.rub studentenVoor de leek zijn het slechts gekleurde blokwoningen met zwarte stippen, waarvan al anderhalf jaar gezegd wordt dat ze gesloopt moeten worden.
Maar de bewoners denken hier heel anders over. Justus Tomlow, één van de nestoren van het complex, beschrijft hoe belangrijk deze ‘grappige woningen’ voor hem zijn. ,,Ik ben eigenlijk een beetje verliefd op Gimmie Shelter.”
1 Tomlow en Schiffelers: ,,Een nieuwe actie is zo bedacht”
Het is er heel stil en vredig. Vanaf het balkon op de bovenverdieping zijn de kleurige studentenwoningen en de groene omgeving waarin ze staan goed te overzien. In de verte is het TU-logo duidelijk zichtbaar. Niet voor niets betitelt Tomlow deze plek als het ‘Groene Hart van de TU Delft’. ,,Je zit hier heel dicht bij de natuurlijke omgeving. Als je één voet buiten de deur zet stap je de natuur in. Wat dat betreft lijkt het hier een beetje op een camping. In de zomer eet je buiten, voetbal je in de grootste tuin van Delft en klets je vanaf het balkon wat met de benedenburen. Met een biertje in de hand, natuurlijk.”
,,Gezinnen zouden hier niet kunnen wonen, maar voor studenten is het perfect”, mengt Daniël Schiffelers, de tweede nestor, zich in het gesprek. ,,Het biedt de basiseisen aan wonen en is goedkoop. Er zijn niet veel studentenwoningen in Nederland die ook maar in de buurt komen van dit unieke project.”
In 1981 kwam het studenteninitiatief als een geschenk uit de hemel. In de tijd van grote woningtekorten was het project Gimmie Shelter baanbrekend en er werd met veel lof over gesproken. Ontwikkeld dóór studenten en gebouwd vóór studenten. Met behulp van de zogenaamde bouwdozentechniek werden volwaardige semi-permanente studentenwoningen voor een lage prijs gerealiseerd. Het project zou twintig jaar duren, zodat in 2001 de blokken weer afgebroken worden.
Tot zover was er nog niets aan de hand. Totdat Schiffelers anderhalf jaar geleden belde met de TU over de voortgang van de bouw van de bibliotheek. ,,Als nestor vond ik het mijn verantwoordelijkheid te informeren naar de overlast die de bouw van de bieb zou opleveren. Toen werd mij botweg verteld dat het heien drie maanden later zou beginnen en dat er plannen waren om Gimmie Shelter ‘even’ te verplaatsen. Nu is dit wel mogelijk, maar van overleg met de bewoners was geen sprake geweest. Toch hebben wij ons hierin geschikt en zijn gaan praten met de Duwo over tijdelijk verhuizen. Gelukkig voor ons werd opeens het gehele project afgeblazen door geldgebrek. We dachten dat het toen afgelopen was.”
Stokje
Maar dat bleek niet het geval. Een half jaar later vond de TU een nieuwe investeerder, waardoor de bouw toch doorging.Schiffelers: ,,Het rare was dat het tijdelijk verhuizen van de Gimmie Shelter-woningen van de baan was. Sterker nog, de helft van de in totaal 224 woningen moest gesloopt worden om het verlies van parkeerplaatsen door de bouw van de bieb goed te maken. Het is ons duidelijk geworden dat de nieuwe bibliotheek er koste wat het kost moest komen. Het lijkt belangrijker dát-ie er komt dan wát er komt.”
,,Het originele plan voor de bibliotheek was veel grootser”, vertelt Tomlow. ,,In dit ontwerp strekte het gebouw zich uit tot over de Christiaan Huygensweg. Maar daar stak de gemeente een stokje voor. Die wilde de weg doorgaand houden. Pas bij het nieuwe, aangepaste ontwerp ontstonden ruimteproblemen.”
Tomlow: ,,Dat plan was anderhalf jaar geleden klaar om uitgevoerd te worden. Als je kijkt naar dit uiteindelijke ontwerp, dan lijkt het verbazend veel op een verkleinde versie van het origineel. Alsof ze het eerste ontwerp op de kopieermachine gekwakt en verkleind hebben om hem passend te maken. Er is niet eens genoeg ruimte voor alle boeken. Later hebben ze waarschijnlijk pas bedacht dat er te weinig plek was voor de parkeerplaatsen. Dus wat doe je dan? Je bekijkt de kaart van de TU-wijk nog eens goed, pakt er een gum bij en ziet wat oninteressante studentenwoningen. Even gummen en daar zijn de zo belangrijke parkeerplaatsen. Ik noem dat afraffelen.”
Schiffelers: ,,Ik doe bouwkunde en daar word je onbewust aangeleerd om iets wat in de weg staat gewoon te slopen. Dit proberen ze bij ons in de prakijk toe te passen.”
