Het bestuur 1994/1995 van Ires, de Delftse studievereniging van vrouwelijke studenten, stelt in de vergadering van 10 april voor om de vereniging te ontbinden.
Reden hiervoor is dat de bestuursleden, die eigenlijk al aan het begin van dit collegejaar hadden moeten aftreden, geen opvolgers kunnen vinden.
Bestuurslid Graciella Jharap: ,,In november hebben wij in allerlei bladen advertenties gezet voor nieuwe bestuursleden. Er zijn twee reacties op binnengekomen. Nadat we met deze twee meisjes uit eten zijn geweest, had één meisje geen belangstelling meer. We hebben verder niemand meer gevonden.”
Waarom er geen bestuursleden voor Ires zijn te vinden, is Jharap een raadsel: ,,De studentes hebben volgens mij zoiets van: Ires is wel goed, maar in het bestuur gaan – mij niet gezien. Eerstejaars willen natuurlijk hun studiepunten halen en ouderejaars hebben het te druk met stages en afstuderen.” De tijd die het bestuurswerk kost valt echter wel mee, vindt Jharap. Ze denkt dat het zo’n vijf à zes uur per week kost.
Ires is opgericht in 1987 vanuit een feministische grondslag. Het zwaartepunt verplaatste zich in de daaropvolgende negen jaar van feminisme naar voorlichting. De laatste jaren organiseerde Ires voornamelijk lezingen en excursies naar bedrijven waar vrouwelijke ingenieurs in hoge posities werken.
Jharap: ,,Ze vertelden dan hoe je je als vrouw staande moet houden in een mannenwereld en hoe werk en kinderen te combineren zijn.” Met deze excursies gingen tien tot twaalf vrouwen mee, meestal ouderejaars.
Het sinds vorig collegejaar zittende Ires-bestuur, dat nu de zaken waarneemt, gelooft er niet meer zo in. Alhoewel nog moet worden vastgesteld wie zich zal bezighouden met de verdeling van het batig saldo en de bezittingen van de vereniging, heeft één bestuurslid de printer alvast mee naar huis genomen. (I.B.)
Het bestuur 1994/1995 van Ires, de Delftse studievereniging van vrouwelijke studenten, stelt in de vergadering van 10 april voor om de vereniging te ontbinden. Reden hiervoor is dat de bestuursleden, die eigenlijk al aan het begin van dit collegejaar hadden moeten aftreden, geen opvolgers kunnen vinden.
Bestuurslid Graciella Jharap: ,,In november hebben wij in allerlei bladen advertenties gezet voor nieuwe bestuursleden. Er zijn twee reacties op binnengekomen. Nadat we met deze twee meisjes uit eten zijn geweest, had één meisje geen belangstelling meer. We hebben verder niemand meer gevonden.”
Waarom er geen bestuursleden voor Ires zijn te vinden, is Jharap een raadsel: ,,De studentes hebben volgens mij zoiets van: Ires is wel goed, maar in het bestuur gaan – mij niet gezien. Eerstejaars willen natuurlijk hun studiepunten halen en ouderejaars hebben het te druk met stages en afstuderen.” De tijd die het bestuurswerk kost valt echter wel mee, vindt Jharap. Ze denkt dat het zo’n vijf à zes uur per week kost.
Ires is opgericht in 1987 vanuit een feministische grondslag. Het zwaartepunt verplaatste zich in de daaropvolgende negen jaar van feminisme naar voorlichting. De laatste jaren organiseerde Ires voornamelijk lezingen en excursies naar bedrijven waar vrouwelijke ingenieurs in hoge posities werken.
Jharap: ,,Ze vertelden dan hoe je je als vrouw staande moet houden in een mannenwereld en hoe werk en kinderen te combineren zijn.” Met deze excursies gingen tien tot twaalf vrouwen mee, meestal ouderejaars.
Het sinds vorig collegejaar zittende Ires-bestuur, dat nu de zaken waarneemt, gelooft er niet meer zo in. Alhoewel nog moet worden vastgesteld wie zich zal bezighouden met de verdeling van het batig saldo en de bezittingen van de vereniging, heeft één bestuurslid de printer alvast mee naar huis genomen. (I.B.)

Comments are closed.