.aut R.K. Wanneer ben je tegenwoordig bekend en populair? Als je voor het oog van het Nederlandse televisiepubliek op een fiets door het land rijdt om badkamers af te werken, een lekker bakkie koffie drinkt en een cirkelzaag ter hand neemt.
Bijvoorbeeld.
Hij was de held van de avond. Klusser Nico van het televisieprogramma ‘Eigen Huis & Tuin’ vermaakte zich opperbest afgelopen vrijdag. Hij werd dan ook als koninklijk bezoek behandeld bij studentenvereniging Sint Jansbrug. Nico mocht de nieuwe bar op koffiezolder Oele komen openen.
Nico is ook maar een gewone man. Onwennig staat hij in een hoekje van Jansbrugs ontvangstruimte-voor-speciale-gelegenheden, het Louvre. Een bonk van een kerel met grote werkmanshanden, keurig gekamde haren en een simpele blauwe blouse. Hij lijkt eerder de handige buurman of de gezellige oom, dan de bekende Nederlander. En zo gedraagt hij zich ook.
Handen in zijn zakken. Verlegen luistert Nico naar de pandrondleiding die wordt verzorgd door een enthousiast nieuw bestuurslid. Nico kan het niet laten af en toe een klustip te geven. In zijn hoofd bruisen waarschijnlijk nog veel meer tips. Hij beheerst zich. Oele is inmiddels volgelopen met nieuwsgierigen. Een bekende Nederlander doet wonderen.
Jansbrug heeft een zwak voor Nico. Sinds deze zomer, de zomer van de lustrumverbouwing. Nico was het voorbeeld voor de Jansbrugklusser. Hij kreeg zelfs tijdelijk een speciaal plekje in de societeit toegewezen: een maand lang hing Nico, gekopieerd op A0-formaat, tussen de monumentale balken.
Maar nu moest de tap open. En wie kon dat beter doen dan Nico? Hij werd benaderd en hij kwam, belangenloos. Bovendien kon hij dan meteen bij zijn schoonouders in De Lier langsgaan. De opening was symbolisch. De Oele-commissie had een houten blok rond de tap gebouwd, dat Nico vakkundig verwijderde. Een paar moertjes en schroefjes losdraaien en een aluminium hoekprofieltje doorslijpen: routine. Onder luid applaus van de omstanders en een gezongen ‘Zonder onze Nico kunnen wij niet leven, zonder onze Nico kunnen wij niet zijn’ tapte hij vervolgens het eerste biertje.
A0-Nico keek de hele avond vanuit de nok van het dak lachend toe hoe de echte Nico foto’s met handtekening uitdeelde, een praatje maakte met het bestuur, een Jansbrugbaksteen uitgereikt kreeg en erelid werd van de pandcommissie, de Paco. ,,Da’s toevallig”, vertelde Nico, ,,het huisje dat ik in Spanje kocht heette Don Paco.”
Wanneer ben je tegenwoordig bekend en populair? Als je voor het oog van het Nederlandse televisiepubliek op een fiets door het land rijdt om badkamers af te werken, een lekker bakkie koffie drinkt en een cirkelzaag ter hand neemt. Bijvoorbeeld.
Hij was de held van de avond. Klusser Nico van het televisieprogramma ‘Eigen Huis & Tuin’ vermaakte zich opperbest afgelopen vrijdag. Hij werd dan ook als koninklijk bezoek behandeld bij studentenvereniging Sint Jansbrug. Nico mocht de nieuwe bar op koffiezolder Oele komen openen.
Nico is ook maar een gewone man. Onwennig staat hij in een hoekje van Jansbrugs ontvangstruimte-voor-speciale-gelegenheden, het Louvre. Een bonk van een kerel met grote werkmanshanden, keurig gekamde haren en een simpele blauwe blouse. Hij lijkt eerder de handige buurman of de gezellige oom, dan de bekende Nederlander. En zo gedraagt hij zich ook.
Handen in zijn zakken. Verlegen luistert Nico naar de pandrondleiding die wordt verzorgd door een enthousiast nieuw bestuurslid. Nico kan het niet laten af en toe een klustip te geven. In zijn hoofd bruisen waarschijnlijk nog veel meer tips. Hij beheerst zich. Oele is inmiddels volgelopen met nieuwsgierigen. Een bekende Nederlander doet wonderen.
Jansbrug heeft een zwak voor Nico. Sinds deze zomer, de zomer van de lustrumverbouwing. Nico was het voorbeeld voor de Jansbrugklusser. Hij kreeg zelfs tijdelijk een speciaal plekje in de societeit toegewezen: een maand lang hing Nico, gekopieerd op A0-formaat, tussen de monumentale balken.
Maar nu moest de tap open. En wie kon dat beter doen dan Nico? Hij werd benaderd en hij kwam, belangenloos. Bovendien kon hij dan meteen bij zijn schoonouders in De Lier langsgaan. De opening was symbolisch. De Oele-commissie had een houten blok rond de tap gebouwd, dat Nico vakkundig verwijderde. Een paar moertjes en schroefjes losdraaien en een aluminium hoekprofieltje doorslijpen: routine. Onder luid applaus van de omstanders en een gezongen ‘Zonder onze Nico kunnen wij niet leven, zonder onze Nico kunnen wij niet zijn’ tapte hij vervolgens het eerste biertje.
A0-Nico keek de hele avond vanuit de nok van het dak lachend toe hoe de echte Nico foto’s met handtekening uitdeelde, een praatje maakte met het bestuur, een Jansbrugbaksteen uitgereikt kreeg en erelid werd van de pandcommissie, de Paco. ,,Da’s toevallig”, vertelde Nico, ,,het huisje dat ik in Spanje kocht heette Don Paco.”
Comments are closed.