Goed leven volgens de wetenschap

Dat soort tips. Een vrolijke collectie voor iedereen die zelfhulpboeken stom vindt, maar geen tijd heeft om wetenschappelijke studies door te spitten.

Psycholoog Richard Wiseman praatte eens over zelfhulpboeken met een vriendin. Toen hij mopperde dat die niet wetenschappelijk onderbouwd zijn, vroeg de vriendin hoe mensen dan wél hun leven kunnen verbeteren met academische kennis. Wiseman vertelde een kwartier over onderzoek naar geluk, tot zijn gesprekspartner hem onderbrak. Dit was allemaal leuk en aardig, maar hier had ze geen tijd voor. Kon hij geen advies geven dat wat minder tijd kostte, hooguit een minuut? Dat gesprek was aanleiding voor Richard Wiseman om ‘59 Seconds’ te schrijven, een zelfhulpboek met eenvoudige tips voor een beter leven – stuk voor stuk gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek.

Wat Wiseman verzon, doen Rik Kuiper en Tonie Mudde al jaren. ‘Maak blunders (en word geliefd)’ is hun derde boekje met wetenschappelijke tips voor het dagelijkse leven. Hun tips zijn ultrakort, passen op een kleine pagina en zijn stuk voor stuk binnen een minuut te lezen. Toepasbaar zijn ze ook. Als je een brommer op Marktplaats.nl wilt verkopen, schrijf dan ‘Hij is geweldig’ in plaats van ‘Hij rijdt geweldig’, zo concluderen de auteurs uit het proefschrift ‘Language abstraction in word of mouth’. Eén van de mooiste tips is om Tetris te spelen als je iets akeligs hebt gezien. Doordat de visuele delen van je brein dan bezig zijn met blokjes stapelen, blijven de traumatische beelden minder goed hangen. Sommige tips zijn iets minder toepasbaar voor de gemiddelde Nederlander. Als je geen zin hebt in een echtscheiding, dan kun je bijvoorbeeld maar beter geen Oscar winnen.



Rik Kuiper en Tonie Mudde (allebei werkzaam voor Quest, allebei ooit begonnen als student-redacteur bij Delta) schrijven de tips losjes en aanstekelijk op. Door de korte vorm is er weinig ruimte voor uitleg en kanttekeningen. Sommige tips roepen vragen op. Kinderen van wie de ouders veel getallen noemen, doen het bijvoorbeeld beter op een rekentest. Maar komt dat puur doordat hun kinderen die getallen horen, of erven ze domweg een aanleg voor rekenen? Soms zou je meer wil lezen over hoe de onderzoekers correlatie en causaliteit onderscheiden. Maar mensen die niet meer dan een minuut voor wetenschap wil uittrekken, storen zich daar vast niet aan. En anderen moeten het oorspronkelijke onderzoek maar opsnorren, de referenties staat keurig vermeld onder de tips. 



Rik Kuiper & Tonie Mudde, ‘Maak blunders (en word geliefd)’, pp 145, Podium, €10,-

“Sifting through a box of old postcards and mementos, I found a few New Year’s resolution list I’d written as a teenager. This made me wonder: why do people write New Year’s resolutions? It’s seemingly a tradition many people around the world engage in: the New Year means ‘out with the old, in with the new’, reflecting on the old year and setting goals for the new one. But what makes January 1 the special day for future plans?
Looking back at my old, yellow, tattered handwritten notebook sheets, I glimpsed a picture of my teenage self: some resolutions were serious, others silly or downright impossible; some were immediately forgotten while others kept recurring in every following year’s resolutions, never having been completed. Ultimately though all my resolutions were either hopes for the future or minor points of improvement in personal growth. Which seems to be the case for everyone else, too. The most popular recurring resolutions include getting in shape, kicking a bad habit or simply having more fun in life. We may dream of going to the stars but really all we want and need is a cosy bunk to sleep in.

So, ok, we all want to be happy. But why write our goals down as resolutions, starting on January 1, to be completed within 365 days? Saying ‘in the New Year I will finally land that job/lose that weight/study more…” is comforting because it gives us a good reason to procrastinate until January 1st, while still leaving us with the comforting feeling that instead of procrastinating we are in fact determined to succeed in achieving our goals – soon.
Also, one year seems like a good amount of time to achieve a goal: short enough to see the reward on the horizon, yet long enough to give us room for imagination and procrastination. That’s the sceptical take on New Year’s resolutions. The practical take is that succinctly formulating our goals on paper gives us a clearer overview of our goals, allowing us to better organize them according to priority and keep ourselves on track.

Resolutions moreover are social things, often made in pacts. Quitting smoking for example is much easier if you’re surrounded by people doing the same. But even if you’re alone in following a resolution, just letting others know can help you stick to it. At any other time, announcing in your workplace that you’re determined to lose 15 pounds might come across as misplaced or unconvincing, yet stating it as your New Year’s resolution seems perfectly normal and is likely to elicit the extra support and encouragement you need, because everyone understands New Year’s resolutions.
Finally, writing up New Year’s resolution is just plain fun. At the end of the year you can count how many boxes you’ve managed to tick off and then pat yourself on the back. And you can get together with friends and brainstorm about ones you’d like to achieve this year. Years later you can then look back at what you young whippersnappers were up to back in 2011 and see how your life has changed since then. Happy New Year!”

Olga Motsyk, from Ukraine, is a BSc aerospace engineering student