De TU is een pand rijker. Het HLO-gebouw aan de Kluyverweg wordt een soort bedrijfsverzamelgebouw. Maar op dit moment is de sfeer in de voormalige laboratoriumschool vooral mistroostig: ,,Zelfs het Elektro-gebouw vind ik stukken leuker.”
Ondanks het mooie weer hangen er geen studenten voor de ingang. En slechts sporadisch loopt er iemand naar binnen of naar buiten. Het HLO-gebouw ziet er midden op de dag verlaten uit. Eigenlijk oogt het gebouw zelfs een beetje troosteloos. Het opschietende gras tiert welig tussen de stenen van de te grote parkeerplaats: de eerste tekenen van langzaam verval na het definitieve vertrek van de school voor hoger laboratoriumonderwijs (HLO).
Als de zon erg laag staat, valt de schaduw van het gebouw van Lucht- en Ruimtevaartkunde net over het HLO-pand. Het gebouw staat dus in een verre uithoek van de TU-wijk, een paar honderd meter aan de verkeerde kant van de Kruithuisweg. Maar daardoor is de sfeer bijna landelijk: schapen grazen vredig naast het fietsenhok.
Het twaalf jaar oude gebouw is een schoolvoorbeeld van modernistische bouwkunst. Er valt geen enkele franje te ontdekken aan deze compositie in blauw, grijs en wit. Eigenlijk heeft het gebouw nog minder allure dan de andere strak vormgegeven bouwsels in de TU-wijk. Met zijn enkele verdieping mist het pand namelijk de uitstraling van een universiteitsgebouw.
Het HLO-gebouw is de nieuwste vastgoed-aanwinst van de TU. Afgelopen zomer zijn de laatste hbo-studenten uit het pand vertrokken, omdat hun school fuseerde met de Hogeschool van Rotterdam. De TU heeft het pand al gekocht, maar de officiële overdracht vindt deze of volgende week pas plaats.
Medewerkers en studenten van Lucht- en Ruimtevaartkunde zijn goed bekend met het pand. Al vanaf 1995 kregen zij hier onderdak, toen hun eigen gebouw asbestvrij gemaakt werd. De vliegtuigbouwers moesten het pand toen delen met de laboratiumstudenten, zodat het bijna uit zijn voegen barstte. Maar ook zij zijn inmiddels lang en breed vertrokken, terug naar het naburige pand.
Zoölogie
Binnen heerst nu dan ook dezelfde sfeer van verlatenheid als buiten. Een wandelaar door het gebouw ontmoet vooral veel lege laboratoriumzalen. Alles wat los zat, is eruit gehaald. Overgebleven zijn lange tafels met waterkranen en gasaansluitingen. Uit wanden en plafonds steken doodlopende snoeren. Dat geldt voor ‘Zaal P7 biomedisch/zoölogie’, dat geldt voor zaal ‘P8 biologie/botanie’, dat geldt ook voor al die andere zalen.
Toch is niet het hele gebouw leeg. Als een soort eilandjes in de desolate leegte liggen her en der stukjes bewoonde wereld. De Twenste wapenfabrikant Signaal heeft een vleugel betrokken. Ook de TU-paraplu voor postdoctorale beroepsopleidingenToptech zetelt tegenwoordig in het HLO-gebouw. Beneden wordt tapijt gelegd: een afdeling van Rijkswaterstaat doet hier zijn intrek.
Enkele grote practicumzalen zijn nog in gebruik. Elektro-studenten zijn bezig met het practicum Elektronische Omzettingen. De bekende rode en zwarte stekkerdraden hangen in bossen over tussenschotten. In een andere zaal zitten studenten in groepen van twee achter de computer.
Dit jongste TU-gebouw is eigenlijk een beetje een ongewild kindje. De universiteit kocht het als nieuw onderkomen voor de faculteit Technische Aardwetenschappen die de Mijnbouwstraat verlaat. Maar de clusterplannen van het college van bestuur gooiden roet in het eten. Technische Aardwetenschappen werd uitgehuwelijkt aan Civiele Techniek en Geodesie, en eigenlijk wilden de aardwetenschappers ook helemaal niet naar het HLO-gebouw. Ze vonden het te lelijk.
Gipswandjes
Wat moest de TU toen met het gebouw? De afdeling Vastgoed besloot het pand maar weer te verkopen. Maar zo ver kwam het niet. Er meldden zich enkele bedrijven die wel interesse hadden dicht bij de TU te zitten. Daarnaast werden enige practicumzalen bij Elektrotechniek tijdelijk opgedoekt. Vanwege de renovatie waren er namelijk zogenaamde ‘wisselruimtes’ nodig. De practica zochten een goed heenkomen.
