Naam: Koenraad Elewaut (27)Onderwerp: Application of oil-soluble chemicals in heterogeneous porous media for bullhead water shutoffPromotoren: Prof.d
r. Stefan Luthi, prof.dr. Peter Currie (sectie aardwetenschappen)
Tussenstand: Elewaut verwacht in de zomer van 2007 te promoveren
(Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
“Olie is een enorm uitdagend onderzoeksveld. Kijk, je hebt hier te maken met spul dat twee kilometer onder de grond zit. Hoe krijg je dat boven, als je het úberhaupt vindt? Je hebt te maken met allerlei variabelen. Het gesteente, de soort olie. En je moet altijd met heel weinig puzzelstukjes een totaalbeeld zien te krijgen. Je hebt hier geen smoking gun, maar alleen vage, indirecte aanwijzingen. Daaruit moet je de laatste druppel informatie zien te persen.
Het is een populair misverstand dat olie als een bel vloeistof in een holte onder de grond zit. Dat is niet zo. Olie zit in gesteente, en daar zit ook water. Vandaar dat veel oudere olievelden water gaan produceren. Water, dat bovendien zo sterk vervuild is dat je het liever niet aan de oppervlakte brengt. Al sinds de jaren vijftig injecteert men daarom chemicaliën in zo’n olieveld. Die vormen een gel, een barriÈre die het water moet tegenhouden. Het probleem is alleen dat je soms ook barriÈres krijgt op plekken waar je nog olie vandaan wilt halen. Het is: ogen dicht en gieten maar. En dan maar hopen dat het raak is.
Ik onderzoek een nieuw systeem, een stof die alleen een gel vormt als er water aanwezig is. Smart fluid, noemen ze dat ook wel. Ik onderzoek hoe die vloeistof zich onder verschillende omstandigheden gedraagt in gesteente. Want we willen natuurlijk zoveel mogelijk grip krijgen op wat er onder de grond gebeurt.
Ik gebruik voor mijn onderzoek onder meer een medische CT-scanner. Die staat hier aan de overkant, bij aardwetenschappen. Met die scanner kun je precies zien hoe vloeistof zich door gesteente beweegt. Nou ja, het brengt soms ook problemen met zich mee. Zo’n ding is natuurlijk eigenlijk niet gemaakt om er stenen mee te scannen. We moeten vaak allerlei trucs verzinnen om goed beeld te krijgen. Of ik mijn hand er wel eens in heb gestopt? Nou, zo’n scanner is natuurlijk geen speelgoed, je hebt je te houden aan allerlei regels. Maar afgezien daarvan, ik denk niet dat ik het zou willen. Voor hetzelfde geld zie je iets engs. Je moet jezelf nooit scannen, vind ik.
Eigenlijk ben ik geoloog. Ik ben in Utrecht afgestudeerd in de sedimentologie. Ja, de toegepaste wetenschap is heel wat anders. Hier werk je strakker naar een doel toe. Ik merk dat bijvoorbeeld op bijeenkomsten met de bedrijven die mijn onderzoek financieren. Dan heb ik een resultaat, en is de reactie: maar wat kunnen we ermee in een olieveld? Natuurlijk kan ik daar wel wat over zeggen, maar mijn prioriteit is het niet. Onze insteek is in de eerste plaats om meer inzicht te krijgen in hoe het systeem precies werkt. Nee, wrijving noem ik dat niet. Ik noem dat eerder leuke interactie.” (MK)
Naam: Koenraad Elewaut (27)
Onderwerp: Application of oil-soluble chemicals in heterogeneous porous media for bullhead water shutoff
Promotoren: Prof.dr. Stefan Luthi, prof.dr. Peter Currie (sectie aardwetenschappen)
Tussenstand: Elewaut verwacht in de zomer van 2007 te promoveren
(Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
“Olie is een enorm uitdagend onderzoeksveld. Kijk, je hebt hier te maken met spul dat twee kilometer onder de grond zit. Hoe krijg je dat boven, als je het úberhaupt vindt? Je hebt te maken met allerlei variabelen. Het gesteente, de soort olie. En je moet altijd met heel weinig puzzelstukjes een totaalbeeld zien te krijgen. Je hebt hier geen smoking gun, maar alleen vage, indirecte aanwijzingen. Daaruit moet je de laatste druppel informatie zien te persen.
Het is een populair misverstand dat olie als een bel vloeistof in een holte onder de grond zit. Dat is niet zo. Olie zit in gesteente, en daar zit ook water. Vandaar dat veel oudere olievelden water gaan produceren. Water, dat bovendien zo sterk vervuild is dat je het liever niet aan de oppervlakte brengt. Al sinds de jaren vijftig injecteert men daarom chemicaliën in zo’n olieveld. Die vormen een gel, een barriÈre die het water moet tegenhouden. Het probleem is alleen dat je soms ook barriÈres krijgt op plekken waar je nog olie vandaan wilt halen. Het is: ogen dicht en gieten maar. En dan maar hopen dat het raak is.
Ik onderzoek een nieuw systeem, een stof die alleen een gel vormt als er water aanwezig is. Smart fluid, noemen ze dat ook wel. Ik onderzoek hoe die vloeistof zich onder verschillende omstandigheden gedraagt in gesteente. Want we willen natuurlijk zoveel mogelijk grip krijgen op wat er onder de grond gebeurt.
Ik gebruik voor mijn onderzoek onder meer een medische CT-scanner. Die staat hier aan de overkant, bij aardwetenschappen. Met die scanner kun je precies zien hoe vloeistof zich door gesteente beweegt. Nou ja, het brengt soms ook problemen met zich mee. Zo’n ding is natuurlijk eigenlijk niet gemaakt om er stenen mee te scannen. We moeten vaak allerlei trucs verzinnen om goed beeld te krijgen. Of ik mijn hand er wel eens in heb gestopt? Nou, zo’n scanner is natuurlijk geen speelgoed, je hebt je te houden aan allerlei regels. Maar afgezien daarvan, ik denk niet dat ik het zou willen. Voor hetzelfde geld zie je iets engs. Je moet jezelf nooit scannen, vind ik.
Eigenlijk ben ik geoloog. Ik ben in Utrecht afgestudeerd in de sedimentologie. Ja, de toegepaste wetenschap is heel wat anders. Hier werk je strakker naar een doel toe. Ik merk dat bijvoorbeeld op bijeenkomsten met de bedrijven die mijn onderzoek financieren. Dan heb ik een resultaat, en is de reactie: maar wat kunnen we ermee in een olieveld? Natuurlijk kan ik daar wel wat over zeggen, maar mijn prioriteit is het niet. Onze insteek is in de eerste plaats om meer inzicht te krijgen in hoe het systeem precies werkt. Nee, wrijving noem ik dat niet. Ik noem dat eerder leuke interactie.” (MK)
Comments are closed.