Pasta met tomatensaus: dat is studentenhap nummer één. Dit blijkt uit een enquète die gehouden is onder Leidse studenten. Boordevol vitaminen zit de dagelijkse hap niet, maar de student hecht nu eenmaal veel waarde aan makkelijke en snelle happen.
Lekker cliché dus. Maar dat geldt vast niet voor Delft, denk je.
Wel dus! Proefondervindelijk heb ik vastgesteld dat ook in Delftse studentenhuizen pasta favoriet is. Sinds het begin van het collegejaar eet ik iedere week met een Delfts studentenhuis mee. Een kijkje in de keuken, een praatje hier en een glaasje daar. Heel gezellig. Maar dan komt het eten: pasta! En als ‘t dan nog zo’n goeie, lekkere, Italiaanse zou zijn, met weinig saus en veel smaak… Helaas, het is altijd een rode, witte of groene saus met van die kleine, kleffe macaroni.
Voor echt goede pasta moet je niet in Nederland zijn. Daarvoor moet je naar Italië, het land waar de pasta is uitgevonden. Dus vlieg ik op uitnodiging van een Delftse studente met Ryanair naar Rome. Rond zeven uur ‘s avonds arriveer ik, met al aardig wat honger, op de Via Barracco numero 11.
In de keuken tref ik de vijf huisgenoten en nog wat visite aan, die op het laatste moment besluit ook maar te blijven eten. De koks moeten echter nog beginnen en het lijkt erop dat ze hierbij een Italiaans tempo aanhouden.
Huize Via Barracco is nog niet zo lang een internationaal studentenhuis. Voorheen werd het bewoond door een aan de alcohol verslaafde dame. Ze dronk tegen alle Italiaanse principes in alleen maar bier. Al schreeuwend en tierend omdat de voorraad alweer op was, liep ze eens per week naar de supermercato om deze aan te vullen. Haar leven duurde niet zo lang, aangezien de kwaliteit van Italiaans bier vergelijkbaar is met die van Delfste pasta. Maar volgens Riccardo, afgestudeerd in politicologie, verschijnt ze ‘s nachts nog met slechte adem naast zijn bed. De overige bewoners vermoeden eerder dat het zijn kamergenoot, Lorenzo, is.
Tweeënhalf uur en heel wat wijn later is het dan eindelijk zover: mijn eerste échte pasta. Ik dacht dat pasta altijd zo snel te bereiden was, maar niet dus. Er verschijnt een grote pan op tafel, maar niet met penne, spaghetti of farfalle, maar met aardappelen, wortels en vlees. Toch nog Hollandse pot. (MvdS)
MENU
BroccolicrÈmesoep
Karbonade met mosterd en honingmarinade
Aardappelschotel met wortel, peer en appel
Limoncello van Delta
Pasta met tomatensaus: dat is studentenhap nummer één. Dit blijkt uit een enquète die gehouden is onder Leidse studenten. Boordevol vitaminen zit de dagelijkse hap niet, maar de student hecht nu eenmaal veel waarde aan makkelijke en snelle happen. Lekker cliché dus. Maar dat geldt vast niet voor Delft, denk je.
Wel dus! Proefondervindelijk heb ik vastgesteld dat ook in Delftse studentenhuizen pasta favoriet is. Sinds het begin van het collegejaar eet ik iedere week met een Delfts studentenhuis mee. Een kijkje in de keuken, een praatje hier en een glaasje daar. Heel gezellig. Maar dan komt het eten: pasta! En als ‘t dan nog zo’n goeie, lekkere, Italiaanse zou zijn, met weinig saus en veel smaak… Helaas, het is altijd een rode, witte of groene saus met van die kleine, kleffe macaroni.
Voor echt goede pasta moet je niet in Nederland zijn. Daarvoor moet je naar Italië, het land waar de pasta is uitgevonden. Dus vlieg ik op uitnodiging van een Delftse studente met Ryanair naar Rome. Rond zeven uur ‘s avonds arriveer ik, met al aardig wat honger, op de Via Barracco numero 11.
In de keuken tref ik de vijf huisgenoten en nog wat visite aan, die op het laatste moment besluit ook maar te blijven eten. De koks moeten echter nog beginnen en het lijkt erop dat ze hierbij een Italiaans tempo aanhouden.
Huize Via Barracco is nog niet zo lang een internationaal studentenhuis. Voorheen werd het bewoond door een aan de alcohol verslaafde dame. Ze dronk tegen alle Italiaanse principes in alleen maar bier. Al schreeuwend en tierend omdat de voorraad alweer op was, liep ze eens per week naar de supermercato om deze aan te vullen. Haar leven duurde niet zo lang, aangezien de kwaliteit van Italiaans bier vergelijkbaar is met die van Delfste pasta. Maar volgens Riccardo, afgestudeerd in politicologie, verschijnt ze ‘s nachts nog met slechte adem naast zijn bed. De overige bewoners vermoeden eerder dat het zijn kamergenoot, Lorenzo, is.
Tweeënhalf uur en heel wat wijn later is het dan eindelijk zover: mijn eerste échte pasta. Ik dacht dat pasta altijd zo snel te bereiden was, maar niet dus. Er verschijnt een grote pan op tafel, maar niet met penne, spaghetti of farfalle, maar met aardappelen, wortels en vlees. Toch nog Hollandse pot. (MvdS)
MENU
BroccolicrÈmesoep
Karbonade met mosterd en honingmarinade
Aardappelschotel met wortel, peer en appel
Limoncello van Delta

Comments are closed.