schaven aan vaardigheden. (HOP/F.S.)
Comments are closed.