Op de bon

Studenten zien de huidige rector, Jacob Fokkema, niet graag vertrekken. Hij komt maandelijks bij studentenhuizen discussiëren over actuele thema’s en is aanwezig bij vrijwel elk studentenevenement. Gaat u dat ook doen?
“Wat Jacob doet is hem op het lijf geschreven. Hij is de knuffelbeer van de studenten en hij kan de draak met zichzelf steken. Ik moet Jacob niet imiteren. Ik moet mijn eigen draai vinden.”

Kon u de studentenraad gerust stellen?
“Ik denk het wel. Ik kreeg geen negatieve reactie van ze. Ik hecht ook veel waarde aan studenten. Zonder hen hebben we geen bestaansrecht.”

U moet de positie van de TU met kracht uitbouwen, meldt de raad van toezicht. Hoe gaat u dat doen?
“Door goed leiderschap. Als manager moet je ervoor zorgen dat de lopende zaken goed verlopen. Dat is wat ik de afgelopen elf jaar heb gedaan. Als leider moet je dat ook doen, maar daarnaast moet je ook visionair zijn en inspireren. Vergelijk het met een religie verkondigen… tja, hoe moet ik dat zeggen…”

U wordt een soort profeet?
(Lacht). “Ja, zoiets.”

In feite kent de TU nu toch ook vier andere kleine rectors en inspirerende leiders: de hoofden van de Delft Research Initiatives Health, Environment, Energy en Mobility and Infrastructures. Gaan jullie elkaar niet voor de voeten lopen?
“Integendeel. Ik denk dat ik veel steun van ze zal ondervinden. Ik zal goed luisteren naar wat zij te zeggen hebben.”

Wat zijn volgens u de grote uitdagingen waar de TU de komende jaren voor staat?
“Het aantal studenten aan de TU stijgt jaarlijks. En de TU scoort beter in universitaire wereldranglijsten. Die groeicurven moeten we vast zien te houden. Maar dat is niet gemakkelijk als er minder geld komt uit de eerste geldstroom (geld dat direct van de overheid naar de universiteiten overgeheveld wordt, red.). Onderzoekers moeten de komende jaren meer tijd vrijmaken voor onderwijs.”

Tegelijkertijd wil de TU in de voorhoede blijven op onderzoeksgebied.
“Dat kunnen we doen door onze krachten te bundelen met andere hoogstaande partners. Zoals het partnerschap dat we bij het DRI Health sloten met het Leids Universitair Medisch Centrum en het Erasmus MC. Daarmee stoten we de regio op in de vaart der volkeren. Ook op Europees niveau gaat de TU nog veel meer samenwerken.”

Heeft u als decaan van Technische Natuurwetenschappen niet vooral affiniteit met natuurwetenschappen en minder met ontwerp en techniek?
Nee. Overal is een mix aan science, design en engineering te vinden, ook bij Technische Natuurwetenschappen. Er zijn nu wel financiële schotjes, de boxen, die gebruikt worden bij de verdeling van geld. Maar het is goed als alle faculteiten uitdragen dat ze de mix in huis hebben.

Wat gaat u straks missen als u geen decaan meer bent?
“Het onderwijs geven. Daar zal ik geen tijd meer voor hebben. Als je les geeft, krijg je meteen terugkoppeling. Je ziet dat de studenten balen. Of ze vinden het juist heel goed. Als ik een advanced course in biotechnologie geef, krijg ik aan het eind applaus. Maar als ik straks als rector een nieuwe opleiding wil starten, dan duurt het wel acht jaar voordat ik erachter kom of het een succes is. Eerst moet de opleiding geaccrediteerd worden, vervolgens moeten de studenten vijf jaar leren. En een paar jaar daarna krijg je pas een reactie uit de markt. Die trage terugkoppeling bij het grootste deel van mijn werk vind ik wel eens jammer.”