Het cvb besloot het gebouw daarom toch maar niet te verkopen. Best interessant, een paar technologische bedrijven in de eigen achtertuin. Het gebouw wordt nu een soort bedrijfsverzamelgebouw voor ,,aan de TU gelieerde bedrijven en onderzoeksinstituten”, zegt mr. Rob Swaving van Vastgoed. Binnenkort komt er ook een soort transport-cluster naar het HLO-gebouw. Onderzoekschool Trail vormt de harde kern, verder maken enkele ‘kleine externen’ daar deel van uit.
Vastgoed is hard op zoek naar meer huurders, want met zo veel lege ruimte is het gebouw niet rendabel. Dat betekent dat er waarschijnlijk flink getimmerd moet worden, want lege practicumzalen zijn moeilijk verhuurbaar. Lucht- en Ruimtevaart heeft tijdens de korte bezetting al wat kantoortjes gebouwd, maar daar zijn de huidige gebruikers weinig enthousiast over. ,,Die gipswandjes zijn erg gehorig. Als je een delicaat gesprek wilt voeren, moet je buitengewoon goed kijken waar je gaat zitten”, zegt een bewoner.
Ook over de kantine zijn de meeste gebruikers van het HLO-pand niet te spreken. Er is weliswaar een zaal waar je kunt zitten, en er is zelfs een uitnodigend terras. Maar iets eetbaars kopen, dat kan niet. Toen de laatste hbo-studenten in juli vertrokken, verdween ook de catering.
Onprettig
,,Tot september konden we hier nog geen kopje koffie drinken”, klaagt ir. Thijs Hamoen, practicumbegeleider bij Elektrotechniek. ,,Daar waren we heel boos over.” Nu zijn er een paar automaten geplaatst, maar iets anders dan een blikje cola of bakje koffie is er nog steeds niet te krijgen. Wie de hele dag in het HLO-gebouw vertoeft, heeft zijn broodtrommeltje dus maar weer opgezocht. Volgens Swaving vanVastgoed wordt er op dit moment onderzocht of er genoeg vraag is en waarnaar. Hij verwacht dat de kantine uiteindelijk wel weer opengaat.
De eerste- en tweedejaars studenten die zo nu en dan practicum in het gebouw hebben, vinden de kantine niet zo’n probleem. ,,We komen hier alleen ‘s middags, en lunchen van tevoren gewoon in een ander gebouw”, zeggen er een paar. Dat het gebouw zo ver weg is, vinden ze vervelender.
Verder missen ze de sfeer. ,,Ik vind het gebouw erg onprettig”, zegt een jongen die achter een pc zit. ,,Dat komt ook door al dat blauw en grijs. Zelfs het Elektrotechniek-gebouw vind ik stukken leuker.”
Ondanks het mooie weer hangen er geen studenten voor de ingang. En slechts sporadisch loopt er iemand naar binnen of naar buiten. Het HLO-gebouw ziet er midden op de dag verlaten uit. Eigenlijk oogt het gebouw zelfs een beetje troosteloos. Het opschietende gras tiert welig tussen de stenen van de te grote parkeerplaats: de eerste tekenen van langzaam verval na het definitieve vertrek van de school voor hoger laboratoriumonderwijs (HLO).
Als de zon erg laag staat, valt de schaduw van het gebouw van Lucht- en Ruimtevaartkunde net over het HLO-pand. Het gebouw staat dus in een verre uithoek van de TU-wijk, een paar honderd meter aan de verkeerde kant van de Kruithuisweg. Maar daardoor is de sfeer bijna landelijk: schapen grazen vredig naast het fietsenhok.
Het twaalf jaar oude gebouw is een schoolvoorbeeld van modernistische bouwkunst. Er valt geen enkele franje te ontdekken aan deze compositie in blauw, grijs en wit. Eigenlijk heeft het gebouw nog minder allure dan de andere strak vormgegeven bouwsels in de TU-wijk. Met zijn enkele verdieping mist het pand namelijk de uitstraling van een universiteitsgebouw.
Het HLO-gebouw is de nieuwste vastgoed-aanwinst van de TU. Afgelopen zomer zijn de laatste hbo-studenten uit het pand vertrokken, omdat hun school fuseerde met de Hogeschool van Rotterdam. De TU heeft het pand al gekocht, maar de officiële overdracht vindt deze of volgende week pas plaats.
Medewerkers en studenten van Lucht- en Ruimtevaartkunde zijn goed bekend met het pand. Al vanaf 1995 kregen zij hier onderdak, toen hun eigen gebouw asbestvrij gemaakt werd. De vliegtuigbouwers moesten het pand toen delen met de laboratiumstudenten, zodat het bijna uit zijn voegen barstte. Maar ook zij zijn inmiddels lang en breed vertrokken, terug naar het naburige pand.