Pontons
,,Het kan ook anders, volgens ons zelfs beter”, beweert Tomlow. ,,We zijn al snel begonnen met het indienen van tegenvoorstellen. We bedachten negen alternatieve oplossingen, variërend van wilde plannen als parkeerplaatsen op pontons tot het efficiënter gebruik van loze TU-ruimte. Maar we werden niet serieus genomen. Al onze wat minder gemakkelijk uitvoerbare ideeën werden de grond ingeboord en de betere oplossingen doodgezwegen. We denken heus wel na over onze alternatieven. Maar het moest gebeuren zoals zij het wilden, punt uit. Dat pikten wij natuurlijk niet, dus wat doe je in zo’n geval? Je zoekt de publiciteit. Dat heeft nut, want na onze actie op de Mekelweg, vorige week, is ons morgen een gesprek toegezegd. Dan mogen wij ons plan met het meeste potentieel ontvouwen.”
Eindelijk mogen de twee amateurplanologen hun alternatieve oplossing uit de doeken doen. In dit plan doen de ‘inhammen’ aan de achterkant van Technische Natuurkunde dienst als parkeerplaats. Schiffelers legt uit: ,,Deze plekken worden voorlopig alleen gebruikt als opslag, dus zal het niet veel moeite kosten om hier een gedeelte van de bijna driehonderd benodigde parkeerplaatsen aan te leggen. Verder is er nog ruimte naast de nieuwe blibliotheek, waar ook parkeerplaatsen gerealiseerd kunnen worden; er is plaats genoeg. Desnoods zou een gedeelte van een TU-gebouw gesloopt kunnen worden. Zijn we meteen van die leegstand af. En over vijf jaar als de Gimmie Shelter toch plat gaat, kunnen ze dat gebied alsnog tot parkeerruimte bombarderen. Tot die tijd blijft het echter ons eigen plekkie.”
Aan protesteren wordt even niet gedacht. ,,Voorlopig hebben we morgen een gesprek, waar we het beste van hopen”, zegt Tomlow. ,,Maar als het moet is een nieuwe actie zo bedacht, hoor. Daar draaien we onze hand niet voor om. In anderhalf jaar overleg hebben we geen flikker bereikt. Bij de TU schijn je te moeten schreeuwen om aandacht. Maar daar zijn studenten gelukkig heel goed in.” (B.v.D.)
.rub studenten
Voor de leek zijn het slechts gekleurde blokwoningen met zwarte stippen, waarvan al anderhalf jaar gezegd wordt dat ze gesloopt moeten worden. Maar de bewoners denken hier heel anders over. Justus Tomlow, één van de nestoren van het complex, beschrijft hoe belangrijk deze ‘grappige woningen’ voor hem zijn. ,,Ik ben eigenlijk een beetje verliefd op Gimmie Shelter.”
1 Tomlow en Schiffelers: ,,Een nieuwe actie is zo bedacht”
Het is er heel stil en vredig. Vanaf het balkon op de bovenverdieping zijn de kleurige studentenwoningen en de groene omgeving waarin ze staan goed te overzien. In de verte is het TU-logo duidelijk zichtbaar. Niet voor niets betitelt Tomlow deze plek als het ‘Groene Hart van de TU Delft’. ,,Je zit hier heel dicht bij de natuurlijke omgeving. Als je één voet buiten de deur zet stap je de natuur in. Wat dat betreft lijkt het hier een beetje op een camping. In de zomer eet je buiten, voetbal je in de grootste tuin van Delft en klets je vanaf het balkon wat met de benedenburen. Met een biertje in de hand, natuurlijk.”
,,Gezinnen zouden hier niet kunnen wonen, maar voor studenten is het perfect”, mengt Daniël Schiffelers, de tweede nestor, zich in het gesprek. ,,Het biedt de basiseisen aan wonen en is goedkoop. Er zijn niet veel studentenwoningen in Nederland die ook maar in de buurt komen van dit unieke project.”
In 1981 kwam het studenteninitiatief als een geschenk uit de hemel. In de tijd van grote woningtekorten was het project Gimmie Shelter baanbrekend en er werd met veel lof over gesproken. Ontwikkeld dóór studenten en gebouwd vóór studenten. Met behulp van de zogenaamde bouwdozentechniek werden volwaardige semi-permanente studentenwoningen voor een lage prijs gerealiseerd. Het project zou twintig jaar duren, zodat in 2001 de blokken weer afgebroken worden.
