www.fictive.org/bits/

Toevalsmuziek.

Iets soortgelijks ligt ten grondslag aan Peter M. Traubs web-kunstwerk Bits & Pieces. Zijn programma zoekt het web af naar geluidsfragmenten. Die worden gedownload, verknipt en verwerkt tot een mp3-tje. Elke ochtend doet het programma een search en stelt dan tien mp3’s samen die de komende 24 uur de zogeheten catch of the day uitmaken.

Bits & Pieces vertoont sterke gelijkenissen met het werk van Cage, maar ook met dat van Kurt Schwitters (1887-1948), die in de jaren twintig van de vorige eeuw furore maakte met zijn collages. Hij noemde ze zelf trouwens ‘Merzs’, naar Merz, dat vuilnis betekent. Zijn collages maakte hij van allerhande rommel- en afvalmateriaal dat hij combineerde en tot kunstwerk verhief.

Schwitters definieerde zijn Merzs als volgt: ,,In essentie de combinatie van elk mogelijk materiaal voor artistieke doeleinden, technisch gezien het principe van gelijke beoordeling van de afzonderlijke materialen.”

John Cage maakt in zijn werk in zekere zin ook gebruik van het principe van de collage, maar op een iets andere manier dan Schwitters. Cage gebruikt het toeval om de definiteve vorm van zijn composities te bepalen. Hij zat soms te kop-en-munten onder het schrijven van een stuk.

Het toeval bij Cage is wezenlijk anders dan het bewuste werk van Schwitters. Bij Schwitters ging het om het naast en tegenover elkaar zetten van objectief waardeloze dingen, die in een nieuwe context een betekenisverandering ondergaan. Bij Cage blijven de ingezette fragmenten betekenisloos, omdat ze door louter toeval worden gebruikt.

Voor een uitgebreide technische uitleg is Traubs afstudeerscriptie een uitkomst, die te vinden is via een link. Voor de echte hardcore liefhebbers zijn zelfs de broncodes vermeld: appendix B van de scriptie. (PvdP)

Ooit schreef de experimentele componist John Cage (1912-1992) een stuk voor twaalf radio’s, Imaginary Landscape no. 4. Gedurende de uitvoering draaien de operators willekeurig aan de knoppen, waardoor de radio’s dan weer hard, dan weer zacht klinken en telkens van zender verwisselen. Toevalsmuziek.

Iets soortgelijks ligt ten grondslag aan Peter M. Traubs web-kunstwerk Bits & Pieces. Zijn programma zoekt het web af naar geluidsfragmenten. Die worden gedownload, verknipt en verwerkt tot een mp3-tje. Elke ochtend doet het programma een search en stelt dan tien mp3’s samen die de komende 24 uur de zogeheten catch of the day uitmaken.

Bits & Pieces vertoont sterke gelijkenissen met het werk van Cage, maar ook met dat van Kurt Schwitters (1887-1948), die in de jaren twintig van de vorige eeuw furore maakte met zijn collages. Hij noemde ze zelf trouwens ‘Merzs’, naar Merz, dat vuilnis betekent. Zijn collages maakte hij van allerhande rommel- en afvalmateriaal dat hij combineerde en tot kunstwerk verhief.

Schwitters definieerde zijn Merzs als volgt: ,,In essentie de combinatie van elk mogelijk materiaal voor artistieke doeleinden, technisch gezien het principe van gelijke beoordeling van de afzonderlijke materialen.”

John Cage maakt in zijn werk in zekere zin ook gebruik van het principe van de collage, maar op een iets andere manier dan Schwitters. Cage gebruikt het toeval om de definiteve vorm van zijn composities te bepalen. Hij zat soms te kop-en-munten onder het schrijven van een stuk.

Het toeval bij Cage is wezenlijk anders dan het bewuste werk van Schwitters. Bij Schwitters ging het om het naast en tegenover elkaar zetten van objectief waardeloze dingen, die in een nieuwe context een betekenisverandering ondergaan. Bij Cage blijven de ingezette fragmenten betekenisloos, omdat ze door louter toeval worden gebruikt.

Voor een uitgebreide technische uitleg is Traubs afstudeerscriptie een uitkomst, die te vinden is via een link. Voor de echte hardcore liefhebbers zijn zelfs de broncodes vermeld: appendix B van de scriptie. (PvdP)