Hij excelleert in lesgeven en onderzoek. Prof.dr. Ernst ten Heuvelhof van de faculteit Techniek, Bestuur en Management krijgt 4 september de Leermeesterprijs.
Was u verrast?
“Ja. Ik vind het een grote eer. Ik had nooit gedacht dat ik deze prijs zou krijgen. Je moet de dingen die je doet, goed doen. Dan komen de prijzen vanzelf wel. Dat zeg ik ook tegen mijn promovendi als ze teleurgesteld zijn omdat ze een best paper award niet hebben gewonnen. Je moet niet naar een prijs toewerken, want dat is doodvermoeiend.”
Wat is uw geheim?
“Ik heb geen geheime methode, en ik weet ook niet waarom uitgerekend ik de Leermeesterprijs heb gewonnen. Misschien omdat ik mijn promovendi veel ruimte geef.”
Waaraan denkt u zelf bij het woord ‘leermeester’?
“Dan denk ik aan de meester met zijn gezel en aan de middeleeuwen. De gezel imiteert de meester, maar haalt net niet het niveau van zijn grote voorbeeld. Gelukkig betekent ‘leermeester’ op de universiteit iets heel anders.”
Wat dan?
“Precies het omgekeerde. Het zou ontzettend saai zijn als de leerling de meester napraat. De leerling moet zijn eigen brille laten werken, en het heel anders doen dan jij. Vaak denk ik, als ik zie wat ze doen: ik wou dat ik dat kon. Ze groeien boven je uit. Het is net als met kinderen: als zij iets kunnen wat ik niet kan, ben ik ontroerd. Misschien is leermeester zijn een bescheiden positie, maar ik vind het broodnodig dat je leerlingen boven je uitgroeien. Anders heb je iets niet goed gedaan.”
Heeft u iets in te brengen in dat proces?
“Je moet bij iedere promovendus inschatten of en wanneer je hem kunt loslaten. Geef je hem de ruimte, of geef je concrete instructies? Om daarover een beslissing te nemen, moet je iemand erg goed kennen. Je moet van te voren weten of iemand een tegenslag te boven kan komen, of een extra duwtje in de rug nodig heeft. Het weegt allemaal mee, in hoeverre je iemand vrijlaat. Ik vind dat wij de ideale broedplaats zijn voor talent, want ik word heel vaak inhoudelijk door mijn promovendi verrast.”
Onderdeel van de Leermeesterprijs is twee maanden rondkijken op een buitenlandse universiteit. Weet u al waar u gaat rondneuzen?
“Het lijkt me erg leuk om naar Australië te gaan, hoewel ik geen idee heb hoe ik dat met mijn schoolgaande kinderen moet regelen. Ik vind het een geweldig land, en Queensland heeft een goede universiteit waar ik graag eens zou rondkijken.”
Ernst ten Heuvelhof. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
Was u verrast?
“Ja. Ik vind het een grote eer. Ik had nooit gedacht dat ik deze prijs zou krijgen. Je moet de dingen die je doet, goed doen. Dan komen de prijzen vanzelf wel. Dat zeg ik ook tegen mijn promovendi als ze teleurgesteld zijn omdat ze een best paper award niet hebben gewonnen. Je moet niet naar een prijs toewerken, want dat is doodvermoeiend.”
Wat is uw geheim?
“Ik heb geen geheime methode, en ik weet ook niet waarom uitgerekend ik de Leermeesterprijs heb gewonnen. Misschien omdat ik mijn promovendi veel ruimte geef.”
Waaraan denkt u zelf bij het woord ‘leermeester’?
“Dan denk ik aan de meester met zijn gezel en aan de middeleeuwen. De gezel imiteert de meester, maar haalt net niet het niveau van zijn grote voorbeeld. Gelukkig betekent ‘leermeester’ op de universiteit iets heel anders.”
Wat dan?
“Precies het omgekeerde. Het zou ontzettend saai zijn als de leerling de meester napraat. De leerling moet zijn eigen brille laten werken, en het heel anders doen dan jij. Vaak denk ik, als ik zie wat ze doen: ik wou dat ik dat kon. Ze groeien boven je uit. Het is net als met kinderen: als zij iets kunnen wat ik niet kan, ben ik ontroerd. Misschien is leermeester zijn een bescheiden positie, maar ik vind het broodnodig dat je leerlingen boven je uitgroeien. Anders heb je iets niet goed gedaan.”
Heeft u iets in te brengen in dat proces?
“Je moet bij iedere promovendus inschatten of en wanneer je hem kunt loslaten. Geef je hem de ruimte, of geef je concrete instructies? Om daarover een beslissing te nemen, moet je iemand erg goed kennen. Je moet van te voren weten of iemand een tegenslag te boven kan komen, of een extra duwtje in de rug nodig heeft. Het weegt allemaal mee, in hoeverre je iemand vrijlaat. Ik vind dat wij de ideale broedplaats zijn voor talent, want ik word heel vaak inhoudelijk door mijn promovendi verrast.”
Onderdeel van de Leermeesterprijs is twee maanden rondkijken op een buitenlandse universiteit. Weet u al waar u gaat rondneuzen?
“Het lijkt me erg leuk om naar Australië te gaan, hoewel ik geen idee heb hoe ik dat met mijn schoolgaande kinderen moet regelen. Ik vind het een geweldig land, en Queensland heeft een goede universiteit waar ik graag eens zou rondkijken.”
Ernst ten Heuvelhof. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
Comments are closed.