Architect met psychologische trekjes

Naam: Noëlle Huijgen (32)
Woonplaats: Rotterdam
Verliefd/verloofd/getrouwd: Verliefd
Studie: Bouwkunde
Afstudeerrichting: Architectuur
Afstudeerjaar: 2003
Loopbaan: Noëlle Huijgen was tijdens haar studie bouwkunde al breed georiënteerd. Ze nam deel aan een stedenbouwkundig project in El Salvador en ging drie maanden naar Chili voor een woningbouwproject. Ook was ze actief binnen studentenvereniging Virgiel en liep ze stage bij een architectenbureau in Amsterdam. Tijdens haar afstudeeronderzoek richtte ze zich op de inrichting van de openbare ruimte binnen stadhuizen. Na haar afstuderen in 2003 startte ze als zelfstandig ondernemer. Vanaf 2005 werkte ze anderhalf jaar bij EGM Architecten in Dordrecht waar ze zich concentreerde op woningbouw. Sinds 2006 werkt ze bij Fokkema & Partners in Delft. Hier was ze ondermeer betrokken bij de inrichting van het nieuwe bouwkundegebouw.

“Het oude, logge bouwkundegebouw dateerde uit de jaren zeventig en was ook voor mij nostalgie”, vertelt Huijgen. “Ik vond het bijzonder om te zien dat iets waar je zo bang voor kunt zijn om het te verliezen, plaats kan maken voor een spin off aan nieuwe kansen en ideeën.” Tijdens haar studie bouwkunde volgde ze niet altijd colleges. Wel benutte ze haar studententijd optimaal met onder meer projecten in het buitenland, deelname aan commissies binnen studentenvereniging Virgiel en een stage in Amsterdam.

Als kind was Noëlle Huijgen al sociaal, creatief en andersdenkend. Eigenschappen die later goed van pas zouden komen tijdens haar studie en haar uiteindelijke werk als architect. Toch was de keuze voor bouwkunde niet vanzelfsprekend. Toneelspeler, psycholoog of fotograaf waren wat haar betreft ook opties. Was ze destijds niet gezakt voor haar examen, dan zou de keuze op psychologie gevallen zijn. Maar de tijd bracht haar nieuwe inzichten. Toen Huijgen een jaar later alsnog haar diploma behaalde, besloot ze bouwkunde te gaan studeren. Een keuze waar ze tot op de dag van vandaag geen spijt van heeft. “Het vak is heel breed. Het is interessant om echt iets te creëren en naar een concreet resultaat toe te werken.”

Psychologie
Haar voorliefde voor psychologie verdween nooit helemaal. Zo volgde Huijgen tijdens haar studie het keuzevak omgevingspsychologie aan de Universiteit van Amsterdam. Hier leerde ze hoe ze bij het ontwerpen rekening kan houden met het gedrag van mensen. Ze deed er kennis op over de psychologische invloed van onder meer kleuren, vormen, materialen en licht. Kennis die ze tijdens haar afstudeerproject dankbaar toepaste. “Ik studeerde af op de inrichting van open ruimtes binnen gemeentehuizen. Zo onderzocht ik hoe mensen zich binnen deze ruimtes bewegen. Het blijkt dat ze over het algemeen naar het licht toe trekken. Een gegeven waar je bij de inrichting dankbaar gebruik van kunt maken. Ook bestudeerde ik hoe je deze ruimtes duurzaam kunt inrichten, zodat je ze niet om de paar jaar hoeft te veranderen.” Huijgen verdiepte zich in de interactie tussen het gebouw, de burgers die het gemeentehuis bezoeken en de medewerkers aan het loket. “Openheid en transparantie zijn erg belangrijk. Door de ruimte zo open mogelijk te maken en bijvoorbeeld geen glasplaten tussen de klanten en de medewerkers te plaatsen, wek je minder snel agressie op. De veiligheid van medewerkers speelt een belangrijke rol bij de inrichting. Het werkt bijvoorbeeld intimiderend als zij veel hoger zitten dan de klanten aan het loket. Voor hun eigen veiligheid is het beter als de medewerkers net iets hoger zitten. Andere bepalende factoren bij de inrichting zijn de kleurstelling en de toepassing van planten in een ruimte. Groen stemt bijvoorbeeld rustig en leent zich daarom goed voor een wachtruimte waar klanten soms langere tijd verblijven. Tijdens mijn onderzoek werd me pas goed duidelijk hoe psychologie en architectuur met elkaar samengaan.”

