’Wij zijn het buitenboordmotortje van het project’

 Jullie willen het gebied ‘activeren’?
“Van veraf zie je het al liggen, dat mooie weidse landschap, als je over de A13 rijdt of je fietst langs de Schie. Maar je kunt het moeilijk bereiken. Het is niet duidelijk welke paden openbaar zijn en welke naar een erf leiden waar honden op je af gestuurd worden. Wij willen er een soort beeldenpark van maken, met bankjes en meer paden.”

Scharrelpaden noemen jullie die toch?
“Ja, daar denken we aan. We willen met heel kleine ingrepen lichte recreatie in het gebied stimuleren. Je zou paden kunnen uitmaaien in het weiland. We denken ook aan openluchttheatertjes en een expositieruimte waar de historie van het gebied gepresenteerd wordt.”

Hoe is het plan ontstaan?
“Tijdens een masterproject Bouwen met Water bij Bouwkunde is het idee ontstaan om een drijvend paviljoen te maken in een vijver bij de expositieruimte World Art Delft, dat in het gebied ligt. Dat paviljoen zou met de seizoenen meedraaien. In de winter zou het paviljoen, dat aan een kant open is, met zijn open gevel naar het zuiden draaien om zoveel mogelijk licht binnen te krijgen.”

Jullie hebben gekeken hoe dat paviljoen in te passen zou zijn in andere plannen voor het gebied, en toen bleek het nogal wat voeten in de aarde te hebben om iets te veranderen in de achtertuin van de TU.
“Ja. Het bleek verschrikkelijk ingewikkeld te zijn. We hebben het plan toen breder getrokken.”

Vorige week hebben jullie het plan gepresenteerd aan een hele batterij instanties. Niets is zo ingewikkeld als landschapsontwikkeling, zei Patijn toen ironisch.
“Ja, maar het is ook wel goed dat er veel partijen over gaan, want het is heel makkelijk om het gebied met een plan te verrommelen. We hebben plannen gezien waarbij windmolens in het gebied geplaatst zouden worden; die werden ook als kunst beschouwd. Wij vinden dat de weidsheid behouden moet worden. Er hangt daar al een goede sfeer. En er zijn al wat parels in het gebied, zoals de expositieruimte World Art Delft die mee heeft gewerkt aan het plan en boer Arie die een soort zorgboerderij wil maken.”

Volgens de Delftse wethouder Saskia Bolten past jullie plan goed in het zogenaamde landschapsontwikkelingsplan dat binnenkort wordt vastgesteld.
“Het plan werd goed ontvangen. In mei organiseert het recreatieschap een workshop om er verder over te spreken. Wij begeleiden die workshop. We willen het project niet trekken, maar we willen nog wel als een soort buitenboordmotortje fungeren om het project te stimuleren.”

 In een werkgeversverklaring verklaart een werkgever de intentie te hebben de werknemer voor onbepaalde tijd in dienst te nemen. Promovendi hebben in eerste instantie echter altijd een tijdelijk contract en komen niet automatisch in vaste dienst.

Volgens de or krijgen promovendi bij de afdeling juridische zaken te horen dat de TU die werkgeversverklaring toch zonder problemen kan invullen. Bij de afdeling personeel en organisatie stuiten zij echter op een ‘nee’ als de TU op dat moment nog niet de intentie heeft ze voor onbepaalde tijd in dienst te nemen.

Andere universiteiten lossen dit volgens de or op door een toelichting met de werkgeversverklaring mee te sturen. Daarin staat dat een dienstverband voor bepaalde tijd binnen Nederlandse universiteiten nooit automatisch wordt omgezet in een dienstverband voor onbepaalde tijd.

Ook staat in die toelichting dat volgens de cao van de Nederlandse universiteiten voor wetenschappelijk personeel de totale duur van het dienstverband maximaal zes jaar kan bedragen, inclusief eventueel opvolgende dienstverbanden. Een daaropvolgend dienstverband moet vervolgens worden aangegaan voor onbepaalde tijd.

De TU, zo raadt de or het college van bestuur aan, kan in die toelichting schrijven dat tegen het eind van de aanstellingsperiode wordt bepaald of er financiering is om de aanstelling te verlengen en voor een nieuw project bekeken wordt of de promovendus de juiste persoon is.