Onder het waakzame oog van luitenant-generaal J. Maas, de inspecteur-generaal der krijgsmacht, marcheert de Delftsche Studenten Weerbaarheid eind april – de precieze datum houden ze nog geheim – naar de Markt voor de ceremoniële inspectie.
Waarom dit pseudo-militair vertoon? De Weerbaarheid, kortweg DSW, bestaat 105 jaar.
,,Vroeger werd je lid om je te bekwamen in het duelleren. Dat was toen nog erg actueel: geschillen werden met een duel opgelost.” Het duelleren behoort nu tot het verleden, evenals het bijdragen aan ‘s lands weerbaarheid. ,,Mensen worden nu bij ons lid omdat ze het leger en de technische apparatuur van de krijgsmacht interessant vinden”, vertelt Cees Vollaard, vice-president van de Weerbaarheid.
En ook bij de para-militaire Delftenaren komen bezuinigingen en inkrimpingen bij Defensie aan. ,,Vroeger gingen we nog twee keer per maand schieten. Dat is nu een keer per maand geworden”, meldt president Michiel Bouterse.
,,In combinatie met een borrel, natuurlijk, want wij zijn vooral een gezelligheidsvereniging.” Het militaire fanatisme straalt er bij de heren ook niet echt vanaf. ,,Zelfs niet iedereen van de Weerbaarheid gaat in dienst”, zegt Vollaard.
Het ‘moederbataljon’ van de op 22 maart 1890 opgerichte Weerbaarheid is het zeventiende pantser infanterie bataljon, regiment garde-fusiliers. Uiteindelijke verantwoordelijke is de provinciale militaire commandant van Zuid Holland. ,,We zijn ook zeker niet een loslopende bende studenten met wapens, zoals sommige mensen schijnen te denken”, zegt Bouterse. Controle van Defensie is er wel degelijk. ,,We hebben hele goede banden met de krijgsmacht, dat willen we zo houden. We hebben een aantal privileges. Als er dingen fout gaan, verliezen we die gewoon. Wat dat betreft vormt de schorsing uit de erewacht op Prinsjesdag, een paar jaar terug, de zwarte bladzijde van onze geschiedenis.” Voordat de parade begon zongen de studenten in uniform liedjes die niet door de beugel konden. ,,Toen zijn we voor een jaar geschorst.” Daar is Bouterse niet bepaald trots op. ,,Je moet je eigenlijk ook weer helemaal overnieuw bewijzen, als er zoiets gebeurt.”
Bons
Ondanks alle studentikoze uitspattingen, of misschien juist daarom wel, heeft de Weerbaarheid bij de krijgsmacht een goede naam. ,,Een gezelligheidvereniging, want dat zijn wij tenslotte, wordt erg gewaardeerd”, vertelt Bouterse. ,,Dat merk je bijvoorbeeld ook op de jaarlijkse balken en sterren-borrel voor de officieren van de verschillende strijdkrachten.”
Gevraagd naar de mooiste anekdote uit de Weerbaarheid-historie, gaan de twee zegslieden flink terug in de tijd. In 1959, toen de NAVO tien jaar bestond, werd een paradeaangeboden aan generaal Norstad van de Amerikaanse luchtmacht. Na een ruige avond bevond een afvaardiging uit Delft zich bij de ceremonie in het hoofdkwartier van SHAPE (Supreme Headquarters Allied Powers Europe) in Parijs. ,,Terwijl een Fransman bezig was de uitgesproken rede te vertalen, kondigde het geluid van een doffe bons aan dat de eerste schutter gevallen was. Hij had de vorige avond niet overleefd. Generaal Norstad meldde aan de commandant dat het een van de soldaten van Delft was. Even later volgden er nog twee. Achteraf noemde generaal Norstad het één van de meest kleurrijke ceremonies in de geschiedenis van het NAVO-hoofdkwartier.”