Zoölogie
Binnen heerst nu dan ook dezelfde sfeer van verlatenheid als buiten. Een wandelaar door het gebouw ontmoet vooral veel lege laboratoriumzalen. Alles wat los zat, is eruit gehaald. Overgebleven zijn lange tafels met waterkranen en gasaansluitingen. Uit wanden en plafonds steken doodlopende snoeren. Dat geldt voor ‘Zaal P7 biomedisch/zoölogie’, dat geldt voor zaal ‘P8 biologie/botanie’, dat geldt ook voor al die andere zalen.
Toch is niet het hele gebouw leeg. Als een soort eilandjes in de desolate leegte liggen her en der stukjes bewoonde wereld. De Twenste wapenfabrikant Signaal heeft een vleugel betrokken. Ook de TU-paraplu voor postdoctorale beroepsopleidingenToptech zetelt tegenwoordig in het HLO-gebouw. Beneden wordt tapijt gelegd: een afdeling van Rijkswaterstaat doet hier zijn intrek.
Enkele grote practicumzalen zijn nog in gebruik. Elektro-studenten zijn bezig met het practicum Elektronische Omzettingen. De bekende rode en zwarte stekkerdraden hangen in bossen over tussenschotten. In een andere zaal zitten studenten in groepen van twee achter de computer.
Dit jongste TU-gebouw is eigenlijk een beetje een ongewild kindje. De universiteit kocht het als nieuw onderkomen voor de faculteit Technische Aardwetenschappen die de Mijnbouwstraat verlaat. Maar de clusterplannen van het college van bestuur gooiden roet in het eten. Technische Aardwetenschappen werd uitgehuwelijkt aan Civiele Techniek en Geodesie, en eigenlijk wilden de aardwetenschappers ook helemaal niet naar het HLO-gebouw. Ze vonden het te lelijk.
Gipswandjes
Wat moest de TU toen met het gebouw? De afdeling Vastgoed besloot het pand maar weer te verkopen. Maar zo ver kwam het niet. Er meldden zich enkele bedrijven die wel interesse hadden dicht bij de TU te zitten. Daarnaast werden enige practicumzalen bij Elektrotechniek tijdelijk opgedoekt. Vanwege de renovatie waren er namelijk zogenaamde ‘wisselruimtes’ nodig. De practica zochten een goed heenkomen.
Het cvb besloot het gebouw daarom toch maar niet te verkopen. Best interessant, een paar technologische bedrijven in de eigen achtertuin. Het gebouw wordt nu een soort bedrijfsverzamelgebouw voor ,,aan de TU gelieerde bedrijven en onderzoeksinstituten”, zegt mr. Rob Swaving van Vastgoed. Binnenkort komt er ook een soort transport-cluster naar het HLO-gebouw. Onderzoekschool Trail vormt de harde kern, verder maken enkele ‘kleine externen’ daar deel van uit.
Vastgoed is hard op zoek naar meer huurders, want met zo veel lege ruimte is het gebouw niet rendabel. Dat betekent dat er waarschijnlijk flink getimmerd moet worden, want lege practicumzalen zijn moeilijk verhuurbaar. Lucht- en Ruimtevaart heeft tijdens de korte bezetting al wat kantoortjes gebouwd, maar daar zijn de huidige gebruikers weinig enthousiast over. ,,Die gipswandjes zijn erg gehorig. Als je een delicaat gesprek wilt voeren, moet je buitengewoon goed kijken waar je gaat zitten”, zegt een bewoner.
Ook over de kantine zijn de meeste gebruikers van het HLO-pand niet te spreken. Er is weliswaar een zaal waar je kunt zitten, en er is zelfs een uitnodigend terras. Maar iets eetbaars kopen, dat kan niet. Toen de laatste hbo-studenten in juli vertrokken, verdween ook de catering.
Onprettig
,,Tot september konden we hier nog geen kopje koffie drinken”, klaagt ir. Thijs Hamoen, practicumbegeleider bij Elektrotechniek. ,,Daar waren we heel boos over.” Nu zijn er een paar automaten geplaatst, maar iets anders dan een blikje cola of bakje koffie is er nog steeds niet te krijgen. Wie de hele dag in het HLO-gebouw vertoeft, heeft zijn broodtrommeltje dus maar weer opgezocht. Volgens Swaving vanVastgoed wordt er op dit moment onderzocht of er genoeg vraag is en waarnaar. Hij verwacht dat de kantine uiteindelijk wel weer opengaat.
De eerste- en tweedejaars studenten die zo nu en dan practicum in het gebouw hebben, vinden de kantine niet zo’n probleem. ,,We komen hier alleen ‘s middags, en lunchen van tevoren gewoon in een ander gebouw”, zeggen er een paar. Dat het gebouw zo ver weg is, vinden ze vervelender.
Verder missen ze de sfeer. ,,Ik vind het gebouw erg onprettig”, zegt een jongen die achter een pc zit. ,,Dat komt ook door al dat blauw en grijs. Zelfs het Elektrotechniek-gebouw vind ik stukken leuker.”
Comments are closed.