Lodewijk de Widt maakte na zijn studie civiele techniek van zijn hobby zijn werk. Als professioneel goochelaar vindt hij niets mooier dan de intieme interactie met publiek, voor wie hij ‘kleine wondertjes’ probeert te creëren.
Zijn kunsten brachten hem al in landen als de Verenigde Staten, Thailand en Zuid-Korea.
Voor een goocheloptreden heeft De Widt geen tijgers, duiven of doorgezaagde dames nodig. De kans is daarom klein dat hij door een beet van een wild beest zijn spraakvermogen verliest, zoals het beroemde duo Siegfried en Roy in Las Vegas overkwam. Binnen het goochelen concentreert De Widt zich op het ‘close-up goochelen’, waarbij de interactie met het publiek centraal staat. Hij speelt een spel met zijn toeschouwers, en gebruikt daarvoor zo veel mogelijk natuurlijke materialen.
“Binnen het close-up goochelen zijn kaarten mijn grote liefde”, vertelt de oud-civieler. “Daarnaast maak ik gebruik van munten, balletjes, touw, zoutvaatjes en aanstekers. In het verleden ‘leende’ ik ook gouden horloges, maar door angstige reacties van het publiek ben ik daarmee gestopt. Voor mij is de magie het sterkst wanneer het publiek aan de kant staat van de goochelaar, en meegeniet van de wonderen die ik probeer te creëren.”
De liefde van De Widt voor het goochelen begon op zijn achtste verjaardag, na het krijgen van een goocheldoos. Door de jaren heen beoefende hij zijn hobby met wisselende intensiteit, tot hij naar eigen zeggen in zijn studententijd werd ‘ontdekt’. De Widt: “Mijn eerste optreden was voor een fles whisky, maar al snel kon ik er wat geld voor vragen, waardoor ik mijn hobby beter kon financieren. Een aantal jaren later ontdekte ik goochelvereniging De Nederlandse Magische Unie en kwam zo terecht in de wereld van de georganiseerde goochelaars.”
De Widt besloot mee te doen met de Nederlandse goochelkampioenschappen en werd in 2001 én 2002 kampioen bij het kaartgoochelen. En succes is verslavend, dus deed hij in 2003 mee met het wereldgoochelcongres, dat toen plaatsvond in Den Haag. “Hier kwamen 2500 goochelaars voor een week bijeen om ideeën uit te wisselen. In de grote wedstrijd van dat weekend werd ik achtste bij het kaartgoochelen.”
Prompt werd de civieler benaderd door een sponsor van het congres, die De Widt en twee collega’s vroeg in Thailand een aantal optredens te verzorgen. Ook mocht hij in Zuid-Korea een goocheldoos promoten.
Een geweldige ervaring, vindt De Widt: “De aankomst in Zuid-Korea was waanzinnig, bij het passeren van de douane scheen een felle lamp van een cameraploeg in ons gezicht. Als in een soort real life soap werden we de daaropvolgende drie dagen achtervolgd, waarbij we voortdurend moesten vertellen wat we van Zuid-Korea vonden. Als filmsterren deden we tv-interviews en deelden handtekeningen uit.” Het ‘Guus Hiddink-effect’, verklaart De Widt. Al maakt het goochelen sowieso een bloeiperiode door. “Het close-up goochelen is daar helemaal nieuw.”
Prestatiebeurs
Zijn studie kwam door het goochelen wel een beetje in het gedrang. Mede als gevolg van de toen nog zeer strenge prestatiebeurs met een maximale studietijd van zeven jaar, maakte De Widt de overstap van de TU Delft naar de Haagse Hogeschool, waar hij afstudeerde.
Toch heeft De Widt zich ook na die overstap altijd Delftenaar gevoeld. “Delft vind ik een heel leuke studentenstad. Ik bleef hier lid van het Delftsch Studenten Corps, en woonde in een studentenhuis. Op mijn huisgenoten kon ik goed oefenen en bij mijn vereniging was ik tijdens diners met vaders en moeders een graag geziene gast. Hierdoor deed ik veel ervaring op met optreden en legde veel reclametechnische contacten. In deze periode is ook de beslissing gevallen om met het goochelen mijn geld te verdienen.”
