,,Dit doet me allemaal niks. Of wacht, eigenlijk wel. Door de clustering moest Wiskunde er bij ons bij en moeten wij nu naar het HLO-gebouw voor practica en om je mail te checken.’
‘ Derdejaars student elektrotechniek Erich is niet de enige die moeite heeft enthousiast te worden. Dàt er in de druilerige pauze iets gebeurt, lijkt voor de tweehonderd toeschouwers belangrijker dan wàt er precies aan de hand is.
Decaan Backer en vice-decaan Van Katwijk klimmen intussen samen in het low-tech hefbakje van een jaren-zeventig volkswagenbusje. Een allureloze tocht door de lucht voert de faculteitsbobo’s tot vlak onder de viesbruine lap die de nieuwe gebouwnaam voorlopig bedekt. Na wat aarzelend rukken komt het weinig verassende ‘Informatietechnologie en systemen’ tevoorschijn.
Prof.ir. H.B. Verbruggen zat in de commissie die de naam heeft verzonnen. Ook hij deelt de publieke teleurstelling: ,,Ik had eigenlijk wel iets meer verwacht, modern, met neonletters en zo.” Een student: ,,Eén regenbui en die letters laten weer los.” En inderdaad, de groot formaat blauwe plakletters – bekend van de IO-gebouwen – zien er niet uit of ze voor de eeuwigheid gemaakt zijn.
,,Dat klopt, dit is een tijdelijk naambord, we verwachten dat er binnenkort een TU-standaardstijl voor dit soort namen komt”, licht Van Katwijk toe. ,,Maar om de naar tevredenheid verlopende samenwerking gestalte te geven moest er toch iets gebeuren. En als informaticus ben ik blij dat er geen Elektrotechniek meer op dit gebouw staat.”
Iemand die daar anders over denkt is Theo Ensing, die de studieverzameling Elektrotechniek beheert: ,,Het is natuurlijk toch een emotionele zaak. En ik kan mijn oudere bezoekers niet uitleggen dat er geen Elektrotechniek meer op het gebouw staat.”
Daarom heeft Ensing de letters die het gebouw zo lang sierden aan de studieverzameling toegevoegd. ,,We gaan er wat leuks mee doen, in ieder geval in de kelder ophangen.”
,,Dit doet me allemaal niks. Of wacht, eigenlijk wel. Door de clustering moest Wiskunde er bij ons bij en moeten wij nu naar het HLO-gebouw voor practica en om je mail te checken.” Derdejaars student elektrotechniek Erich is niet de enige die moeite heeft enthousiast te worden. Dàt er in de druilerige pauze iets gebeurt, lijkt voor de tweehonderd toeschouwers belangrijker dan wàt er precies aan de hand is.
Decaan Backer en vice-decaan Van Katwijk klimmen intussen samen in het low-tech hefbakje van een jaren-zeventig volkswagenbusje. Een allureloze tocht door de lucht voert de faculteitsbobo’s tot vlak onder de viesbruine lap die de nieuwe gebouwnaam voorlopig bedekt. Na wat aarzelend rukken komt het weinig verassende ‘Informatietechnologie en systemen’ tevoorschijn.
Prof.ir. H.B. Verbruggen zat in de commissie die de naam heeft verzonnen. Ook hij deelt de publieke teleurstelling: ,,Ik had eigenlijk wel iets meer verwacht, modern, met neonletters en zo.” Een student: ,,Eén regenbui en die letters laten weer los.” En inderdaad, de groot formaat blauwe plakletters – bekend van de IO-gebouwen – zien er niet uit of ze voor de eeuwigheid gemaakt zijn.
,,Dat klopt, dit is een tijdelijk naambord, we verwachten dat er binnenkort een TU-standaardstijl voor dit soort namen komt”, licht Van Katwijk toe. ,,Maar om de naar tevredenheid verlopende samenwerking gestalte te geven moest er toch iets gebeuren. En als informaticus ben ik blij dat er geen Elektrotechniek meer op dit gebouw staat.”
Iemand die daar anders over denkt is Theo Ensing, die de studieverzameling Elektrotechniek beheert: ,,Het is natuurlijk toch een emotionele zaak. En ik kan mijn oudere bezoekers niet uitleggen dat er geen Elektrotechniek meer op het gebouw staat.”
Daarom heeft Ensing de letters die het gebouw zo lang sierden aan de studieverzameling toegevoegd. ,,We gaan er wat leuks mee doen, in ieder geval in de kelder ophangen.”

Comments are closed.