Campus

Vervormd

Huisgenoten Annemarie Metselaar en Nienke Wiersma lieten zich shockeren door Francis Bacon. Een overzichtstentoonstelling van het werk van de schilder is nog tot 13 mei in het Gemeentemuseum in Den Haag te zien.

Metselaar: ,,Ik wist helemaal niets van hem. Dan schrik je wel even als je vlak na binnenkomst zijn eerste schilderijen ziet. In een filmpje zagen we later waarom hij zo raar schildert. Hij wil de mensen shockeren.”

Wiersma: ,,Waarom hij dat wilde weet ik eigenlijk niet. In het filmpje klonk hij alsof hij half stoned was. Hij hield er ook een vreemde manier van werken op na. Een schilderij is af als het af is, zei hij. Soms gooide hij op het laatst nog even vlug wat klodders verf over het doek. Omdat het daar misschien mooier van werd.”

Metselaar: ,,Achteraf is het jammer dat we zo weinig van hem wisten. Als je meer weet spreekt het ook meer aan. Bij één schilderij hoorden we het verhaal van de gids. Dat verduidelijkt toch een boel.”

Wiersma: ,,Zijn schilderijen tonen mensen in extreme situaties. Mensen die lichaamsdelen missen of een deuk in hun hoofd hebben bijvoorbeeld. Bijna alle personen die hij schildert zijn vervormd. Het zijn schreeuwerige beelden.”

Metselaar: ,,Daarnaast gebruikt hij shockerende thema’s, zoals bijvoorbeeld kruisiging. Je zag niet echt een mens aan een kruis, maar kleuren, strepen en vegen.”

Wiersma: ,,Hij schilderde grote doeken, anderhalf bij twee meter ofzo, en hij gebruikte felle kleuren. Dat maakte het wel aardig. Maar verder vond ik het niet mooi. Ik houd meer van realistische beelden; dit was me te abstract, met die halve mensen. Hij maakt er maar wat van. Je weet dat het een mens moet voorstellen, maar het voldoet niet aan alle eisen. Veel van zijn werken vond ik ook niet heel mooi geschilderd, een beetje afgeraffeld zelfs. Ik vond zijn impressies van het werk van Van Gogh dan ook eigenlijk het interessantst.”

Metselaar: ,,Uiteindelijk vond ik het best mooi. Die grote doeken maakten wel indruk. En ik heb er niet zo’n probleem mee dat je er zelf iets bij moet verzinnen. Maar of ik het zou kopen? Nee, dat denk ik niet. Daar moet je ook een heel groot huis voor hebben. Deze schilderijen zijn ook niet bedoeld voor thuis, daar zijn ze gewoon te groot en te overweldigend voor.”

Metselaar: ,,Ik wist helemaal niets van hem. Dan schrik je wel even als je vlak na binnenkomst zijn eerste schilderijen ziet. In een filmpje zagen we later waarom hij zo raar schildert. Hij wil de mensen shockeren.”

Wiersma: ,,Waarom hij dat wilde weet ik eigenlijk niet. In het filmpje klonk hij alsof hij half stoned was. Hij hield er ook een vreemde manier van werken op na. Een schilderij is af als het af is, zei hij. Soms gooide hij op het laatst nog even vlug wat klodders verf over het doek. Omdat het daar misschien mooier van werd.”

Metselaar: ,,Achteraf is het jammer dat we zo weinig van hem wisten. Als je meer weet spreekt het ook meer aan. Bij één schilderij hoorden we het verhaal van de gids. Dat verduidelijkt toch een boel.”

Wiersma: ,,Zijn schilderijen tonen mensen in extreme situaties. Mensen die lichaamsdelen missen of een deuk in hun hoofd hebben bijvoorbeeld. Bijna alle personen die hij schildert zijn vervormd. Het zijn schreeuwerige beelden.”

Metselaar: ,,Daarnaast gebruikt hij shockerende thema’s, zoals bijvoorbeeld kruisiging. Je zag niet echt een mens aan een kruis, maar kleuren, strepen en vegen.”

Wiersma: ,,Hij schilderde grote doeken, anderhalf bij twee meter ofzo, en hij gebruikte felle kleuren. Dat maakte het wel aardig. Maar verder vond ik het niet mooi. Ik houd meer van realistische beelden; dit was me te abstract, met die halve mensen. Hij maakt er maar wat van. Je weet dat het een mens moet voorstellen, maar het voldoet niet aan alle eisen. Veel van zijn werken vond ik ook niet heel mooi geschilderd, een beetje afgeraffeld zelfs. Ik vond zijn impressies van het werk van Van Gogh dan ook eigenlijk het interessantst.”

Metselaar: ,,Uiteindelijk vond ik het best mooi. Die grote doeken maakten wel indruk. En ik heb er niet zo’n probleem mee dat je er zelf iets bij moet verzinnen. Maar of ik het zou kopen? Nee, dat denk ik niet. Daar moet je ook een heel groot huis voor hebben. Deze schilderijen zijn ook niet bedoeld voor thuis, daar zijn ze gewoon te groot en te overweldigend voor.”

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.