Een op de zeven artsen heeft wel eens gezien dat wetenschappelijke uitkomsten werden verzonnen. Bovendien zag ruim één op de vijf dat onderzoeksdata werden bewerkt om goede resultaten te verkrijgen.
Dat schrijft artsenvakblad Medisch Contact op grond van een enquête onder 1635 huisartsen, specialisten, bedrijfsartsen, verzekeringsgeneeskundigen en andere artsen van het ‘KNMG-ledenpanel’. Ruim achthonderd van hen vulden de vragenlijst in.
Enkelen van hen (één procent) zeggen zulke fraude zelfs ‘geregeld’ te hebben gezien. Toch heeft de overgrote meerderheid van 74 procent nog nooit meegemaakt dat er resultaten uit de duim werden gezogen. Elf procent ‘weet het niet’.
Het komt volgens de enquête regelmatig voor dat artsen niets met een publicatie te maken hebben en toch worden opgevoerd als co-auteur. Zes procent ziet dat geregeld gebeuren, nog eens een derde heeft het weleens meegemaakt.
Maar van deze artsen is slechts achttien procent gepromoveerd en houdt maar een kwart zich bezig met wetenschappelijk onderzoek. Volgens een hoogleraar interne geneeskunde is het onder medisch specialisten “al bijna normaal” een lange lijst met co-auteurs te noemen.
De artsen hebben ook kritiek op het wetenschappelijk onderzoek dat in universitair medische centra wordt gedaan. Dat zou soms te veel focussen op details en zeldzame afwijkingen, omdat dit makkelijker scoort. Bijna driekwart zegt dat belangrijke klinische vragen uit hun vakgebied daarentegen nog niet zijn beantwoord.
De meeste artsen – 72 procent – houden de ontwikkelingen in het vak bij, onder meer door medisch-wetenschappelijke tijdschriften te lezen.
De studiereis naar Zuid-Korea vond alweer twee maanden geleden plaats, maar Oras is duidelijk nog steeds onder de indruk van de moderniteit van het land. “Overal wifi!” En ‘iedereen kijkt televisie op de smartphone!’. De studenten deden donderdag 21 april tijdens een overlegvergadering met het college van bestuur een boekje open over hun bevindingen. De presentatie ging gepaard met een serie aanbevelingen. Zoals gebruikelijk.
De natie verder helpen
Volgens de studentenraad is dit ‘hét moment’ voor de TU Delft om erbij te zijn in Zuid-Korea. De universiteiten in het land kijken steeds meer naar buiten; ze gaan steeds meer over op Engels als voertaal en zoeken partners in andere delen van de wereld. Het prettige daarbij is dat zij veel geld te besteden hebben en beschikken over de nieuwste gebouwen en onderzoeksfaciliteiten. De sr becijferde bijvoorbeeld dat de Zuid-Koreaanse universiteit Postech een gigantisch budget van 73 duidend dollar per student heeft en dat er op ieder wetenschappelijk staflid slechts vijf studenten zijn.
De visie op onderzoek en onderwijs is ook wel een heel andere dan in Nederland. De Koreaanse overheid steekt alleen maar meer geld in onderwijs en onderzoek, niet minder zoals hier. Maar ook het bedrijfsleven en particulieren dragen veel bij, vanuit eigenbelang maar ook omdat zij de natie verder willen helpen. Neem KAIST in Daejeon. Dat is een publiek gefinancierde universiteit, maar minder dan de helft van de inkomsten komt direct van de overheid. De universiteit heeft zelfs meer inkomen uit onderzoeksfinanciering en nog meer uit donaties.
Watertanden
De studentenraad raadt de TU Delft aan meer met het bedrijfsleven samen te werken. Dat kan via contractonderzoek, maar ook via sponsoring, zag de sr in Zuid-Korea. De volledig papierloze hightech bibliotheek die de studenten bezochten en deed watertanden, werd bijvoorbeeld gesponsord door Samsung. Dus waarom niet een Shell Learning Centre op de campus, of een Unilever Sportcentrum? Ook zouden bedrijven zoals in Korea studiebeurzen kunnen uitgeven, die voorziet in studie- en leefkosten en die afgestudeerden verplicht twee jaar bij de sponsor aan het werk te gaan?
Paul Rullmann van het college van bestuur complimenteerde de studentenraad na afloop van de presentatie met het verrichte werk, om ze daarna fijntjes te wijzen op alles wat de TU Delft al doet op de door de sr onderzochte gebieden. Ook zoals gebruikelijk.
Comments are closed.