Indonesiërs wachten nog op groen licht

Ook is nog niet precies bekend hoeveel studenten in aanmerking komen voor een bijbaan. ,,Wij denken dat de onderhandelingen deze week rond zijn”, zegt Björn van Raaij van Stud.

,,Met het geld willen we zoveel mogelijk studenten helpen. De noodgevallen krijgen natuurlijk voorrang. Voor hen kan een paar honderd gulden per maand van levensbelang zijn”, aldus Van Raaij. Indonesische TU-studenten trokken dit voorjaar aan de bel: door de val van de roepia verkeren zij in financiële nood. Daarop besloot het cvb de mogelijkheid tot bijbaantjes te bieden.

Op dit moment staan er twee Indonesiërs ingeschreven bij Stud en liggen er nog drie ‘op de stapel’. Studentenadviseur dr. P. Jonkheer, ook betrokken bij de onderhandelingen, is daar niet ontevreden over: ,,Omdat het gepraat al driekwart jaar duurt, zijn veel Indonesiërs zwart gaan werken. Ik denk dat er nu veel zullen switchen naar TU-werk.”

Bij Stud zijn echter nog geen vacatures binnen voor de Indonesiërs. ,,Het cvb vraagt de faculteiten pas om werk aan te bieden, als er een akkoord ligt”, aldus Van Raaij. Agus Tedjoana is al ingeschreven en staat te popelen om te beginnen: ,,Met het geld kan ik wat terugdoen voor mijn ouders en mijn vrienden die er het ergst aan toe zijn.”

Als de Indonesiërs werk vinden, vraagt Stud een werkvergunning aan. Daarmee mogen ze maximaal tien uur in de week werken. Normaal gesproken duurt zo’n aanvraag vier tot zes weken, maar dat kan versneld worden, meent Jonkheer. ,,Van Arbeidsvoorzieningen hoeven we geen cv’s en diploma’s (vaak in het Indonesisch) bij te voegen. Dat bespaart een hoop papierwerk en dus tijd.”

Het werk zal geschikt zijn voor studenten. ,,Je kunt denken aan administratie of het assisteren van studenten. Geen schoonmaakklusjes”, belooft Van Raaij.

Andere buitenlandse studenten in nood, kunnen geen gebruik maken van deze voorziening. ,,We kunnen de deur niet voor iedereen wagenwijd open zetten”, aldus K. van den Ordel, beleidsmedewerker van het cvb. Ze wijst erop dat mensen altijd een beroep kunnen doen op het noodfonds van de TU.

Studentenuitzendbureau Stud, dat de vacatures gaat beheren, en het college van bestuur moeten het nog eens worden over de beloning van de Indonesische hulpkrachten. Ook is nog niet precies bekend hoeveel studenten in aanmerking komen voor een bijbaan. ,,Wij denken dat de onderhandelingen deze week rond zijn”, zegt Björn van Raaij van Stud.

,,Met het geld willen we zoveel mogelijk studenten helpen. De noodgevallen krijgen natuurlijk voorrang. Voor hen kan een paar honderd gulden per maand van levensbelang zijn”, aldus Van Raaij. Indonesische TU-studenten trokken dit voorjaar aan de bel: door de val van de roepia verkeren zij in financiële nood. Daarop besloot het cvb de mogelijkheid tot bijbaantjes te bieden.

Op dit moment staan er twee Indonesiërs ingeschreven bij Stud en liggen er nog drie ‘op de stapel’. Studentenadviseur dr. P. Jonkheer, ook betrokken bij de onderhandelingen, is daar niet ontevreden over: ,,Omdat het gepraat al driekwart jaar duurt, zijn veel Indonesiërs zwart gaan werken. Ik denk dat er nu veel zullen switchen naar TU-werk.”

Bij Stud zijn echter nog geen vacatures binnen voor de Indonesiërs. ,,Het cvb vraagt de faculteiten pas om werk aan te bieden, als er een akkoord ligt”, aldus Van Raaij. Agus Tedjoana is al ingeschreven en staat te popelen om te beginnen: ,,Met het geld kan ik wat terugdoen voor mijn ouders en mijn vrienden die er het ergst aan toe zijn.”

Als de Indonesiërs werk vinden, vraagt Stud een werkvergunning aan. Daarmee mogen ze maximaal tien uur in de week werken. Normaal gesproken duurt zo’n aanvraag vier tot zes weken, maar dat kan versneld worden, meent Jonkheer. ,,Van Arbeidsvoorzieningen hoeven we geen cv’s en diploma’s (vaak in het Indonesisch) bij te voegen. Dat bespaart een hoop papierwerk en dus tijd.”

Het werk zal geschikt zijn voor studenten. ,,Je kunt denken aan administratie of het assisteren van studenten. Geen schoonmaakklusjes”, belooft Van Raaij.

Andere buitenlandse studenten in nood, kunnen geen gebruik maken van deze voorziening. ,,We kunnen de deur niet voor iedereen wagenwijd open zetten”, aldus K. van den Ordel, beleidsmedewerker van het cvb. Ze wijst erop dat mensen altijd een beroep kunnen doen op het noodfonds van de TU.