Leider

Zo is populisme niet veel meer dan de vinger op de zere plek van de samenleving leggen, zonder enige vorm van genezing. De Occupy-beweging is niets meer dan een populistisch verschijnsel. Het enige wat de bezetters van het beursplein missen, is een charismatische leider. Iemand die boven de groep staat, die het diffuse spectrum van ideeën kan bundelen tot een krachtig statement. Zaterdag reisde ik af naar Amsterdam waar 99 procent van de samenleving wordt vertegenwoordigd door ongeveer 0,003 procent. Daar stonden de tentjes, opgepropt op het kleine plein. Zonder aarzeling liep ik naar het kamp, op zoek naar de leider. Ik ging van tent naar tent, vroeg jong en oud, maar niemand wist wie de leider was. “Dat het systeem nu niet deugt, bindt ons, maar iedereen heeft zijn eigen ideeën over de wereld en is dus baas over zijn opvattingen.”



Het leek meer om het debat dan om de oplossingen te gaan. In zekere zin houden de bezetters ons een spiegel voor, want het systeem, dat zijn wij. Niet alleen de bankiers, iedereen die leent, iedereen die onnodig veel consumeert, ja wij, de honderd procent, zijn het probleem. Zelfs deze altruïstische groep mensen is vooral met zichzelf bezig. Niemand offert zijn individualistisch bestaan op voor een nieuwe wereld. Dit kon zo niet langer. Ik stapte op een zeepkist in het midden van het tentenkamp en begon: “Goedemiddag.” “Goedemiddag”, scandeerde de samengedrongen menigte. Ik hield mijn betoog en de menigte herhaalde elk woord. Ik kwam tot de conclusie dat een leider nodig was en aangezien iedereen volgzaam meedeed, groeiden er langzaam vleugeltjes op mijn rug. “…een leider nodig”, ebde weg. “Ik ben de leider die…”, sprak ik. “Ik ben de leider…”, herhaalde de menigte. “Nee, ik ben jullie leider”, antwoordde ik hoofdschuddend. “Néé, ik ben jullie leider”, zei iedereen. Na veel pogingen stapte ik teleurgesteld van het kistje af. Een jongen klopte geruststellend op mijn schouder: “Geeft niets, je bent de tweeëndertigste vandaag.” 

The MIT technology magazine, ‘Technology Review’, recognises that despite federal loan guarantees (of up to 80 percent of the new plant’s building costs), strong political backing from US President, Barack Obama, and support from Bill Gates and influential environmentalist Stewart Brand, the actual building of nuclear reactors in the United States and much of the rest of the world has nearly come to a standstill. Obstacles, postponements, delays and problems crop up everywhere. China though is the exception: 24 reactors are under construction there. So what’s holding back the West? In a word: money.
Dr Aad Correlje (Technology, Policy and Management) explains why. In the 1970s, when the current reactors were built, the market economy had not developed to the present level. In those days, power companies worked together with the government in order to arrive at an acceptable price for power, which was based on the building costs and estimated lifetime, plus acceptable revenue levels for the power company. The bottom line was: they had no price risk.

In the US they operated the same system, called the ‘cost-of-service’ regulation. ‘Technology Review’ says the system is still used in some southern US states, which incidentally are the same places were the industry still shows ‘some signs of life’. Other states have adopted the auctioning model, as used in the European power market. ‘Technology Review’ explains: ‘All generators get the same price for their electricity; that price is usually determined by the cost of natural gas…making building a new nuclear plant unthinkable.’
Correlje adds that gas prices in the US were relatively high after the national production of gas reached its peak; however, the recent winning of shale gas has increased production and dropped the gas price. And hence, the power price fell as well.

‘Carbon pricing alone could immediately make nuclear far more attractive’, says the MIT magazine. Already 10 dollars per tonne of CO2 could tip the balance. Analysts even speculated on carbon prices of 60 to 80 dollars per tonne. But that never materialised because America did not get a Climate Bill. ‘And right now there’s a lot of uncertainty whether we ever will’, Jay Apt, from Carnegie Melon University, told ‘Technology Review’.

So are we going to see one or two new nuclear reactors in the Netherlands as the government has proposed? Correlje doesn’t think any power company can pull it off. The investments and the risks are simply too high, and the prices for power and CO2 emissions are too uncertain. 

Technology Review, Giant holes in the Ground, 12 November 2010