Een minpunt van zijn goochelcarriÈre vindt De Widt dat hij de magie van andere goochelaars niet meer ervaart. “Ik heb een soort zintuig ontwikkeld dat onlogische dingen waarneemt, zowel in het echte leven, maar ook tijdens het bekijken van een film, of een show van een andere goochelaar. Ik zie wanneer hij of zij iets doet dat onlogisch is en dan kan ik door logisch redeneren het geheim ontdekken.”
Toch blijft de magie volgens De Widt nog steeds de essentie van het goochelen. “Aan het succes van films als ‘Harry Potter’ zie je dat mensen willen geloven in toveren en ook het goochelen als toveren zien. Liever genieten ze even van de illusie die ze niet snappen, dan dat ze het geheim willen weten. Voor wetenschappers is dat echter heel lastig, want die zijn juist geprikkeld om alles te willen verklaren.”
Vreemd genoeg vindt De Widt optreden voor een zaal vol wetenschappers juist makkelijk: “Over het algemeen is het zo dat hoe slimmer of verder ontwikkeld men is, des te makkelijker ik iemand voor de gek kan houden. Wetenschappers strepen onlogische mogelijkheden meteen weg, waarna ik er alsnog gebruik van kan maken. Daarnaast kunnen wetenschappers goed luisteren en zich concentreren, waardoor je hun aandacht goed kunt leiden – en dus ook afleiden.”
Dronken studenten
Er is publiek waarmee de gemiddelde goochelaar moeite heeft, zoals dronken studenten. Maar De Widt ziet het probleem niet zo: “Belangrijk is om de effecten simpel te houden. Tijdens een kerstdiner omwikkelde ik eens een pak kaarten met een elastiekje en gooide het tegen het plafond. Alle kaarten vielen naar beneden, behalve die ene van te voren gekozen kaart, die aan het plafond bleef plakken. Een aantal dronken studenten zat vervolgens tien minuten met open mond naar het plafond te staren. Daar heb je vervolgens geen kind meer aan.”
Wat De Widt wel jammer vindt zijn werknemers die tijdens een bedrijfsfeestje zich niet ontspannen kunnen gedragen. “Ze houden zich in omdat de baas erbij is. Er zijn trucjes voor om dat op te lossen, maar je kunt dat niet altijd afdwingen. Op zo’n avond maak ik mijn eigen feestje en zie ik mijn hobby even meer als werk.”
Om te demonstreren dat hij op alle momenten een echte professional is, pakt De Widt tijdens het interview een pak kaarten en begint een mooie truc, waarbij hij ‘orde in de chaos schept’ door een gekozen kaart op miraculeuze wijze tevoorschijn te toveren. “In het algemeen bestaan trucs uit een aantal elementen. Allereerst is er het geheim, iets dat de toeschouwer niet weet. Daarnaast is er de vaardigheid in de manier waarop je de materialen hanteert. Voor het close-up goochelen gebruik ik bovendien veel psychologische kennis. Iets wat je ziet is niet altijd hetzelfde als wat er gebeurt.”
Nu het goochelen wat serieuzer is geworden, heeft de oud-TU’er heel wat plannen voor de toekomst. Geen eigen, grote illusieshow met grote installaties en wilde dieren, juist met de kleine dingen van het close-up goochelen wil hij een grote show maken. “Met een paar mensen aan tafel zitten en daar de wonderen laten zien. Zo’n sfeer kun je niet vervangen door een tijger op een podium. Die interactie met de toeschouwer kan niet alleen tijdens een barbecue in iemands tuin, maar ook in een casino in Vegas.” Hij lacht gelukzalig. “Ik knijp mezelf soms in mijn arm tijdens een optreden. Dan vind ik het zo leuk, dat ik niet besef dat het ook werk is.”