Strapless
Eén van de hoofdactiviteiten van de DSW blijft natuurlijk het schieten. ,,Onder toezicht. We mogen de wapens ook niet zelf vervoeren.” Enthousiast vertelt Vollaard over de oude Garands waar ze mee schieten. ,,Ze hebben een vrij harde terugslag. Dat is natuurlijk wat minder voor de dames als we voor een gala gaan schieten. Met die strapless galajurken blijven er weleens van die afdrukken zichtbaar.” De Garand-geweren zijn oude wapens uit de tweede wereldoorlog waar nog veel munitie van over is. ,,Dat mogen wij dan gebruiken.”
Toch mag je volgens Bouterse de Delftsche Weerbaarheid niet een schietvereniging noemen. ,,Het schieten is maar één van onze activiteiten. We hebben ook veel excursies en oefeningen waar we aan mee mogen doen. Binnenkort gaan we meedoen aan een oefening van de mariniers”, vertelt Bouterse. Dat het nog zwaar zal worden staat buiten kijf. ,,Wij zijn natuurlijk ongeoefend, tenslotte zijn we geen militairen, maar het is wel een goede test voor onze weerbaarheid.”
Dat de Delftsche Studenten Weerbaarheid een gezelligheidsvereniging is, neemt volgens de twee bestuursleden niet weg dat ze wel degelijk serieus wordt genomen door de krijgsmacht. ,,Naast borrels en excursies vinden er ook serieuze discussies plaats. Bijvoorbeeld over actuele problemen, zoals wat de plaats van de Nationale Reserve wordt bij inkrimpingen van de krijgsmacht.” Voor Vollaard blijft het een interessant discussiepunt.
,,Door haar diverse samenwerkingsvormen met de strijdkrachten draagt DSW concreet bij aan de goede band tussen maatschappij en krijgsmacht.” Aldus prins Bernhard, beschermheer van de Delftsche Studenten Weerbaarheid bij het vorige lustrum. Bouterse: ,,Dat is nu wat minder actueel als toen. Met de koude oorlog achter de rug en het einde van de dienstplicht in zicht, kijkt men ook heel anders tegen het leger aan.” (E.S.)
Bouterse (l.) en Vollaard (r.): ,,Niet iedereen van de Weerbaarheid gaat in dienst”
Onder het waakzame oog van luitenant-generaal J. Maas, de inspecteur-generaal der krijgsmacht, marcheert de Delftsche Studenten Weerbaarheid eind april – de precieze datum houden ze nog geheim – naar de Markt voor de ceremoniële inspectie. Waarom dit pseudo-militair vertoon? De Weerbaarheid, kortweg DSW, bestaat 105 jaar.
,,Vroeger werd je lid om je te bekwamen in het duelleren. Dat was toen nog erg actueel: geschillen werden met een duel opgelost.” Het duelleren behoort nu tot het verleden, evenals het bijdragen aan ‘s lands weerbaarheid. ,,Mensen worden nu bij ons lid omdat ze het leger en de technische apparatuur van de krijgsmacht interessant vinden”, vertelt Cees Vollaard, vice-president van de Weerbaarheid.
En ook bij de para-militaire Delftenaren komen bezuinigingen en inkrimpingen bij Defensie aan. ,,Vroeger gingen we nog twee keer per maand schieten. Dat is nu een keer per maand geworden”, meldt president Michiel Bouterse.
,,In combinatie met een borrel, natuurlijk, want wij zijn vooral een gezelligheidsvereniging.” Het militaire fanatisme straalt er bij de heren ook niet echt vanaf. ,,Zelfs niet iedereen van de Weerbaarheid gaat in dienst”, zegt Vollaard.
Het ‘moederbataljon’ van de op 22 maart 1890 opgerichte Weerbaarheid is het zeventiende pantser infanterie bataljon, regiment garde-fusiliers. Uiteindelijke verantwoordelijke is de provinciale militaire commandant van Zuid Holland. ,,We zijn ook zeker niet een loslopende bende studenten met wapens, zoals sommige mensen schijnen te denken”, zegt Bouterse. Controle van Defensie is er wel degelijk. ,,We hebben hele goede banden met de krijgsmacht, dat willen we zo houden. We hebben een aantal privileges. Als er dingen fout gaan, verliezen we die gewoon. Wat dat betreft vormt de schorsing uit de erewacht op Prinsjesdag, een paar jaar terug, de zwarte bladzijde van onze geschiedenis.” Voordat de parade begon zongen de studenten in uniform liedjes die niet door de beugel konden. ,,Toen zijn we voor een jaar geschorst.” Daar is Bouterse niet bepaald trots op. ,,Je moet je eigenlijk ook weer helemaal overnieuw bewijzen, als er zoiets gebeurt.”
