Laura Sterna (25), from Latvia, wears woolen socks around the house, like slippers. She always wears a pair of cotton socks under the wool socks, though, as otherwise the wool feels too rough on her bare feet.
Her grandmother knitted these socks for her six years ago. It’s quite common for folks in her home country to wear wool socks, as winters in Latvia can be bitterly cold. She has three more pairs of socks like these in a drawer back home. Sterna hopes to complete her MSc degree in water management next June.
In the Nostalgia (Heimwee) series, photographer Hans Stakelbeek profiles international students who have an object with them here in Delft that reminds them of home. If you would also like to be profiled in the series, please mail us at: delta@tudelft.nl
De Portugese Rita Areias, tweedejaars TU-studente, heeft altijd aan sport gedaan. Als beoefenaar van yoga is ze echter pas vrij recent begonnen. “Ik vind yoga ontspannend, een stuk rustiger dan andere fitnesssporten. Ik ben niet zo goed in aerobic-achtige dingen, waar je heel snel de lerares moet volgen. Ik doe naast yoga wel aan pilates.”
Tennis is eigenlijk altijd haar belangrijkste activiteit geweest op sportgebied. In Portugal speelde Areias competitie, in Delft volgt ze nu lessen. Lid worden van een van de studententennisverenigingen spreekt haar vooralsnog niet zo aan. “Ik vind de studentenverenigingen hier soms een beetje vreemd, vooral vanwege de Nederlandse jongens.” Een jaartje was ze lid van roeivereniging Proteus. Daar zat ze in een lichte vier. “We hebben wel aan wedstrijden meegedaan, in verschillende steden. Niet echt iets gewonnen, nee. Roeien was toch niet mijn sport.”
Afgelopen zomer deed ze op sport en cultuur mee aan een tennistoernooi, in een mixed dubbel, nota bene met een Nederlandse jongen. Ze waren de besten in hun categorie. Logisch, want ‘bij tennis wil ik echt winnen.’
Yoga doet ze sinds oktober, aanvankelijk uit nieuwsgierigheid. Ze begon als trouw deelneemster aan de lessen die haar huisgenote Irene Oosting thuis gaf.
Die bevielen zo goed, dat ze Oosting aanraadde om zich te melden als docente op het sportcentrum. Nu geeft de laatste daar inderdaad les. Lessen die beginnen met hatha-yogaoefeningen, een soort standaard rek- en strekoefeningen. Eerst rustige en liggende oefeningen, daarna staande- en balans-oefeningen. Dan volgen ademhalingsoefeningen die goed zijn voor de concentratie en om de longen te reinigen. “Goed tegen slechte ademhaling en om je wat opgewekter en frisser te voelen. Ik eindig met meditatie”, aldus de lerares die iedereen die last heeft van studiestress van harte
aanbeveelt om naar yogales te komen.
Areias is het volmondig met haar eens. Hoewel de yogales anderhalf uur duurt, verveelt de Portugese zich geenszins; “Nee, het gaat juist heel snel. Het is goed voor de concentratie. Je krijgt meer controle over je lichaam, meer evenwicht, meer rust. Dat helpt ook bij de studie, ja. Ik heb nu één keer per week yoga en pilates en één keer tennis. Ik vind andere sporten ook leuk, maar dit blijf ik doen.”
Een zogeheten, vooral bij teamsporters geliefde ‘derde helft’ kennen de yoga-
gangers niet. Na de les gaat ieder zijns weegs. Areias: “Er doen heel verschillende mensen aan mee. Voor de helft Nederlanders, voor de andere helft buitenlanders. We kennen elkaar niet. Tijdens de les kun je ook niet echt praten met elkaar, je hebt elkaar niet nodig.”
Ze noemt zichzelf een gepassioneerd sporter. “Ik sport drie keer per week. Maar ik heb eigenlijk weinig tijd, vanwege de studie. En ik werk ook nog parttime.”
Comments are closed.