Sports day in Enschede

Some 55 TU Delft international students will compete against teams from nine other international education institutes from across the Netherlands at the International Student Sports Day, which this year is being hosted by the University of Twente. All told, around sevenhundred competitors from sixty countries will compete in this ‘mini Olympics’ for international students.
Despite competing in the event since 2000, winning the overall championship has thus far eluded TU Delft. Instead, ultimate victory has always been a tossup between our Delft neighbours, the Unesco Institute for Water Education (IHE), and the International Institute for Geo-information Science and Earth Observation (ITC) in Enschede: between them the two institutes have won 27 of the last 32 championships. “But that’s history”, says Mary Dotman, the TU Delft International Office staffer helping to organise the event. “This year will be different.”

In hopes of winning this year’s championship, TU Delft’s student-athletes have been training once a week since February. Kirk Scheper, captain of TU Delft’s volleyball team, appreciates that the international office arranged for practice facilities to be made available and also hired coaches to help improve their trainings. He says the volleyball team’s preparations have been ‘top class’. It’s now hoped that this extra guidance will translate into better performances this year, not just in volleyball but also in all the events Delft has entered: soccer, badminton, basketball, table tennis, chess and darts.

TU Delft will not however field a women’s soccer team, which is in stark contrast to IHE, whose ‘women’s team is ready for the event’, according to Slyvie Stijlen, IHE’s social cultural officer. With competition regulations requiring all team sports to include a certain number of women, it’s been ‘difficult’, Scheper admits, to get the required number of women.
The overall enrolment for this year’s competition has also been hampered by the fact that International Sports Day falls smack in the middle of the April exam period. This is the reason why Ahmed Bakker, a top-notch volleyballer who captained last year’s volleyball team, is not taking part this year. Another factor might also be the university’s decision to ‘go Dutch’ this year. Perhaps it’s the crisis, but requiring the TU Delft team members to fork out 7.50 euros for the trip east to Enschede was never going to be a hit with international students.

But for the students participating, their motivations nevertheless shine through. For most, in the true spirit of the games, the joy is in taking part in a shared experience. For others, like Purvil Khakharia, the table tennis team’s captain, it’s the spirit of competition and the opportunity to test oneself on an international level, while for basketball player Sreedevi Koonath it’s the chance to continue playing a sport she loves and has been playing since her school years.

Ultimately, however, the very fact that people of such different backgrounds and temperaments can come together in the sports arena and temporarily forget all the differences is victory in itself.  

For those interested in cheering on TU Delft’s sports teams, International Student Sports Day will be held on April 10, from 10:00 to 18:00, at the University of Twente’s Sports Centre, in Enschede.

Al die bruggen die na tientallen jaren aan vervanging toe zijn; als het aan de betononderzoekers van het MIT ligt, behoren die gammele constructies binnenkort tot het verleden. ‘Zij bedachten een beton dat honderden, in plaats van tientallen jaren meegaat’, schrijft de Amerikaanse universiteit in een jubelend persbericht. Voor specifieke doeleinden zoals de constructie van containers voor radioactief afval, kun je zelfs zestienduizend jaar lang op hun ultra-high-densitybeton rekenen.
Als het beton in de hele bouwsector gebruikt wordt, levert dat enorme milieuwinst op, aldus de universiteit. De productie van beton zorgt namelijk voor 5 tot 8 procent van de jaarlijkse menselijke uitstoot van CO2. Door de langere levensduur hoeft er minder snel gebouwd of gerenoveerd te worden, redeneert ze.
Grootschalige toepassing in de bouw ziet betonexpert dr. Henk Jonkers (Civiele Techniek en Geowetenschappen) niet zo snel gebeuren. “Het onderzoek zelf (vorige week gepubliceerd in Proceedings of the National Academy of Sciences, red.) is solide en wetenschappelijk. Maar het persbericht is erg kort door de bocht.”
De onderzoekers keken alleen naar de dichtheid van beton, vertelt Jonkers. Door fijn siliciumstof toe te voegen aan de betonmix, vullen ze kleine open ruimtes in de betonstructuur op. Hierdoor heeft het beton minder last van kruip. Kruip is een traag proces waarbij betonpartikels zich reorganiseren als gevolg van veelvuldige blootstelling aan druk. Deze reorganisatie heeft desastreuze gevolgen voor de sterkte van de constructie.
“Maar dat je op die manier, door een bindmiddel toe te voegen, hogesterktebeton kunt maken, was allang bekend”, zegt Jonkers. “Sterker nog, het wordt allang toegepast voor de bouw van wolkenkrabbers. Behalve siliciumstof wordt ook wel vliegas of gewoon extra cement toegevoegd als bindmiddel.”
Wat het persbericht niet vermeldt, is dat aan het extra sterke beton ook nadelen kleven. Jonkers: “Ze hebben het alleen maar over de hogere druk die het beton kan weerstaan. Maar er zijn veel meer aspecten waar je rekening mee moet houden. Betonrot bijvoorbeeld.”
Jonkers verwacht dat constructies van hoge sterktebeton extra last van deze kwaal hebben. “Het materiaal is namelijk brozer dan normaal beton. Daardoor ontstaan er eerder scheuren in. Daar sijpelt water door naar binnen waardoor de bewapening gaat roesten.”
Ook over trekkrachten maakt de Amerikaanse universiteit geen woorden vuil. Behalve druk lijden betonnen constructies ook erg aan trekkrachten. Het doorbuigen van een plat brugdek door zijn eigen gewicht is een voorbeeld van een trekkracht. “Daar kan beton erg slecht tegen”, zegt de Delftse onderzoeker. “En hoge sterktebeton is er nauwelijks beter tegen bestand.”
Bij de onderzoeksgroep waar Jonkers werkt, proberen ze op een heel andere manier beton te verduurzamen. Ze maken het ‘zelfherstellend’. “Dat kan door extra cement toe te voegen in bolletjes”, vertelt Jonkers. “Die bolletjes breken open als het beton scheurt Het cement reageert dan met water dat de scheur binnendringt.”
Zelf experimenteert hij met bacteriën die in een slapende toestand in het beton zitten en wakker worden als er vocht binnendringt. “Ze zetten hun voedsel dan om in calciumcarbonaat waarmee ze de scheuren dichtmaken.”