Bons
Ondanks alle studentikoze uitspattingen, of misschien juist daarom wel, heeft de Weerbaarheid bij de krijgsmacht een goede naam. ,,Een gezelligheidvereniging, want dat zijn wij tenslotte, wordt erg gewaardeerd”, vertelt Bouterse. ,,Dat merk je bijvoorbeeld ook op de jaarlijkse balken en sterren-borrel voor de officieren van de verschillende strijdkrachten.”
Gevraagd naar de mooiste anekdote uit de Weerbaarheid-historie, gaan de twee zegslieden flink terug in de tijd. In 1959, toen de NAVO tien jaar bestond, werd een paradeaangeboden aan generaal Norstad van de Amerikaanse luchtmacht. Na een ruige avond bevond een afvaardiging uit Delft zich bij de ceremonie in het hoofdkwartier van SHAPE (Supreme Headquarters Allied Powers Europe) in Parijs. ,,Terwijl een Fransman bezig was de uitgesproken rede te vertalen, kondigde het geluid van een doffe bons aan dat de eerste schutter gevallen was. Hij had de vorige avond niet overleefd. Generaal Norstad meldde aan de commandant dat het een van de soldaten van Delft was. Even later volgden er nog twee. Achteraf noemde generaal Norstad het één van de meest kleurrijke ceremonies in de geschiedenis van het NAVO-hoofdkwartier.”
Strapless
Eén van de hoofdactiviteiten van de DSW blijft natuurlijk het schieten. ,,Onder toezicht. We mogen de wapens ook niet zelf vervoeren.” Enthousiast vertelt Vollaard over de oude Garands waar ze mee schieten. ,,Ze hebben een vrij harde terugslag. Dat is natuurlijk wat minder voor de dames als we voor een gala gaan schieten. Met die strapless galajurken blijven er weleens van die afdrukken zichtbaar.” De Garand-geweren zijn oude wapens uit de tweede wereldoorlog waar nog veel munitie van over is. ,,Dat mogen wij dan gebruiken.”
Toch mag je volgens Bouterse de Delftsche Weerbaarheid niet een schietvereniging noemen. ,,Het schieten is maar één van onze activiteiten. We hebben ook veel excursies en oefeningen waar we aan mee mogen doen. Binnenkort gaan we meedoen aan een oefening van de mariniers”, vertelt Bouterse. Dat het nog zwaar zal worden staat buiten kijf. ,,Wij zijn natuurlijk ongeoefend, tenslotte zijn we geen militairen, maar het is wel een goede test voor onze weerbaarheid.”
Dat de Delftsche Studenten Weerbaarheid een gezelligheidsvereniging is, neemt volgens de twee bestuursleden niet weg dat ze wel degelijk serieus wordt genomen door de krijgsmacht. ,,Naast borrels en excursies vinden er ook serieuze discussies plaats. Bijvoorbeeld over actuele problemen, zoals wat de plaats van de Nationale Reserve wordt bij inkrimpingen van de krijgsmacht.” Voor Vollaard blijft het een interessant discussiepunt.
,,Door haar diverse samenwerkingsvormen met de strijdkrachten draagt DSW concreet bij aan de goede band tussen maatschappij en krijgsmacht.” Aldus prins Bernhard, beschermheer van de Delftsche Studenten Weerbaarheid bij het vorige lustrum. Bouterse: ,,Dat is nu wat minder actueel als toen. Met de koude oorlog achter de rug en het einde van de dienstplicht in zicht, kijkt men ook heel anders tegen het leger aan.” (E.S.)
Bouterse (l.) en Vollaard (r.): ,,Niet iedereen van de Weerbaarheid gaat in dienst”
Comments are closed.