Ir. Tim Baart is de eerste die de pre-PhD voor studenten natuurkunde uit Leiden of Delft heeft afgerond. De masteropleiding is een antwoord op de uitstroom van talent naar het bedrijfsleven.
Verreweg het grootste deel van het VN-interview gaat over Zijlstra’s cultuurbeleid, maar hij doet ook enkele uitspraken over hoger onderwijs. Zoals deze: “Van de achttien miljard die we bezuinigen, komt uiteindelijk maar tien miljoen bij het hoger onderwijs vandaan. Dat is bijna nul, op zo’n grote begroting.”
Hij vindt het ‘armoedig’ dat bestuurders zoals Roelof de Wijkerslooth van de Radboud Universiteit Nijmegen desalniettemin over een daling van de kwaliteit reppen en impliciet dreigen om diploma’s van onvoldoende kwaliteit af te geven.
De woede van studenten over de langstudeerdersregeling kan hij zich beter voorstellen. “Tuurlijk doet die maatregel pijn. Maar het is ook geen vakantietijd. Je investeert in je eigen toekomst. Daar mag je best wat voor over hebben. Overigens blijft de overheid nog steeds driekwart van de studiekosten betalen.”
De pre-PhD is een initiatief van de Casimir Research School, een onderzoeksschool van de TU Delft en de Universiteit Leiden. Die school bood al twee gewone masteropleidingen aan: physics en applied physics. Vanaf het studiejaar 2009/2010 kwam daar de pre-PhD-track bij.
De pre-PhD zit anders in elkaar dan de andere masteropleidingen. Zo is er geen stage in het bedrijfsleven en mogen deelnemers naar de prestigieuze summerschool Les Houches in Frankrijk. Studenten lopen niet met één onderzoeksgroep mee, maar met drie, ‘om het onderzoeksperspectief te verbreden’. En studenten kunnen al tijdens deze master hun onderzoeksvoorstel schrijven. Als dat goed genoeg is, ligt er een subsidie van het NWO klaar waarmee de gehele promotie in één klap is gefinancierd.
Tim Baart begon met één medestudent als eerste aan deze opleiding, maar die ander haakte af. Vandaar dat Baart de eerste afstudeerder is. Inmiddels volgt nog een handjevol studenten de master.
Baarts resultaten waren zo goed dat hij op 23 november de Shell Afstudeerprijs voor Natuurkunde won. Niet alleen haalde hij hoge cijfers, hij publiceerde ook een wetenschappelijk artikel in het tijdschrift Nanoletters.
Baart deed onderzoek in zowel Delft, Leiden als Harvard. Het Leidse onderzoek naar het uit elkaar trekken van dunne gouden draadjes leidde tot de publicatie. In Harvard onderzocht de student diamanten resonators, in Delft werkte hij met grafeen. Het hoofddoel was om enkele elektronen op te sluiten in dit materiaal om ze vervolgens te kunnen manipuleren, met als uiteindelijke toepassing de quantumcomputer. Baarts promotieonderzoek richt zich nu op een soortgelijk onderwerp.
Comments are closed.