Kussen in het getto

De Afrikaanderwijk, dat was toch dat getto? Die Rotterdamse wijk waar alle woningen zo’n beetje genomineerd zijn om gesloopt te worden? Waar, maar de Afrikaanderwijk is óók een heel mooi stukje Rotterdamse historie; de plek waar Zeeuwse en Brabantse havenarbeiders vorige eeuw massaal hun toevlucht zochten. Die havenarbeiders maakten plaats voor Turkse en Marokkaanse arbeiders en veel culturen volgden, met een bijzondere smeltkroes tot gevolg. Daar kun je hartstikke leuk winkelen – vooral op de markt – en vanuit de wijk maak je de meest fantastische stadswandelingen over de Kop van Zuid en door aangrenzende havenwijken. En je kunt er dus ontzettend leuk overnachten, dineren én ontbijten, dankzij de arrangementen van Kus&Sloop.

Aan de vooravond van een grootscheepse sloop en renovatie van de woningen in de wijk, hebben kunstenaars vijf appartementen ingericht. Die kun je huren voor een nachtje, maar je kunt er ook langer ‘proefwonen’. De inrichting wordt hergebruikt, dus wordt het ene pand gesloopt? Dan verhuist de boedel gewoon naar het volgende adres. Zo kun je bij een tweede bezoek zomaar in dezelfde inrichting logeren, maar in een ander pand.



Bij het project zijn alleen lokale ondernemers (de bakker, schoonmaakdienst, wasserette, de fietsenmaker…), kunstenaars en theatermakers betrokken. Zo bezorgt de Wijkkeuken op Zuid met de ontbijtfiets een Turks, Marokkaans, Nederlands of Frans ontbijtje. Dineren op je kamer kan ook; een privékok komt dan met dagverse producten van de markt voor je koken. Films kijken op een groot scherm, je eigen butler, privé-entertainment – het kan niet op; bijna alles is mogelijk. Ook leuk: gemeenteafvaldienst Roteb stelt tweedehands fietsen beschikbaar voor een stadsritje.



En dat allemaal op nog geen tien minuten treinafstand. Leuk kerstcadeautje voor vriendinlief – en anders een minstens zo apart weekendje weg voor jezelf: basisbeursverantwoord.



Kus&Sloop, bijzonder overnachten in Rotterdam. www.kus-en-sloop.nl. 

Eigenlijk is het nieuwe kabinetsbeleid een zegen voor mijn carrièreperspectief. Ik word één van de begeerde pre-2011 ingenieurs, van het jaar waarop er nog wel kwalitatief goed onderwijs werd gegeven en kwalitatief sterke kennis gevraagd kon worden aan de student. De generatie waarin de student ook de mogelijkheid had om zichzelf te ontwikkelen tot een ingenieur die meer kan dan voorgekauwde tentamenvraagstukken oplossen.

Ik studeer werktuigbouwkunde aan de TU Delft, een studie waar gemiddeld 7,5 jaar over gedaan wordt over een programma van vijf jaar. Een zwaar programma, al helemaal als je jezelf tot een goede ingenieur wilt ontwikkelen, in plaats van de stof eenmalig tijdens het tentamen te reproduceren.
Buiten de gebaande paden treden betekent per definitie vertraging, je komt op terrein dat niet door onderwijsinstellingen geasfalteerd is; een stage in het buitenland, een afstudeeropdracht bij dat ene uitdagende bedrijf (net als in het echte leven, gezien alle ex-Kamerleden die op dit moment wachtgeld ontvangen).

Ik ben zo’n student die zich buiten de gebaande paden begeeft. Ik ben geen genie maar wel een gemotiveerde werker. Studeren kost mij moeite, want ik wil de stof echt beheersen, niet alleen het tentamen halen. Daarom, en wegens een chronische ziekte, deed ik drieënhalf jaar over mijn P.
In mijn vrije tijd sloot ik me aan bij een studentenproject dat in vier jaar uitgroeide tot een autoriteit op het gebied van duurzame racetechnologie. Zowel Rutte als Opstelten claimden enthousiasme en bewondering voor het getoonde initiatief van Greenchoice Forze. De voorgestelde maatregelen zullen dergelijke mogelijkheden tot persoonlijke groei zeer moeilijk maken.
Dat studenten geconfronteerd worden met hogere collegegelden of boetes is nog tot daar aan toe. Studenten kunnen namelijk zelf beslissen of ze deze hindernissen willen nemen om zichzelf tot een beter ingenieur ontwikkelen. Veel schadelijker is het voorstel om ook de onderwijsinstellingen zelf te sanctioneren.

Studenten zullen (zachtjes?) gedwongen worden om niet van de aangeboden paden af te wijken. Moeilijkere vakken die een beroep doen op het doorzettingsvermogen van de student zullen gestroomlijnd worden, zodat deze met minder kennis, moeite en inzet behaald kunnen worden. Een snellere doorstroom. Maar is het product dan ook in staat om met de echte complexe, turbulente wereld om te gaan? Initiatieven als Nuna en dergelijke zullen ontmoedigd worden omdat zulke verbindingen met de turbulente buitenwereld het geconditioneerde leerproces te veel verstoren.

Na een bacheloropleiding van 3,5 jaar, 1 jaar master, 2,5 jaar parttime lid van Greenchoice Forze en 1 jaar fulltime chief engineer van de Greenchoice Forze II te zijn geweest, zal ik in april 2011 (hopelijk cum laude) afstuderen. Ik wil bij dezen Mark Rutte uitnodigen om mijn afstudeerpraatje bij te wonen. Ik word namelijk één van de laatste pre-2011 ingenieurs: een uitstervend ras.

Teunis Schuurman studeert precision and microsystems engineering aan de faculteit Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek en Technische Materiaalwetenschappen.