Normaal werk ik op vrijdag niet (meer), maar heb er geen spijt van dat ik 5 februari een uitzondering maakte. Met de ochtendpost bracht mijn collega mij namelijk met een brede grijns het eerste tastbare product van de nieuwe, ‘heldere’ organisatie: de TU Gids 1998/’99.
Share
Het studiejaar is weliswaar reeds half voorbij (de bindende studieadviezen zijn bij wijze van spreken reeds de deur uit), maar deze topuniversiteit heeft het toch nog gepresteerd dit kloeke boekwerk het licht te doen zien.
Verrukt begin ik er in te bladeren, maar mijn enthousiasme tempert snel. Een mooi maar volstrekt onbegrijpelijk organigram in het begin, maar verder slechts 540 pagina’s grauwe alinea’s. Door de snelheid waarmee dit werkje is uitgegeven is de lay-out er kennelijk bij ingeschoten.
Na enig speuren vind ik de faculteiten; het meest in het oog springende aspect is daarbij dat de meeste een wc blijken te hebben. Toch mooi meegenomen, dit soort informatie; zoiets verwacht je immers niet direct. Verder blijken de mensen op de centrale posten in de faculteit (de echte bobo’s uitgezonderd) geen naam meer te hebben; ze zijn teruggebracht tot een (telefoon-)nummer. Maar ja, verschil moet er zijn; je mag blij zijn op een topuniversiteit te werken.
Nadat mijn enthousiasme is uitgewoed, besluit ik de kaft te bewaren en de inhoud maar meteen in de oud-papierbak te deponeren. Daarmee is deze TU-gids uiteindelijk toch nog ruim op tijd voor z’n bestemming. Bravo meneer De Voogd, samen redden we het wel.
docent elelektrotechniek
Normaal werk ik op vrijdag niet (meer), maar heb er geen spijt van dat ik 5 februari een uitzondering maakte. Met de ochtendpost bracht mijn collega mij namelijk met een brede grijns het eerste tastbare product van de nieuwe, ‘heldere’ organisatie: de TU Gids 1998/’99. Het studiejaar is weliswaar reeds half voorbij (de bindende studieadviezen zijn bij wijze van spreken reeds de deur uit), maar deze topuniversiteit heeft het toch nog gepresteerd dit kloeke boekwerk het licht te doen zien.
Verrukt begin ik er in te bladeren, maar mijn enthousiasme tempert snel. Een mooi maar volstrekt onbegrijpelijk organigram in het begin, maar verder slechts 540 pagina’s grauwe alinea’s. Door de snelheid waarmee dit werkje is uitgegeven is de lay-out er kennelijk bij ingeschoten.
Na enig speuren vind ik de faculteiten; het meest in het oog springende aspect is daarbij dat de meeste een wc blijken te hebben. Toch mooi meegenomen, dit soort informatie; zoiets verwacht je immers niet direct. Verder blijken de mensen op de centrale posten in de faculteit (de echte bobo’s uitgezonderd) geen naam meer te hebben; ze zijn teruggebracht tot een (telefoon-)nummer. Maar ja, verschil moet er zijn; je mag blij zijn op een topuniversiteit te werken.
Nadat mijn enthousiasme is uitgewoed, besluit ik de kaft te bewaren en de inhoud maar meteen in de oud-papierbak te deponeren. Daarmee is deze TU-gids uiteindelijk toch nog ruim op tijd voor z’n bestemming. Bravo meneer De Voogd, samen redden we het wel.
docent elelektrotechniek
Comments are closed.