Je geld of je – toch al hopeloos gammele – fiets? Hm, even denken. Eh, pardon meneer agent, waar had u het over? Geen student zonder fiets en geen studentenfiets zonder gebreken. Sommige wetten moet je respecteren, zelfs als je politieagent bent.
Voor je het weet gaan er legendes over je rond. En wordt die toch al niet zo sterkte arm der macht – als het om kleine overtredingen gaat – een studentikoos lachertje. Kijk maar naar de agent die een volgens de overlevering Amsterdamse student een ietwat te rechtlijnig oor dreigde aan te naaien.
Het was een doordeweekse avond, amper een uurtje donker, toen die student op zijn net op de kop getikte barrel over de Amsterdamse grachten hobbelde. Zonder licht, maar dat spreekt voor zich. Hij had zijn huis al in zicht, toen een agent hem staande hield. Wist deze jongen wel hóe gevaarlijk hij bezig was? Hóe slecht hij zichtbaar was voor automobilisten en wat voor bekeuring daar tegenover stond? De student stapte af, zijn fiets aan de grachtkant. Met een innemende glimlach maakte hij een razendsnelle calculatie. Zijn fiets had hem net vijftien euro gekost, een boete voor fietsen zonder licht kost 35 euro. Hij hief zijn kin op, zette een verbaasde, licht verontwaardigde blik op, en kieperde zijn stalen ros met een ferme zwaai de gracht in. “Ehm, pardon agent, over welke fiets heeft u het?” Vervolgens huppelde hij de avond in, de agent flabbergasted achterlatend.
Wow, goeie truc! Sterker nog, die smaakt naar meer! Voor autorijden onder invloed (don’t try this at home, natuurlijk) ben je minimaal honderd euro kwijt, voor het weigeren mee te werken aan een alcoholcontrole zestig. Dat geeft te denken… Investeren in een paar wielreflectoren voor je fiets is wel weer verstandig, net als het bevestigen van een bel, trouwens. Als één van die twee ontbreekt, kan oom agent er zomaar twintig euro voor vragen – doorgaans precies de prijs van een ‘nieuwe’ fiets (op deugdelijke wijze verkregen natuurlijk).
Maar ho ho, zo gemakkelijk gaat dat niet. Geen bewijs is geen misdaad, denk je misschien, maar dat komt neer op jouw woord tegen dat van de agent. En dáár hebben de hotemetoten van de rechtelijke macht lang geleden al goed over nagedacht: het woord van de agent weegt zwaarder, want hij heeft een eed afgelegd. Het is dus een truc die je kunt proberen bij een flitsboete (“Door rood gereden? Overleg me de foto’s maar!”), een camera legt immers geen eed af.
Broodje aap, dus. Of misschien ook niet, want er zijn natuurlijk nog best aardige agenten op de wereld, die een goede grap wel kunnen waarderen. Hoe dan ook zingt dit verhaal al decennialang rond in het studentenleven. Het lijkt bovendien verdacht veel op een broodje aap uit de tijd dat het kijk- en luistergeld nog bestond. Daarin wilde de inspecteur een student beboeten voor het niet betalen van zijn kijkgeld, en wees daarbij verwijtend op een gigantische beeldbuis. Daarop pakte de student het apparaat op, gooide het uit het raam en riep: “Welke tv bedoelt u?” Hij heeft nooit iets hoeven betalen.
Dat stelde de VVD woensdagavond voor tijdens de financiële beschouwingen. Minister Plasterk wilde dit niet toezeggen. Hij noemde de motie waarin VVD-kamerlid Halbe Zijlstra opriep het geld binnen onderwijs te houden ‘een sympathieke gedachte’, maar ontraadde hem toch.
De PvdA-bewindsman moest het tijdens de financiële beschouwingen tot vervelens toe herhalen. Hij wacht met uitspraken over nieuw beleid totdat ambtelijke werkgroepen hebben onderzocht waar er op de verschillende beleidsterreinen kan worden bezuinigd. “Maar de uiteindelijke beslissing daarover ligt vanzelfsprekend bij de Kamer.”
Plasterk benadrukte dat hij gelukkig is met de kamerbrede steun voor de motie-Hamer, waarin staat dat het Nederlandse onderwijs en onderzoek tot de mondiale top-vijf moeten gaan behoren. Maar tot frustratie van de oppositie weigerde hij daaraan de conclusie te verbinden dat er door de werkgroepen dus niet langer hoeft te worden gezocht naar inefficiënties en mogelijke bezuinigingen. “Als iedere bewindsman op elk terrein zegt dat het staande beleid niet mag worden veranderd, dan kan er uiteindelijk niets worden heroverwogen”, wierp hij tegen.
Ook het door de VVD voorgestelde leenstelsel en de variant van de studietaks – bepleit door GroenLinks en studentenbond LSVb – zullen door de werkgroepen worden onderzocht. “Maar u en ik maken uiteindelijk de beleidskeuzes”, verzekerde Plasterk de morrende kamerleden.
Comments are closed.