Campus

Uit de Kunst

Speakers Het is feest bij Speakers. De discotheek aan de Burgwal bestaat aanstaande zondag namelijk precies een jaar. Op dezelfde plek bevond zich daarvoor ook een muziek- en dansgelegenheid, maar die heette anders: De Eland.

Deze hele week was het programma bij Speakers wat overdadiger dan normaal, maar het hoogtepunt de eerste verjaardag valt zaterdag. Dan is er de One Year Party, onder de naam The Forbidden City. Een Chinees avondje dansen temidden van draken, lampions en wierook. Voor dit grote feest dit keer eens geen huis-tuin-en-keuken discjockeys, maar een (inter)nationale beroemdheid: dj Erick E uit Amsterdam. Die heeft sinds het afbranden van The Roxy namelijk een stuk minder te doen, en moet het vooral hebben van grote festivals zoals Dance Valley, Innercity en Mysteryland. Ook op feesten in het buitenland wordt E wel eens gesignaleerd. Speakers wrijft dus in de handjes. Wie van tevoren een kaartje koopt in Café Speakers is 17,50 gulden kwijt. Aan de deur, als de tent tenminste niet vol is, kost een kaartje zaterdagavond 20 gulden. Vanaf tien uur gaat de deur voor E-fans open.

Klijnen

Er zijn architecten op wie collega’s neerkijken, maar die toch het ene na het andere gebouw neerzetten. Het omgekeerde komt ook voor: architecten die door collega’s zeer geëerd worden en als invloedrijk bekend staan, maar die zelden een ontwerp verwezenlijkt zien. Rem Koolhaas was tot voor kort zo iemand, maar uiteindelijk is de Rotterdamse architect toch doorgebroken. Jos. Klijnen (1887-1973) was eveneens zo’n ideeënarchitect, maar anders dan bij Koolhaas is zijn grote doorbraak nooit gekomen. Veel meer dan een apotheek in Heerlen en een school in Den Haag is er van de architect Klijnen niet gerealiseerd. Zijn ontwerpen voor het Haagse provinciehuis en een concertgebouw in Den Bosch staan bekend als meesterlijk, maar waren voor de betreffende gemeentebesturen te vernieuwend. Beroemde collega’s als J.J.P. Oud, Mart Stam en de traditionalist M.J. Granpré Molière eerden hem er niet minder om. Gelukkig had Klijnen als stedenbouwer meer concreet succes dan als architect. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij in dienst van de Gemeente Rotterdam. Hij introduceerde daar voor Nederland nieuwe stedenbouwkundige concepten in zijn Kralingse Bos- en Parkplan (1920-1921). Rond de stad Rotterdam kwam een gordel van parken en recreatiegebieden, waar omheen een brede autoweg om de stad te ontsluiten. In Nederland is deze stedenbouwkundige visie nooit echt doorgebroken, maar veel Duitse steden hebben nog steeds zo’n groene buffer met Autobahn rond hun stadskern. Een overzicht van de hoogtepunten van Klijnens oeuvre is momenteel te aanschouwen in de Balkonzaal van het Nederlands Architectuurinstituut (NAi) in Rotterdam. Wel opschieten, want al op zondag 5 september wordt het overzicht afgesloten met een debat over de ‘actuele betekenis’ van het werk van Klijnen.

Het is feest bij Speakers. De discotheek aan de Burgwal bestaat aanstaande zondag namelijk precies een jaar. Op dezelfde plek bevond zich daarvoor ook een muziek- en dansgelegenheid, maar die heette anders: De Eland. Deze hele week was het programma bij Speakers wat overdadiger dan normaal, maar het hoogtepunt de eerste verjaardag valt zaterdag. Dan is er de One Year Party, onder de naam The Forbidden City. Een Chinees avondje dansen temidden van draken, lampions en wierook. Voor dit grote feest dit keer eens geen huis-tuin-en-keuken discjockeys, maar een (inter)nationale beroemdheid: dj Erick E uit Amsterdam. Die heeft sinds het afbranden van The Roxy namelijk een stuk minder te doen, en moet het vooral hebben van grote festivals zoals Dance Valley, Innercity en Mysteryland. Ook op feesten in het buitenland wordt E wel eens gesignaleerd. Speakers wrijft dus in de handjes. Wie van tevoren een kaartje koopt in Café Speakers is 17,50 gulden kwijt. Aan de deur, als de tent tenminste niet vol is, kost een kaartje zaterdagavond 20 gulden. Vanaf tien uur gaat de deur voor E-fans open.

Klijnen

Er zijn architecten op wie collega’s neerkijken, maar die toch het ene na het andere gebouw neerzetten. Het omgekeerde komt ook voor: architecten die door collega’s zeer geëerd worden en als invloedrijk bekend staan, maar die zelden een ontwerp verwezenlijkt zien. Rem Koolhaas was tot voor kort zo iemand, maar uiteindelijk is de Rotterdamse architect toch doorgebroken. Jos. Klijnen (1887-1973) was eveneens zo’n ideeënarchitect, maar anders dan bij Koolhaas is zijn grote doorbraak nooit gekomen. Veel meer dan een apotheek in Heerlen en een school in Den Haag is er van de architect Klijnen niet gerealiseerd. Zijn ontwerpen voor het Haagse provinciehuis en een concertgebouw in Den Bosch staan bekend als meesterlijk, maar waren voor de betreffende gemeentebesturen te vernieuwend. Beroemde collega’s als J.J.P. Oud, Mart Stam en de traditionalist M.J. Granpré Molière eerden hem er niet minder om. Gelukkig had Klijnen als stedenbouwer meer concreet succes dan als architect. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij in dienst van de Gemeente Rotterdam. Hij introduceerde daar voor Nederland nieuwe stedenbouwkundige concepten in zijn Kralingse Bos- en Parkplan (1920-1921). Rond de stad Rotterdam kwam een gordel van parken en recreatiegebieden, waar omheen een brede autoweg om de stad te ontsluiten. In Nederland is deze stedenbouwkundige visie nooit echt doorgebroken, maar veel Duitse steden hebben nog steeds zo’n groene buffer met Autobahn rond hun stadskern. Een overzicht van de hoogtepunten van Klijnens oeuvre is momenteel te aanschouwen in de Balkonzaal van het Nederlands Architectuurinstituut (NAi) in Rotterdam. Wel opschieten, want al op zondag 5 september wordt het overzicht afgesloten met een debat over de ‘actuele betekenis’ van het werk van Klijnen.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.