De Melkkoe – Dj

“Als je er als dj alleen maar staat, dan kun je net zo goed een mp3-speler aansluiten. Ik spring en klap altijd mee met het publiek, probeer uit te dragen dat ik er plezier in heb. Het geeft een kick om mensen te zien dansen op jouw muziek. Natuurlijk, je bent best moe na zo’n avond. Ook geestelijk, want je denkt continu drie platen vooruit. In de Hollywood stond ik eens zes uur achter elkaar te draaien.”

“Ik had een platenspeler, cd-speler en een cassetterecorder. Als kind was ik al bezig met muziek. Dan deed ik of ik mijn eigen radioshow maakte en draaide de hits aan elkaar. Als mijn neefjes kwamen logeren moesten die eraan geloven. Zij waren mijn eerste luisteraars. Later op schoolfeestjes vroegen ze me altijd, want iedereen wist dat ik veel muziek had. In Delft draaide ik ook op huisfeestjes en werd ik voor het eerst gevraagd door een discotheek.”
“Mijn favoriete plaat op dit moment is Heartbreaker van John Legend en MSTRKRFT. Het is een aparte combinatie van house, soul en R&B. Bij het uitgaan zag ik altijd al dj’s barrières doorbreken qua muziekstijlen. Dat spreekt me erg aan. Daarom ook is Laidback Luke mijn voorbeeld. Hij is een house-dj, maar heeft zijn ogen open voor andere muziek en durft ook een popplaat op te zetten.”

“Bij de Hollywood had ik het gevoel dat ik beperkt was in de dingen die ik deed. Als een plaat een hit was, moest je ‘m zes keer op een avond laten horen. Om die reden ben ik weggegaan. Nu werk ik als zelfstandig ondernemer op de meest willekeurige plaatsen. Ik heb eens in Paradiso gestaan. Onwerkelijk. Stond ik naast dj’s waar ik altijd tegenop had gekeken. Vorig jaar mei draaide ik op een afterparty van de Amerikaanse rapper Lil Wayne. Werd ik de dag erna gebeld of ik de rest van zijn tour meewilde naar Noorwegen. Erg gaaf. Ik krijg nu soms aanbiedingen om twee maanden ergens te draaien, maar ik sla ze voorlopig af. Het zou ten koste gaan van mijn studie.”

Bijbaan: Dj
Verdiensten: € 300 per uur
Opvallend: Draaide een week lang voor de Amerikaanse rapper Lil Wayne

Fikse aardschokken of vulkaanuitbarstingen. Dat soort gevolgen van het langzame opbreken van Afrika waren tot voor kort de enige aanwijzingen die wetenschappers hadden bij hun onderzoek. Het continent splijt langzaam rond een breuklijn in het oosten (‘de Oost-Afrikaanse slenk’) als gevolg van de tergend trage (drie tot vier millimeters per jaar) beweging van de onderliggende platen. Het opbreken is geen continu proces, maar gebeurt met horten en stoten. De beweging van de platen zorgt er namelijk voor dat er extra hard aan de slenk getrokken wordt. De trekkracht bouwt daardoor langzaam op. Totdat die zo groot is geworden, dat het continent ineens een stukje verder uit elkaar getrokken wordt.
Doordat van te voren niet te voorspellen is wanneer de volgende scheuring op stapel staat, konden wetenschappers tot op heden slechts achteraf gissen naar de exacte toedracht. Met behulp van een radarsatelliet van ESA, bleek TU-masterstudent Anneleen Oyen kortgeleden echter in staat de verschuiving direct waar te nemen. Haar aandeel in het onderzoek was eigenlijk een kwestie van simpelweg mazzel hebben. “Ik werkte voor mijn afstudeerstage bij het European Center for Geodynamics and Seismology in Luxemburg.” Ze kreeg daar toevalligerwijs precíes de goede gegevens te verwerken. Oyen mocht namelijk radargegevens van de Envisat-satelliet verwerken tot interferogrammen: samengestelde afbeeldingen waarin men radarreflecties van dezelfde satelliet op hetzelfde gebied, maar op verschillende tijden vergelijkt. Resultaat is inzicht in de verandering die het landschap in die tijd onderging.
Oyen bekeek een gedeelte van de slenk in Tanzania rond welke in 2007 enkele aardschokken waren waargenomen. “In ons geval was de periode tussen de opeenvolgende opnamen steeds 35 dagen”, vertelt ze. “We wisten dat er in het gebied van de Oost-Afrikaanse slenk geologische activiteit was geweest, omdat er een maand lang kleine aardbevingen geregistreerd waren.” Door de opnamen van voor en na de bevingen met elkaar te vergelijken kon ze – met een nauwkeurigheid van centimeters – de beweging terugvinden. De resultaten waren onverwacht: het oosten van Afrika bleek zich plaatselijk in één maand vijftig centimeter van de rest van het continent te hebben losgescheurd. “Dat is ongehoord”, benadrukt Oyen.
Natuurlijk twijfelde ze in het begin aan haar resultaat. “Ik had nog weinig ervaring en ik had ook niet veel gegevens. Maar ik ben toen meteen een simulatie gaan opzetten, een model van de deformatie, om te proberen te begrijpen wat er aan de hand was en om te kunnen verklaren hoe zo’n grote verschuiving heeft kunnen plaatsvinden met relatief kleine aardbevingen.” Een verklaring kwam pas toen ze berichten ontving over vulkaanuitbarstingen in hetzelfde gebied. De oplossing lag toen meteen voor de hand: in de scheur was vermoedelijk magma uit het binnenste van de aarde gestroomd, die plaatselijk als een soort ‘smeerolie’ diende en zo – als het oliën van een piepend scharnier – de aardschokken tussen het losscheuren verminderde. “Dat maakte dit tot een heel bijzondere gebeurtenis, maar in elk geval wel begrijpelijk.”
Uiteindelijk zijn mensen ook nog ter plekke gaan kijken om de verrassende resultaten te bevestigen. “Medewerkers van het Koninklijk Museum voor Midden Afrika in Tervuren (België) zijn ter plekke geweest met gps-apparatuur om de radarmetingen in het veld te verifiëren. Ze hebben ook foto’s gemaakt en de verse breuk is echt goed te zien”, vertelt ze desgevraagd.
Oyen verwacht in maart op haar succesvolle onderzoek af te studeren. “Wat ik daarna ga doen heb ik nog niet besloten. Ik wil wel in het onderzoek doorgaan, maar dat staat nog niet vast.”