Naam: Lodewijk de Widt
Leeftijd: 26 jaar
Studie: civiele techniek TU Delft/Haagse Hogeschool
Afstudeerrichting: combinatie van logistiek en waterbouw
Afstudeerjaar: 2003
Woonplaats: Den Haag
Verliefd/verloofd/getrouwd: vrijgezel
Salaris: “Ik kan er goed van leven”
Voor een goocheloptreden heeft De Widt geen tijgers, duiven of doorgezaagde dames nodig. De kans is daarom klein dat hij door een beet van een wild beest zijn spraakvermogen verliest, zoals het beroemde duo Siegfried en Roy in Las Vegas overkwam. Binnen het goochelen concentreert De Widt zich op het ‘close-up goochelen’, waarbij de interactie met het publiek centraal staat. Hij speelt een spel met zijn toeschouwers, en gebruikt daarvoor zo veel mogelijk natuurlijke materialen.
“Binnen het close-up goochelen zijn kaarten mijn grote liefde”, vertelt de oud-civieler. “Daarnaast maak ik gebruik van munten, balletjes, touw, zoutvaatjes en aanstekers. In het verleden ‘leende’ ik ook gouden horloges, maar door angstige reacties van het publiek ben ik daarmee gestopt. Voor mij is de magie het sterkst wanneer het publiek aan de kant staat van de goochelaar, en meegeniet van de wonderen die ik probeer te creëren.”
De liefde van De Widt voor het goochelen begon op zijn achtste verjaardag, na het krijgen van een goocheldoos. Door de jaren heen beoefende hij zijn hobby met wisselende intensiteit, tot hij naar eigen zeggen in zijn studententijd werd ‘ontdekt’. De Widt: “Mijn eerste optreden was voor een fles whisky, maar al snel kon ik er wat geld voor vragen, waardoor ik mijn hobby beter kon financieren. Een aantal jaren later ontdekte ik goochelvereniging De Nederlandse Magische Unie en kwam zo terecht in de wereld van de georganiseerde goochelaars.”
De Widt besloot mee te doen met de Nederlandse goochelkampioenschappen en werd in 2001 én 2002 kampioen bij het kaartgoochelen. En succes is verslavend, dus deed hij in 2003 mee met het wereldgoochelcongres, dat toen plaatsvond in Den Haag. “Hier kwamen 2500 goochelaars voor een week bijeen om ideeën uit te wisselen. In de grote wedstrijd van dat weekend werd ik achtste bij het kaartgoochelen.”
Prompt werd de civieler benaderd door een sponsor van het congres, die De Widt en twee collega’s vroeg in Thailand een aantal optredens te verzorgen. Ook mocht hij in Zuid-Korea een goocheldoos promoten.
Een geweldige ervaring, vindt De Widt: “De aankomst in Zuid-Korea was waanzinnig, bij het passeren van de douane scheen een felle lamp van een cameraploeg in ons gezicht. Als in een soort real life soap werden we de daaropvolgende drie dagen achtervolgd, waarbij we voortdurend moesten vertellen wat we van Zuid-Korea vonden. Als filmsterren deden we tv-interviews en deelden handtekeningen uit.” Het ‘Guus Hiddink-effect’, verklaart De Widt. Al maakt het goochelen sowieso een bloeiperiode door. “Het close-up goochelen is daar helemaal nieuw.”
Prestatiebeurs
Zijn studie kwam door het goochelen wel een beetje in het gedrang. Mede als gevolg van de toen nog zeer strenge prestatiebeurs met een maximale studietijd van zeven jaar, maakte De Widt de overstap van de TU Delft naar de Haagse Hogeschool, waar hij afstudeerde.
Toch heeft De Widt zich ook na die overstap altijd Delftenaar gevoeld. “Delft vind ik een heel leuke studentenstad. Ik bleef hier lid van het Delftsch Studenten Corps, en woonde in een studentenhuis. Op mijn huisgenoten kon ik goed oefenen en bij mijn vereniging was ik tijdens diners met vaders en moeders een graag geziene gast. Hierdoor deed ik veel ervaring op met optreden en legde veel reclametechnische contacten. In deze periode is ook de beslissing gevallen om met het goochelen mijn geld te verdienen.”