Uniek
Haar afstuderen in 2003 kreeg zoveel publiciteit dat diverse gemeenten Huijgen benaderden met vragen over de inrichting van hun gemeentehuis. Een half jaar lang werkte ze met veel plezier als zelfstandige. Daarna koos ze ervoor om praktijkervaring op te doen binnen architectenbureaus. Nadat ze anderhalf jaar bij EGM Architecten in Dordrecht werkte, kwam ze in 2006 bij Fokkema & Partners Architecten in Delft terecht. Dit is een jong, informeel bureau dat net als zijzelf breed georiënteerd is. Hier richt ze zich op interieurarchitectuur en maakt ze weer dankbaar gebruik van haar kennis over omgevingspsychologie.

Ze had er al diverse kleinere projecten voor haar rekening genomen, toen er een verzoek van de faculteit Bouwkunde kwam om de huisvesting te herzien. “Dat was vlak voor de brand. Een wijziging van didactiek naar het atelieronderwijs, waarbij studenten in groepen moesten samenwerken, zou de student weer terugbrengen naar de faculteit. Hierdoor ontstond de vraag naar aanpassing van de huisvesting aan de Berlageweg.”
Nog voordat het project was afgerond, maakte de brand korte metten met de plannen. Er moest snel geschakeld worden, omdat er niets meer van het oude pand over was.

Vanaf het begin was Huijgen betrokken bij de zoektocht naar nieuwe huisvesting. “Samen met Diederik Fokkema zat ik in het team dat de beslissing nam over waar de nieuwe huisvesting van de faculteit zou komen. Vanuit een studie kwam de keuze op de Julianalaan. Later mochten wij samen met vijf andere architectenbureaus een plan opstellen voor de inrichting van het nieuwe pand. Het was een uniek traject omdat het snel gerealiseerd moest worden, het duurzaam moest zijn en we toen nog rekening hielden met een tijdelijke huisvesting voor vijf jaar.”

Openheid
De inrichting van het nieuwe – 36 duizend vierkante meter grote – bouwkundegebouw was een complex proces dat wonderlijk soepel verliep. “Het was mooi om te zien hoe iedereen zijn eigen ideeën inbracht en we uiteindelijk tot goede besluiten kwamen. We benutten ieders sterke kanten en kwamen tot een natuurlijke verdeling van wie wat voor zijn rekening zou nemen.” Ieder architectenbureau bracht zijn eigen specialisme in.
Voor Fokkema & Partners was dat de kennis van interieurontwerp en werkplekconcepten en de ervaring met grote projecten. Omdat Huijgen alle functies in het oude bouwkunde-gebouw zeer goed kende, was het gemakkelijk voor haar om die te verwerken in een programma van eisen. Het uiteindelijke interieurontwerp was compleet anders dan de inrichting van het oude bouwkundegebouw.

“Daar waren veel kleine kamertjes waar men achter gesloten deuren werkte. Het nieuwe gebouw kenmerkt zich door openheid en flexwerkplekken. We keken naar de structuur van het gebouw en bepaalden wat opengebroken kon worden. Vanwege de snelheid van het proces volgden we niet altijd officiële wegen. Keuzes moeten op een bepaald moment vastliggen. Voor het slopen van de tussenwanden kwam dat moment nog voordat de tekeningen gereed waren. Zodoende vertelden we de bouwvakkers ter plekke op de werkplaats welke muren eruit moesten. Zij gingen er diezelfde middag mee aan de slag. Twee dagen later was de klus geklaard.”

Jong en dynamisch
Kenmerkend voor het interieur van het nieuwe bouwkundegebouw is volgens Huijgen de gekleurde vloerbedekking in contrast met de ruwe plafonds en de witte muren. “Iedere verdieping heeft een eigen herkenbare kleur vloerbedekking, zodat steeds duidelijk is waar je je bevindt.” Naast de vele open ruimtes zijn er knusse zitjes of vergaderruimtes gecreëerd rondom de koffieapparaten. “Iedere plek is net even anders. Behalve die variëteit vonden we het belangrijk dat het gebouw inspireert en past bij de identiteit van bouwkunde. Het moest een jonge, dynamische uitstraling hebben. Daarnaast moeten studenten en personeelsleden er hun weg kunnen vinden.”
Voor Huijgen vormde de verhuizing van bouwkunde een uitgelezen kans om met een groot team van diverse architecten samen te werken binnen zo’n omvangrijk project. Vooral de krappe planning tussen de brand in mei en de opening in september, vormde daarbij een grote uitdaging. Als bouwkunde-alumna fascineert het haar bovendien dat het nieuwe gebouw zo’n positief effect heeft op studenten. “Het oude gebouw leende zich er niet voor om ter plekke te studeren. Door de open inrichting van de nieuwe locatie is de faculteit nu voor grote groepen studenten echt een werkplek geworden.”

Afgelopen zondag deed de Delftse bigband Let’s swing! de Botanische Tuin schudden. Op zondag 12 juli vindt alweer het laatste Tuinconcert van deze zomer plaats.