Tot zover was er nog niets aan de hand. Totdat Schiffelers anderhalf jaar geleden belde met de TU over de voortgang van de bouw van de bibliotheek. ,,Als nestor vond ik het mijn verantwoordelijkheid te informeren naar de overlast die de bouw van de bieb zou opleveren. Toen werd mij botweg verteld dat het heien drie maanden later zou beginnen en dat er plannen waren om Gimmie Shelter ‘even’ te verplaatsen. Nu is dit wel mogelijk, maar van overleg met de bewoners was geen sprake geweest. Toch hebben wij ons hierin geschikt en zijn gaan praten met de Duwo over tijdelijk verhuizen. Gelukkig voor ons werd opeens het gehele project afgeblazen door geldgebrek. We dachten dat het toen afgelopen was.”
Stokje
Maar dat bleek niet het geval. Een half jaar later vond de TU een nieuwe investeerder, waardoor de bouw toch doorging.Schiffelers: ,,Het rare was dat het tijdelijk verhuizen van de Gimmie Shelter-woningen van de baan was. Sterker nog, de helft van de in totaal 224 woningen moest gesloopt worden om het verlies van parkeerplaatsen door de bouw van de bieb goed te maken. Het is ons duidelijk geworden dat de nieuwe bibliotheek er koste wat het kost moest komen. Het lijkt belangrijker dát-ie er komt dan wát er komt.”
,,Het originele plan voor de bibliotheek was veel grootser”, vertelt Tomlow. ,,In dit ontwerp strekte het gebouw zich uit tot over de Christiaan Huygensweg. Maar daar stak de gemeente een stokje voor. Die wilde de weg doorgaand houden. Pas bij het nieuwe, aangepaste ontwerp ontstonden ruimteproblemen.”
Tomlow: ,,Dat plan was anderhalf jaar geleden klaar om uitgevoerd te worden. Als je kijkt naar dit uiteindelijke ontwerp, dan lijkt het verbazend veel op een verkleinde versie van het origineel. Alsof ze het eerste ontwerp op de kopieermachine gekwakt en verkleind hebben om hem passend te maken. Er is niet eens genoeg ruimte voor alle boeken. Later hebben ze waarschijnlijk pas bedacht dat er te weinig plek was voor de parkeerplaatsen. Dus wat doe je dan? Je bekijkt de kaart van de TU-wijk nog eens goed, pakt er een gum bij en ziet wat oninteressante studentenwoningen. Even gummen en daar zijn de zo belangrijke parkeerplaatsen. Ik noem dat afraffelen.”
Schiffelers: ,,Ik doe bouwkunde en daar word je onbewust aangeleerd om iets wat in de weg staat gewoon te slopen. Dit proberen ze bij ons in de prakijk toe te passen.”
Pontons
,,Het kan ook anders, volgens ons zelfs beter”, beweert Tomlow. ,,We zijn al snel begonnen met het indienen van tegenvoorstellen. We bedachten negen alternatieve oplossingen, variërend van wilde plannen als parkeerplaatsen op pontons tot het efficiënter gebruik van loze TU-ruimte. Maar we werden niet serieus genomen. Al onze wat minder gemakkelijk uitvoerbare ideeën werden de grond ingeboord en de betere oplossingen doodgezwegen. We denken heus wel na over onze alternatieven. Maar het moest gebeuren zoals zij het wilden, punt uit. Dat pikten wij natuurlijk niet, dus wat doe je in zo’n geval? Je zoekt de publiciteit. Dat heeft nut, want na onze actie op de Mekelweg, vorige week, is ons morgen een gesprek toegezegd. Dan mogen wij ons plan met het meeste potentieel ontvouwen.”
Eindelijk mogen de twee amateurplanologen hun alternatieve oplossing uit de doeken doen. In dit plan doen de ‘inhammen’ aan de achterkant van Technische Natuurkunde dienst als parkeerplaats. Schiffelers legt uit: ,,Deze plekken worden voorlopig alleen gebruikt als opslag, dus zal het niet veel moeite kosten om hier een gedeelte van de bijna driehonderd benodigde parkeerplaatsen aan te leggen. Verder is er nog ruimte naast de nieuwe blibliotheek, waar ook parkeerplaatsen gerealiseerd kunnen worden; er is plaats genoeg. Desnoods zou een gedeelte van een TU-gebouw gesloopt kunnen worden. Zijn we meteen van die leegstand af. En over vijf jaar als de Gimmie Shelter toch plat gaat, kunnen ze dat gebied alsnog tot parkeerruimte bombarderen. Tot die tijd blijft het echter ons eigen plekkie.”
Aan protesteren wordt even niet gedacht. ,,Voorlopig hebben we morgen een gesprek, waar we het beste van hopen”, zegt Tomlow. ,,Maar als het moet is een nieuwe actie zo bedacht, hoor. Daar draaien we onze hand niet voor om. In anderhalf jaar overleg hebben we geen flikker bereikt. Bij de TU schijn je te moeten schreeuwen om aandacht. Maar daar zijn studenten gelukkig heel goed in.” (B.v.D.)
Comments are closed.