Een minpunt van zijn goochelcarriÈre vindt De Widt dat hij de magie van andere goochelaars niet meer ervaart. “Ik heb een soort zintuig ontwikkeld dat onlogische dingen waarneemt, zowel in het echte leven, maar ook tijdens het bekijken van een film, of een show van een andere goochelaar. Ik zie wanneer hij of zij iets doet dat onlogisch is en dan kan ik door logisch redeneren het geheim ontdekken.”
Toch blijft de magie volgens De Widt nog steeds de essentie van het goochelen. “Aan het succes van films als ‘Harry Potter’ zie je dat mensen willen geloven in toveren en ook het goochelen als toveren zien. Liever genieten ze even van de illusie die ze niet snappen, dan dat ze het geheim willen weten. Voor wetenschappers is dat echter heel lastig, want die zijn juist geprikkeld om alles te willen verklaren.”
Vreemd genoeg vindt De Widt optreden voor een zaal vol wetenschappers juist makkelijk: “Over het algemeen is het zo dat hoe slimmer of verder ontwikkeld men is, des te makkelijker ik iemand voor de gek kan houden. Wetenschappers strepen onlogische mogelijkheden meteen weg, waarna ik er alsnog gebruik van kan maken. Daarnaast kunnen wetenschappers goed luisteren en zich concentreren, waardoor je hun aandacht goed kunt leiden – en dus ook afleiden.”
Dronken studenten
Er is publiek waarmee de gemiddelde goochelaar moeite heeft, zoals dronken studenten. Maar De Widt ziet het probleem niet zo: “Belangrijk is om de effecten simpel te houden. Tijdens een kerstdiner omwikkelde ik eens een pak kaarten met een elastiekje en gooide het tegen het plafond. Alle kaarten vielen naar beneden, behalve die ene van te voren gekozen kaart, die aan het plafond bleef plakken. Een aantal dronken studenten zat vervolgens tien minuten met open mond naar het plafond te staren. Daar heb je vervolgens geen kind meer aan.”
Wat De Widt wel jammer vindt zijn werknemers die tijdens een bedrijfsfeestje zich niet ontspannen kunnen gedragen. “Ze houden zich in omdat de baas erbij is. Er zijn trucjes voor om dat op te lossen, maar je kunt dat niet altijd afdwingen. Op zo’n avond maak ik mijn eigen feestje en zie ik mijn hobby even meer als werk.”
Om te demonstreren dat hij op alle momenten een echte professional is, pakt De Widt tijdens het interview een pak kaarten en begint een mooie truc, waarbij hij ‘orde in de chaos schept’ door een gekozen kaart op miraculeuze wijze tevoorschijn te toveren. “In het algemeen bestaan trucs uit een aantal elementen. Allereerst is er het geheim, iets dat de toeschouwer niet weet. Daarnaast is er de vaardigheid in de manier waarop je de materialen hanteert. Voor het close-up goochelen gebruik ik bovendien veel psychologische kennis. Iets wat je ziet is niet altijd hetzelfde als wat er gebeurt.”
Nu het goochelen wat serieuzer is geworden, heeft de oud-TU’er heel wat plannen voor de toekomst. Geen eigen, grote illusieshow met grote installaties en wilde dieren, juist met de kleine dingen van het close-up goochelen wil hij een grote show maken. “Met een paar mensen aan tafel zitten en daar de wonderen laten zien. Zo’n sfeer kun je niet vervangen door een tijger op een podium. Die interactie met de toeschouwer kan niet alleen tijdens een barbecue in iemands tuin, maar ook in een casino in Vegas.” Hij lacht gelukzalig. “Ik knijp mezelf soms in mijn arm tijdens een optreden. Dan vind ik het zo leuk, dat ik niet besef dat het ook werk is.”
Naam: Lodewijk de Widt
Leeftijd: 26 jaar
Studie: civiele techniek TU Delft/Haagse Hogeschool
Afstudeerrichting: combinatie van logistiek en waterbouw
Afstudeerjaar: 2003
Woonplaats: Den Haag
Verliefd/verloofd/getrouwd: vrijgezel
Salaris: “Ik kan er goed van leven”
Comments are closed.