Campus

ZWAAR METAAL (9)

InvallenWat vooraf ging: Fredo’s band heeft liedjes en ambities genoeg voor een demo…Met achteloze precisie plaatste Hurm microfoons, plugde hij snoeren in, schoof hij aan regelaars op het meersporen-apparaat, en luisterde in een koptelefoon naar de resultaten.

De overige vier bandleden stonden goedkeurend toe te kijken, af en toe iets spelend bij wijze van test. Na iets meer dan een uur leek Hurm tevreden. Fredo voelde dat dit een wérelddemo kon worden.

Zavjee stelde voor om bij een rondje koffie in de hal te bepalen welke nummers op tape moesten komen, maar dat bleek nog niet zo eenvoudig. Wat Fik prachtig vond (iets met een lang freaky intro met veel electronica) vond Zavjee ‘een vullertje’, het nummer waar Zavjees sologitaar lekker uit de bocht kon vliegen werd door Bert-Jan afgemaakt met ‘eigenlijk te mainstream toch’, en Fredo wilde het liefst alles opnemen.

Het geheel kreeg een nieuwe dimensie toen twee meisjes de hal kwamen binnenwaaien.

,,Daar zijn we dan! Laat eens horen?” Belinda pakte er en stoel bij, Palinde leunde bevallig tegen de grote ronde tafel. ,,Want, eh, we moeten wel weten wát we moeten zingen natuurlijk”, zei Palinde, en Fredo trok bleekjes weg.

,,Ja, Zavjee, je hebt ons wel uitgenodigd, maar…” zei Belinda.

Dit loopt fout, dacht Fredo. Hartstikke fout.

Zavjee keek moeilijk, maar Fik draaide er niet omheen: ,,Misverstand. Deze band is met zijn vijven en blijft dat ook. Zonder achtergrondzangeressen.”

Achter Fredo ging een deur open: er kwam nog een bandje even pauze houden in de hal.

Fik kreeg ineens een gehéél andere uitdrukking op zijn gezicht. ,,Tenzij, natuurlijk, als Mylotte hier zin in heeft om, ik bedoel eh…”

Invallen

Wat vooraf ging: Fredo’s band heeft liedjes en ambities genoeg voor een demo…

Met achteloze precisie plaatste Hurm microfoons, plugde hij snoeren in, schoof hij aan regelaars op het meersporen-apparaat, en luisterde in een koptelefoon naar de resultaten. De overige vier bandleden stonden goedkeurend toe te kijken, af en toe iets spelend bij wijze van test. Na iets meer dan een uur leek Hurm tevreden. Fredo voelde dat dit een wérelddemo kon worden.

Zavjee stelde voor om bij een rondje koffie in de hal te bepalen welke nummers op tape moesten komen, maar dat bleek nog niet zo eenvoudig. Wat Fik prachtig vond (iets met een lang freaky intro met veel electronica) vond Zavjee ‘een vullertje’, het nummer waar Zavjees sologitaar lekker uit de bocht kon vliegen werd door Bert-Jan afgemaakt met ‘eigenlijk te mainstream toch’, en Fredo wilde het liefst alles opnemen.

Het geheel kreeg een nieuwe dimensie toen twee meisjes de hal kwamen binnenwaaien.

,,Daar zijn we dan! Laat eens horen?” Belinda pakte er en stoel bij, Palinde leunde bevallig tegen de grote ronde tafel. ,,Want, eh, we moeten wel weten wát we moeten zingen natuurlijk”, zei Palinde, en Fredo trok bleekjes weg.

,,Ja, Zavjee, je hebt ons wel uitgenodigd, maar…” zei Belinda.

Dit loopt fout, dacht Fredo. Hartstikke fout.

Zavjee keek moeilijk, maar Fik draaide er niet omheen: ,,Misverstand. Deze band is met zijn vijven en blijft dat ook. Zonder achtergrondzangeressen.”

Achter Fredo ging een deur open: er kwam nog een bandje even pauze houden in de hal.

Fik kreeg ineens een gehéél andere uitdrukking op zijn gezicht. ,,Tenzij, natuurlijk, als Mylotte hier zin in heeft om, ik bedoel eh…”

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.